Nga Manjola Bregasi
“Sot është një nga ditët më të bukura për çdo shqiptar”.
Në fakt kishte të drejtë Dom Gjergj Meta kur u shpreh kështu mëngjesin e sotëm dhe kujtonte se si më 8 Nëntor 1462, për të parën herë është shkruar në gjuhën shqipe ajo që njihet si formula e pagëzimit: “Unë të pagëzoj në emër të Atit e të Birit e të Shpirtit të Shenjtë”.
“Këtë formulë, Arqipeshkëvi i Durrësit Pal Engjëlli, ua la nanave e gjysheve që ta përdornin për të pagëzuar fëmijët e tyre, sepse po vinin kohë të vështira, duke qenë se hordhitë turke kishin përparuar shumë e po bëheshin gati të mësynin akoma më shumë”, vijonte Dom Gjergji argumentin e tij.
Por pë fat të keq, dita e shkrimit të gjuhës shqipe do të zbehej gjatë regjimit komunist nga një tjetër ngjarje e 8 Nëntorit, të cilën sistemi e glorifikoi për ta veshur si këngë me 200 petritë apo si fakt të transformuar në librat e historisë.
Themelimi i partisë komuniste kishte forcën e lënies në hije të çdo dite tjetër, e aq më tepër të çdo ngjarjeje, që mund të përkonte në të njëjtën datë me të.
Por sot, kur ditëlindjet e partive fatmirësisht nuk janë më festa kombëtare, ndërsa flasim për ndjenja atdhedashurie a përpiqemi të tregohemi patriotë, le t’ja dedikojmë gjuhës shqipe këtë datë, që prej vitesh duket se ja kanë mohuar dhe që në fakt i mungon.
Besoj se ky do të ishte nderimi më i madh për Kristo Negovanin të cilit as kockat nuk ju gjetën se shkroi shqip; për Petro Nini Luarasin që u helmua se mësoi shqip, për çdo rilindas e shqiptar, që Shqipërinë nuk e ka thjesht slogan./Opinion.al
