Tre milionë shqiptarë kanë një idhull të ri, më mirë të themi ndoshta e kishin prej kohe: Quhet Gianni de Biasi, falë tij futbolli shqiptar njohu fitoren e tij të parë në fazën finale të Europianit dhe golin e parë, të shënuar nga Armando Sadiku, prej të cilit u vendos sfida kundër Rumanisë. Tani, duke shpresuar edhe tek Italia e në kombinime të ndryshme të rezultateve, Shqipëria e tretë në grupin e saj, me 3 pikë, ka akoma mundësi që të jetë pjesë e 16 skuadrave të kualifikuara. Gianni de Biasi festoi 60-vjetorin para pak ditësh, më 16 qeshor: “Djemtë më bënë një dhuratë të bukur, por do të më kishte pëlqyer një dhuratë edhe disa ditë më parë, kur luajtëm kundër Francës… Humbëm në minutën e fundit prej një goli të Griezmann, por e jona ishte një paraqitje e jashtëzakonshme. Kundër Rumanisë pashë skuadrën që doja, konkrete në momentin e duhur, shfrytëzuam rastet kur duhej, u mbrojtëm me përpikmëri.
Ka lumturi, ka shumë krenari: “Jam entuziast për këtë fitore e për këtë mbrëmje: të organizuar, të fortë në mbrojtje, të pamëshirshëm në kundërsulm. Në ndeshjen e tretë arritëm të hiqnim pak “ndryshkun”, pak frikën e tepërt të dy ndeshjeve të para, ku vuajtëm emocionet e debutantëve. Tani jemi gati për të ardhmen, qoftë ai vazhdimi i Europianit, ose, nga shtatori, kualifikimet për “Botërorin 2018”. Skuadra është gati, tani jam i sigurtë”.
Por jashtë është një popull në festë, në stadium ishin afërsisht 30.000 tifozë shqiptarë, të apasionuar, entuziastë. Nuk kishin përjetuar kurrë një mbrëmje të tillë në jetën e tyre. Asnjëri nuk kishte parë kurrë një fitore të Shqipërisë kundër Rumanisë, e cila është kombëtarja kundër së cilës shqiptarët kanë luajtur më shumë herë, por nuk regjistrohej një fitore kundër rivalëve të mëdhenj, madje që në vitin 1948. “Në fakt, lejomëni të them një gjë: çka më bën më të lumtur sesa fitorja mbi Rumaninë është gëzimi i pamasë që u dhamë tifozëve tanë. Na ndjekin në çdo vend. Edhe kur nuk na ndjekin, gjejmë shqiptarë në çdo vend të Europës. Kurrë nuk na lënë të na mungojë dashamirësia e mbështetja. Këto 3 pikë , të parat në historinë e Shqipërisë në një fazë finale të një turneu të tillë, ua dedikoj atyre.
Tani Shqipëria po pret në dritare, ndeshjet e fundit të fazës së grupeve. Për t’u kualifikuar në 16-she, duhet që të jetë njëra nga 4 më të mirat midis të klasifikuarave të treta. Diferenca negative e golaverazhit (-2) mundet të jetë një pengim serioz, por është e drejtë të pritet deri në fund. Mbajmë mend se, kur formula e turneut me 24 skuadra dhe 4 të tretat më të mira është përdorur në një turne të madh ndërkombëtar (Botërori i viteve 1986, 1990 dhe 1994), vetëm një herë, një skuadër e klasifikuar e treat, me 3 pikë, është eliminuar. Ishte Rusia, në “Botërorin 1994”.
Statistika, të paktën është në favor të Gianni De Biasit. Të cilit, sidoqë të jetë, populli shqiptar do t’i shprehë mirënjohje të përjetshme, pavarësisht si do të përfundojë Europiani. “Conte, më ndihmo të çoj Shqipërinë në 16-she: ta them si italiani-ialianit” – është mesazhi që Gianni De Biasi, trajneri i kombëtares nga Tirana, i jep kombëtares bojëqielli italiane. – Duke mundur Rumaninë, kemi bërë historinë. Për të kaluar si skuadra e tretë më e mirë, një ndihmë mund të na e japë grupi D dhe grupi i Italisë: tifo ime në ndeshjen kundër Irlandës dyfishohet, një fitore do të na jepte shpresë. E duke njohur Conten, jam i bindur që Italia do të japë maksimumin”.
Shkruan Andrea Sorrentino (La Repubblica)
