Katalanasja “Sport” ka marrë në analizë situatën, që është duke përjetuar Barcelona, pasi u eliminua në çerekfinale të Ligës së Kampionëve, kundër Atletico Madrid. Pyetja drejtuar analistëve është kjo: Pse mbërriti kështu Barcelona në momentin kyç të sezonit?
Barça nuk humbiste 39 ndeshje radhazi, ndërsa ka marrë tri humbje në pak më shumë se një javë. Skuadra është shndërruar negativisht kur nuk pritej. Në kohën më të pakohë. Kur ishte koha për të përfunduar sezonin, duke fituar tituj.
Fundosja e Blaugranëve ka ardhur rrufeshëm. Një krizë e një klubi futbolli edhe ndodh, por interesant (ose jo) është fakti se ajo ka përkuar me pushimin e fundit, që erdhi si rezultat i ndeshjeve të kombëtareve. Ky nuk është justifikim, natyrisht.
Për shkak se të gjitha ekipet e mëdha kanë lojtarë ndërkombëtarë, të përhapur në të gjithë botën, në atë kohë. Por “virusi FIFA” ka qenë, këtë herë, shumë më i keq për Barcelonën, sepse zbuloi forcën jo të duhur në fundin e sezonit. Skuadra duket e zhytur fizikisht. Lojtarët kanë arritur në finale “të shkrirë”. Një arsye është se Barça ka luajtur shumë ndeshje këtë sezon. Faleminderit për Superkupën dhe Botërorin e Klubeve, që i kanë fituar, si dhe për sigurimin e finales së “Copa del Rey”.
Katalanasit kanë luajtur një total prej 55 ndeshjesh, 10 më shumë se Bayern Munich apo 12 më shumë se Real Madrid.
Dhe, përveç kësaj, ata kanë bërë më shumë rotacione. Nga ana tjetër, Luis Enrique është mbështetur në vetëm 14 lojtarë.
Rënia fizike ka ardhur e shoqëruar nga një “kolaps” mendor, i cili është ajo që duhet të përmirësohet shpejt. Për të luftuar, të paktën për të fituar në mënyrë të dyfishtë (La Liga dhe Kupa e Mbretit).
Me fitimin e tyre, sezoni mund të jetë ende i shkëlqyer.
Albert Masnou
Barça është një ekip që ka bërë pak rotacione gjatë muajve. E filloi me “tridentin” gjigant, por puna e ka dashur që të aktivizoheshin edhe të tjerët. Trajneri Enrique, i cili është i paralizuar në vendimet e tij nga ideosinkretiteti i këtyre lojtarëve (MSN), të cilët nuk pranojnë të pushojnë ndonjë ndeshje, nuk guxon të japë urdhra.
Falë tyre kemi pasur një ecuri magjike, e cila erdhi një moment që u ndal. Në pikun e sezonit, kur nuk duhej. Situata zbuloi kushtëzimin e trajnerit në menaxhimin e grupit.
Luis Enrique, gjatë muajve, mori rolin e shoqëruesit të skuadrës, rol i cili duket se ishte reduktuar të rrotullohej rreth Sergi Roberto, Arda Turan, Alves dhe Rakitic. Vetëm ato ishte në gjendje për t’i ulur në stol.
Pjesa tjetër nuk prekej dot prej tij. Nuk guxonte nga hierarkia, apo për shkak se mungonte një plan B, kjo është çështje tjetër. Alternimi (rotacioni) në mënyrë të suksesshme i sezonit të kaluar nuk është marrë si shembull.
Shtatë lojtarë kanë luajtur rregullisht. Dhe me këtë vendim, ekipi është reduktuar në minimum. Pique, Mascherano, Busquets, Iniesta, Suarez, Neymar dhe Messi nuk dhanë asnjë shkëndijë fazën vendimtare. “Klasa e mesme” është zhdukur dhe hapësira për manovrim e Luis Enrique është reduktuar për shkak të mungesës së planeve (opsioneve) B.
Francesc de Haro
Vetëm pesë lojëra ka Leo Messi pa shënuar gol, por duket se ka kaluar një shekull. Ndoshta për shkak se kjo thatësirë e lojtarit më të mirë në botë ka përkuar me performancën më të keqe të ekipit në këtë sezon. Kjo mungesë e golave të Leos e ka zbuluar ekipin se vuan nga “messidepencia”.
As Neymar, as Suarez, as Iniesta nuk janë në gjendje të kompensojnë punën e Messit. Me argjentinasin në hije, ekipi gabon, shembet dhe dridhet çdo gjë “barcelonismo”. Ajo tha se nuk mund ta fsheh se Messi është e gabuar. Numrat nuk gënjejnë.
Asnjëherë në fazën finale të sezonit, Messi nuk kishte pesë ndeshje pa shënuar, ose pa i dhënë ndihmë ekipit. Asnjëherë.
Pas kthimit nga lëndimi, ai ishte versioni më i mirë i “10”, në të dyja pamjet, si asistues dhe si golashënues. Një magjistar i vërtetë.
