Truku për të mbijetuar nuk është arratisja, kështu që duhet të mundohemi të kuptojmë më mirë arsyet dhe të jemi më të qartë
Ndihmë: ai thjesht ka gjetur justifikimin dhe është larguar! Sa herë na ka ndodhur apo e kemi dëgjuar nga miqtë tanë? Në fakt, ndonjëherë ndodh që djemtë ikin nga frika e një marrëdhënieje të rëndësishme. Pse ikin? Dhe mbi të gjitha nga çfarë? Le të përpiqemi të sqarojmë para fillimit të trajnimit për kursin e 100 metrave pengesë pa ndonjë mundësi për të hyrë në zonën e medaljes!
Nga ideja e martesës, nga emocionet, nga bashkëjetesa, nga përgjegjësitë, ose nga shtëpia jonë: këto janë arsyet kryesore që përfaqësuesit e seksit të fortë të ikin. Bëhet fjalë për ato djem që të ndodhë t’i takosh dhe t’i humbasësh pa e kuptuar. Lloji që Beep Beep në karikaturat e Wile Coyote që po ta shohim përballë nuk ishte askush.
Pra, ndërsa ne rrokullisemi në çarçafët që ende ruajnë aromën e tij dhe dëgjojmë zërin e tij në mesazhet e fundit vokale që na ka dërguar (por ata për të cilat ka ikur janë gjithmonë të shkruara, eh!), Ne tashmë jemi disa milje larg dhe ndoshta do të blejmë një teleskop astronomik që të mund ta gjurmojmë atë. U venit. Avulloi. U zhduk. Ndihmë!
Serioziteti nuk merret si duhet: Njerëzit që largohen nga përgjegjësia janë mostra shumë të zakonshme në planetin Tokë, pavarësisht nga gjerësia gjeografike. Historia më e gjatë zgjat vetëm disa muaj, ata gjithmonë kanë shumë për të bërë, midis sporteve, punës dhe nënave që duket se nuk i kanë parë ndonjëherë ata të rriten. Ata përjetojnë tmerr nga fjala “marrëdhënie”, më shumë ata e quajnë “histori”, është më pak impenjative. Këta janë playboy-s të përjetshëm, të cilët kanë nevojë për të vënë pikë si trofe të paktën derisa flokët bëhen ‘kripë dhe piper’ dhe, duke tejkaluar pragun e derës, ndoshta vendosin të martohen me një vajzë më të vogël, të paktën një brez. Këtu frika për të qenë vetëm është udhëheqës, por edhe dëshira për t’u ndjerë i sigurt për të kapur një vajzë të re dhe të hijshme, e cila, falë lidhjes së martesës, nuk do të largohet “derisa të vdisni”. Amen.
Eros, edhe jo: Frika e të kuptuarit të tepruar seksual ndonjëherë i bën të ikin meshkujt. Duket një kontradiksion, ata duhet ta bekojnë çdo ditë qiellin për fatin e madh që kanë, por jo. Asgjë. Ata preferojnë një aperitiv në fund të punës, përqafime dhe puthje të shkëmbyera në ulësen prapa makinës dhe pastaj na lënë kaq, të ngazëllyera dhe të gatshme për çdo gjë, por me të vërtetë të përgatitura për të rifilluar rrugën në shtëpi, pa të. Këtu frika është se sfera intime ka dorën e sipërme të arsyes dhe se kjo më pas çon në duhej të “martohet” dhe të futet përsëri në të ashtuquajturën marrëdhënie serioze. Shkalla e prirjes së rrezikut: ZERO!
Përgjegjësia, nuk të njoh: I përjetshmi Peter Pan. Bëhet fjalë për ata meshkuj hypochondriac që kanë prerë gishtat e tyre të vegjël dhe dëshirojnë të vrapojnë në dhomën e urgjencës, dhe nuk dinë të bëjnë llogari për veten e tyre. Për këtë lloj mashkulli, duke qenë me një grua, do të thotë që prania e saj shërben për të përgatitur darkë, për ta shoqëruar gjatë një feste dhe asnjë nga shokët nuk do ta shohin me të, i cili lidh marrëdhëniet me vjehrrën, vëllezërit dhe të afërmit e saj. Nëse atëherë zonja di të jetë aq mirë edhe në shtrat. Stop. Kanë fëmijë? Unë punoj në shtëpi? Menaxhimi i faturave dhe në rast të takimeve të bashkëpronësisë? Por nuk flet për këtë! Këtu ikja mund të jetë edhe virtuale, si: Unë jam atje, por nuk ekziston. Në rregull, nëse vërtet duam të vazhdojmë këtë marrëdhënie, le të kujtojmë se kurrë nuk do të marrim një merimangë nga vrima. Me gjithë respektin e duhur ndaj merimangave, sigurisht.
Thirre nëse do emocione: Le të flasim për ata zotërinj që thjesht nuk mund të jenë pak të dashur. Dhe ‘ky burrë që përpiqet të jetë një shok i mirë (“që nuk të mungon asgjë”), por disa zemra të vogla të dërguara edhe gabim e lënë nën hije. Ai është tipi që thotë se nuk di të dojë: “Më vjen keq, por jam i paaftë të bie në dashuri, kurrë nuk kam pasur dashuri në shikim të parë”. Të shprehesh kështu është një justifikim i mirë për ata që nuk duan të ofendojnë, vetëm për të zbuluar se ekzemplari në fjalë ka lënë ndoshta gruan apo të dashurën për një vajzë të re. Si ndihet? Zakonisht e trishtuar dhe e frustruar, e hidhëruar nga ngrohtësia me të cilën e ka trajtuar dhe me ftohtësinë me të cilën shpërblehet. Më mirë vraponi në një qendër spa, aty ku ngrohtësia dhe përkëdheljet kurrë nuk mungojnë.
Kush e pa atë?: “Po shkoj për një shëtitje” dhe pastaj nuk e shohim më. Çfarë ka? Ku ka dalë? Ka shumë të ngjarë që ai po kërkon një situatë të re që e stimulon atë, qoftë për seks, për risi, për lehtësi. Dhe me kë u arratis? Me kolegen e re të sapoardhur, me sekretaren e tij (dhe këto jana me të vërtetë shembuj!). Kjo ndodh, pa asnjë arsye të dukshme. Ndodh dhe kaq: burra që humbin kokat e tyre (dhe ndoshta edhe zemrat e tyre) për një tjetër dhe ikin. Por janë të paktë ata që ikin: më shpesh burrat preferojnë të mbajnë këmbët në dy këpucë, për të marrë nga të dyja situatat për aq kohë sa është e mundur për ta. Por duke menaxhuar familjen dhe të dashurën njëkohësisht dëmtohen të gjithë dhe kryesisht vetë ata. Çfarë duhet të bëni në këto raste? Para së gjithash, pyesni veten a ja vlen kjo lojë në përputhje me pasojat; nëse përgjigjja është po, pyetja e dytë është: sa kohë? Është e vërtetë se kush duron, fiton, por më parë duhet të pyesim veten nëse jemi me të vërtetë të sigurt që ja vlen.
/Gazeta Shqip
