Prej gati gjashtë dekadash, Bette Nash, ka ndarë buzëqeshjen e saj me botën nga 30.000 feet (9.km) lartësi.
Ky fakt, bën të mundur, që ajo të jetë stjuardesa më e vjetër në botë, që ende fluturon.
Në moshën 80-vjeçare, mund të thuhet, se ajo ka parë çdo gjë dhe u ka shërbyer të gjithëve.
“The kennedys preferon të udhëtojë me ne”, Nash kujton, përgjatë përgatitjes së pijeve në itinerarin ditor nga Washingtoni në Boston.
Ky është udhëtimi i rregullt dhe pasagjerët janë miqtë e saj.
Përshendetjet, përfshijnë një përqafim dhe një kërkesë të sinqertë se si po ia kalojnë.
Endrrat e të rinjve
Ishte romanca, magjia e fluturimit dhe një karrierë e respektur ajo çfarë e kishte tërhequr atë fillimisht. Doja që të bëhesha stjuardesë që kur bëra fluturimin e parë, isha 16-vjeçe dhe po qëndroja, në një kolltuk me lëkurë të gjelbër në Washington, kur ekipi doli nga TWA.
“Piloti dhe stjuardesa po ecnin përgjatë hollit” dhe mendova “Oh Zot kjo punë është për mua”, kujton Nash. Nash studioi për të marrë një diplomë kolegji, por ajo kurrë nuk devijoi nga ëndrra e saj.
Nash ka aplikuar për punë si stjuardesë, pasi u njoh me këtë profesion, menjëherë pas diplomimit. Ajo filloi karrierën e saj me “Easter Airlines” më 4 nëntor 1957. “Dhe pjesa tjetër është histori,” thotë ajo me një buzëqeshje të madhe, duke i hedhur sytë mbi klientët e saj të lumtur të cilët po shijojnë pijet e tyre në kabinën e klasit të parë. Rreth viteve ‘70, shpjegon ajo, veshja filloi të bëhej disi radikale, me fustanë të shkurtër dhe flokë të gjatë.
Mosha e artë
Dhe kjo shtrirje e historisë, ka parë shumë ndryshime në botën e aviacionit.
Sot, fluturimi është shumë larg nga dorëzimi i bardhë i epokës së artë që Nash kujton. Kur ajo mori fluturimin e parë, avionët ishin një vend luksi, me të vërtetë, një pushim në vetvete.
Ishte një festë e vërtetë në ajër, ku të gjithë ishin veshur bukur dhe ushqeheshin me karavidhe origjinale nga Kina.
“Keni punuar me të vërtetë shumë këto ditë”, kujton Nash, ne e shërbyem vaktin e ngrënies me këtë tabaka të madhe dhe unë isha e vetmja në aeroplan, kështu që duhej t’i shërbeja çdo njëriu.
Sot, vetëm me një shikim përreth avionit të mbushur plot, kuptohet se puna e saj është ende domethënëse. Tani është përfshirë edhe shërbimi i pijeve në avion, pavarësisht ngarkesës, Nash e do akoma edhe më shumë këtë profesion.
Unë i dua njerëzit, i njoh klientët e mi dhe i njoh dëshirat e tyre. Kompania ajrore mendon se emrat janë të rëndësishëm, por unë mendoj se nevojat e njerëzve janë shumë më të rëndësishme. Çdo njëri kërkon pak dashuri, thotë Nash.
Charm School
Para se Nash të fillonte udhëtimin e parë si stjuardesë, fillimisht ajo duhej të shihte pjesën.
Njerëzit e emërtuan atë “Charm School” gjatë atyre ditëve, kujton Nash. “Ata na merrni në një sallon bukurie dhe na prisnin gjithë flokët dhe na heqnin vetullat.”
Sipas Nash, linja ajrore gjithashtu kishte një profesionist bukurie për të mësuar shoqërueset e fluturimit për make up-in-mascara(remeli) ishte i lejuar, eyeshadow(peneli ose toni i syve) nuk ishte.
Gjithashtu, nëse doje të ishte një stjuardesë, nuk mund të ishe mbi një gjatësi dhe peshë të caktuar. “Ata merrnin njerëz jashtë listës së pagave, nëse ata peshonin shumë. Ose u jepnin kohë atyre, rreth një javë, për të humbur peshë”, kujton Nash.
Sot nuk ka kërkesa për gjatësinë apo peshën në SHBA, por linjat ajrore ende i këshillojnë për veshjen e tyre. Nash, ka vënë re, që veshjet ndryshojnë çdo herë përgjatë kohës.
Në kohën kur ajo filloi punë, veshja dhe makeup-i minimalisht, ishte shumë tradicional. Dhe disa trende nuk zgjaten shumë.
“Rreth viteve ’65 apo ’64, uniformat tona ishin të një stili uniforme mbretërore në ngjyrë blu. Kjo uniformë ishte stiluar nga Ben REIG. Kishim një kapele dhe çdo gjë në ngjyrë të blujtë, njerëzit nuk mund ta duronin një uniformë të tillë dhe ajo zgjati vetëm një vit”, thotë ajo.
Rreth 1970, Nash shpjegon, pamja filloi te ishte pak radikale, me pantollona të shkurtra, ngjyra të theksuara, fustanet e shkurtër dhe flokët me të vërtetë të mëdha. “Në një fare pike, filluan të përdoreshin pantallonat e nxehta. Kishim pantallona të nxehta, çizme go-go, një këmishë jakë golf që vinte e hapur deri këtu dhe me butona deri poshtë. Pas kësaj, atëherë gjërat filluan të qetësoheshin pak.
Teknologjia
Por asgjë nuk e ka ndryshuar më shumë në industri sesa teknologjia. Kur ajo filloi fluturimin e pare, të gjitha oraret e fluturimit u shenuan në një dërrasë e zezë, dhe manualet dhe rregulloret erdhen në formë libri.
Sot, çdo gjë është në një ekran, dhe për Nash ky ka qenë një hap i madh. American Airlines ishte kompania ajrore e parë amerikane për të zëvendësuar të gjitha manualet dhe librat me tableta dhe iPad.
Të gjitha njoftimet ajrore lexohen nga tabletet tani, e cila ishte një sfidë e madhe për Nash, pasi ajo nuk është e dhënë shumë pas teknologjisë, pohon ajo.
“Teknologjia me të vërtetë e bëri dallimin,” do të qëndrojë apo do të iki? ” Por, edhe kur unë mendoj se do të dal në pension apo diçka tjetër, atëherë unë vij për të punuar dhe mendoj, “Oh, unë nuk mund ta bëjë këtë.”
Është stimuluese të vij deri këtu “, thotë Nash. “Kompanitë ajrore po evoluohen vazhdimisht, dhe ne duhet të zhvilloheni me to.”
