Një status i gjatë në FB e Sadije Berishës vjen pikërisht pas prerjes së flokëve të Armina Mevlanit, që për shumë njerëz i ngjasonte imazhit të Sadijes. Therës dhe akuzues është mesazhi i ish-bashkëshortes së Shkëlzenit në anglisht, që nuk lë shumë vend për interpetime.
Vazjat 19 vjeçare kanë si “ambicje” të bëhen dashnore të burrave të martuar me fëmijë, dhe disa prej tyre e nisin karrierën si ” vajza/gruaja tjetër” edhe pse më e re në moshë.
Mjerisht ky është një problem i zakonshëm tek vajzat në vendet ish-komuniste si Shqipëria, Rumania, etj.
Meshkuj me para dhe ose pushtet këtyre vajzave që jetojnë në varfëri u ofrojnë një jetë me fundjava udhëtimesh në hotele luksoze, që ato mund t’i kenë parë vetëm në ëndrra.
Dhuratat e shtrenjta, veshjet firmato i bëjnë ziliqare vajzat pranë tyre, por me më pak fat.
Mjerisht ato e shohin veten në rolin e modelit për vajzat e varfra për të njëjtën “jetë përrallore” ku princi i martuar drejton Mercedesin e tij, duke e çuar atë në një jetë ku ka shoping me bollëk dhe para pa limit për vajzën dashnore dhe familjen e saj, është ambicja e vajzave të reja.
Meshkuj të tilla, zakonisht kanë 2,3 apo më shumë vajza në shërbim të tyre dhe ndjehen mbretër të botës.
Gratë zakonisht me dhimbje duhet të pranojnë abuzimin/tradhëtinë dhe të kujdesen për fëmijët shpesh të neglizhuar nga mungesa e një babai shumë të zënë.
Gratë dhe fëmijët e tyre vuajnë shpesh në heshtje dhe divorci është rrallë një zgjedhje për gratë shqiptare.
Një grua e divorzuar me fëmijë mban një status shumë të ulët dhe konsiderohet si “një mall i përdorur” jo shumë u dëshiruar në tregun e beqarëve në një botë të udhëhequr nga meshkujt egoistë.
Unë e kuptoj se kur je i varfër bën atë që do të bësh më mirë me shpresën për një jetë më të mirë. Unë nuk jam duke i gjykuar vajzat e reja të varfra në vendet ish-komuniste, unë isha me fat që nuk qeshë kurrë vajza e varfër që duhet të shisja veten ose të kisha ndonjë ambicje për të qenë dashnorja e re e ndonjë burri.
Por unë e kuptoj që varfëria mund të krijojë situata të tilla dhe disa prindër madje i inkurajojnë fëmijët e tyre me shpresën e një jete më të mirë.
Unë shpresoj ta mësoj time bijë të vlerësojë veten, t’i vendosë ambicjet e saj shumë më larg se të qenit dashnorja e një burri të martuar më shpresën se ai ka shumë para e lidhje për të hapour dyert.
Unë dua që ajo t’i hapë vetë dyert e saj.
Të respektojë veten dhe gruan tjetër.
Të jetë mjaftueshëm ambicioze për të qenë një model i mirë për vajzat e reja dhe t’i mësojë ato se si të arrijnë suksesin me forcat e tyre jo përmes dikutj tjetër në këmbim të seksit.
Zemra ime u perket atyre grave të negluzhiara dhe fëmijët e tyre, të detyruar të jetojnë në burgun e një martese të abuzuar kështu.
Kjo botë është krijuar nga një vëllazëri burrash.
Ky është bashkimi i femrave?
Përse gratë nuk i japin fund konkurrencës me njëra tjetërën dhe të qëndrojnë së bashku kundër abuzimit?