Nën udhëheqjen e tij, Barcelona kishte grumbulluar 39 ndeshje pa humbje, me një lojë sublime. Çfarë ka ndryshuar? Mjedisi siguron se Messi është duke luajtur
me siklet, është ngadalësuar puna e tij. Klubi mohon. Leo thotë se është si gjithmonë, por e vërteta është se, që pas kthimit nga kombëtarja, forma e tij ka qenë e trishtë. Tepër i lodhur, pa asnjë shkëndijë të javëve të mëparshme.
Dhe pa këtë shkëndijë nuk është e mundur që të shihni “electrifying”, Leo Messi vendimtar në çdo lojë. Është gjithashtu e vërtetë se përfshirja e tij, si i dyshuar në “Panama Papers”, e ka prekur argjentinasin. Messi është në radhë të parë njeri dhe çështje të tilla do të ndikojnë mbi të, si për të gjithë.
Barcelona nuk e lejoi Neymar të luante në dy veprimtari gjatë verës së ardhshme
Andreu Tomàs
Para së gjithash, më lejoni ta argumentoj çështjen përtej dëshmisë së performancës së dobët të sulmuesit brazilian në javët e fundit.
Neymar qëlloi në vitin 2015 me një rekord të madh: 18 gola nën emrin e tij e shenjtëruan si yll, të aftë në vetvete, shpërthyes, pavarësisht kundërshtarit. Neymar u rrit edhe më shumë në fillim të sezonit 20152016.
Për fat të keq, ne nuk mund të themi të njëjtën gjë mbi evolucionin e tij deri më tani, në vitin 2016. Në mes të prillit ka marrë pjesë në një total prej 19 ndeshjesh dhe dëshmia e tij si golashënues nuk shkon përtej 9 golave. Performancë në regres, në mënyrë të qartë.
Neymar ka për t’u rritur më shumë në karrierën si futbollist, nëse me të vërtetë dëshiron që një ditë të jetë numri një. Nuk po rihapim debatin nëse Neymar luan mirë, ose më keq, në varësi të të qenurit të Messit në fushë.
Lavdërimet për brazilianin janë dobësuar, referuar kontributit të tij individual. Neymar është i zhytur në një jetë më të ethshme. I rrethuar nga raste të shumta ligjore, i rrethuar nga një makinë e mediave brutale dhe një jetë disi e shpërndarë private, ai ka qenë i penguar në karrierën e tij të lidershipit.
Àngels Fabregues
Pse Barça mund ta ndryshojë situatën? Sepse po flasim për ekipin më të mirë në botë, me një kontigjent prej shumë lojtarësh më të mirë në botë, në pozicionet e tyre përkatëse në fushë.
Por vetëm kjo nuk është argument i fortë për skeptikët, ndaj do të shikojmë për më shumë javët në vazhdim. Kjo nuk është hera e parë që Barcelona kalon nëpër një kohë të vështirë.
Vitin e kaluar e preku një “krizë”, që nisi në “Anoeta”. Nuk ishte mbledhje e fshehtë, ajo që presidenti Josep Maria Bartomeu zhvilloi me Luis Enrique dhe kapitenët e ekipit.
U ra dakord që “tridenti” do të jetë i paprekshëm, ai gjithmonë do të luajn, si dhe u konfirmua angazhimi i stafit për ta pranuar këtë premisë, pa konflikte apo ankesa. Që nga ajo kohë ata kanë fituar pesë tituj, tre prej sezonit të kaluar (Champions dhe Kupa e Mbretit) dhe dy të këtij viti (Botërori për Klube dhe Superkupa e Europës). E pra, kjo është ajo që duhet të bëhet.
Një mbledhje e fshehtë e re, me të gjitha palët e interesuara, për të analizuar atë që ka ndodhur dhe për të gjetur zgjidhje tani, se janë ende dy tituj në horizont. Presidenti t’i japë gjithë mbështetjen trajnerit, i cili të vendosë nëse “tridenti” duhet të luajë në çdo kohë, apo të bëjë ndonjë rrotacion në ndeshjet e ardhshme.
David Salinas
Pse ne duhet të vazhdojmë të mbështetemi te “tridenti”? Sepse është pasuria më e mirë që ka Barcelona në fushë. Messi, Suarez dhe Neymar i përkasin asaj race të rrallë lojtarësh, që bëjnë diferencën. Nga asgjëja, ata janë në gjendje të vendosin një lojë. Me një gol, një
pasim, një mur, një prekje… Në futboll, si në çdo sport tjetër, luajnë shumë faktorë. “Disa ditë bie shi dhe ditë të tjera lind dielli,” – tha Luis
Enrique pas “KO” në “Calderon”. Futbolli është i tillë. Klubi është me fat që ka më të mirët në botë. MSN është një “trident”, tek i cili nuk mund të dyshosh, sepse ka nënshkruar 109 gola nga 146 të shënuar nga barcelona këtë sezon.
Pra, pothuajse 75%! Suarez ka shënuar 45 gola, Messi dhe Neymar nga 37 dhe 27, respektivisht. Lojtari “maksimal” pas tyre në këtë drejtim është Munir, me 8 gola. MSN është drita, pa të, sidomos Messin, Barcelona nuk do të kishte ardhur deri këtu. Ata kanë cilësinë, talentin dhe punën, u duhen gjithmonë këshilla për ekuilibrin. Rroftë “tridenti”!
