Nga Andi Bejtja –
Dita e tretë e radhëve kilometrike në Kakavijë: një katastrofë e vërtetë humanitare: një 10-vjeçar i vdekur dhe të moshuar e të mitur që kanë kaluar natën të shtrirë si lopë. Deri tani dorën e shtetit e kanë parë vetëm në etiketat e ujit me gaz, apo në rastin më fatlum pa gaz, që iu shpërndanë mbrëmë.
Shkurt dhe shqip, edhe njëherë ashtu si për Kovidin: nuk ka asnjë shans që një vend me parametrat, indekset nga më të këqinjtë në Europë dhe Rajon, për ekonominë, shëndetësinë, korrupsionin, organizimin shtetëror, respektimin e protokolleve, transparencën…etj, etj, të ketë sukses në luftën kundra kovidit apo çdo situate tjetër të ngjashme…dhe në kriza të tilla humanitare… Por çfarë është me e keqja, sot po shohim se ky shtet është i paaftë të bëj edhe “sikur “…
Sikur mbledh një shtab, bën një mbledhje këshilli bashkiak, mobilizon ushtrinë, ngre dhjetë çadra, çon ca mjekë e ca ushqime, i bën thirrje organizatave humanitare për ndihmë, etj, etj ….
Po jo, asgjë nga këto!
E pra nëse nuk bën asgjë nga këto, të bëjë atë që di më mirë: t’i japë për menaxhim me koncesion radhën kilometrike të Kakavijës, një privati…
