Çdo analizë mbi qëndrimin aktual të Donald Trump ndaj Rusisë rrezikon të bëhet shumë shpejt e vjetëruar.
Nëse i kushtoni shumë vëmendje një postimi, një deklarate spontane apo një reagimi të presidentit amerikan, rreziku është që përfundimet tuaja të përgënjeshtrohen që nesër, me një tjetër postim, deklaratë spontane apo reagim të papritur.
Besomëni mua. E kam përjetuar vetë.
Siç shkroi sot gazeta Komsomolskaya Pravda: “Presidenti amerikan herë është i ftohtë, herë i nxehtë… ai ndryshon mendim mbi çështje kyçe me po aq lehtësi sa ndryshon këpucët.
Megjithatë, kohët e fundit, sa i përket Rusisë, Shtëpia e Bardhë duket se po fryn më shumë “ftohtë” sesa “nxehtë”, gjë që shpjegon edhe titullin e gazetës Moskovsky Komsomolets sot: “Ftohja ruso-amerikane”.
Pas bisedës më të fundit telefonike mes Vladimir Putin dhe Donald Trump më 3 korrik, e gjashta për këtë vit, Presidenti Trump zbuloi se dy liderët “nuk bënë asnjë përparim” drejt përfundimit të luftës në Ukrainë.
“Unë nuk jam i kënaqur për këtë,” shtoi ai.
Katër ditë më vonë, Trump kërcënoi me vendosjen e një tarife prej 10% për çdo vend të rreshtuar me BRICS, grupi që përfshin edhe Rusinë.
Të martën, frustrimi i tij shpërtheu me një nga deklaratat më të forta deri më tani.
“Na vijnë shumë budallallëqe nga Putini, po doni të dini të vërtetën. Është shumë i sjellshëm gjatë gjithë kohës, por në fund del se nuk ka asnjë domethënie”, tha Trump në një mbledhje kabineti.
Sot pyeta Kremlinin për reagimin e tyre.
“Jemi mjaft të qetë për këtë,” më tha zëdhënësi i Putinit, Dmitry Peskov, në një konferencë telefonike me gazetarët.
“Stili i të folurit të Trump-it është përgjithësisht i ashpër… ne planifikojmë të vazhdojmë dialogun me Uashingtonin për të riparuar marrëdhëniet tona të prishura… shpresojmë që Trump dhe ekipi i tij do të vazhdojnë përpjekjet për të rikthyer procesin e paqes në rrugën e diplomacisë.”
Kremlini, të paktën, po përpiqej të tingëllonte diplomatik.
Shtypi rus? As që përpiqet.
Në Komsomolskaya Pravda, një analist politik akuzoi Donald Trump për “mungesë arritjesh gjeopolitike”.
Moskovsky Komsomolets shkruajti për “temperamentin e paparashikueshëm të Trump-it, prirjen e tij për ndryshime të menjëhershme humori dhe drejtimesh të papritura politike”.
Ndërsa këtë javë, gazeta Arguments and Facts e përqeshi Trump-in për partinë e re “America Party” të Elon Musk.
“Tani, sa herë që presidenti amerikan thotë ‘Ta Bëjmë Amerikën Sërish të Madhe’, pa dashur po reklamon partinë e Musk.”
Ky është një ndryshim rrënjësor nga mbulimi më parë pozitiv që kishte administrata Trump në mediat ruse.
Në mars, një ekspert politik i tha Izvestia-s se “Amerika tani ka më shumë të përbashkëta me Rusinë sesa që ka me Brukselin apo Kievin.”
Në maj, gazeta Kommersant deklaronte: “Qëndrimi i Donald Trump-it nuk mund të ishte më i favorshëm për Moskën. Ai refuzoi të forcojë sanksionet ndaj Rusisë dhe konfirmoi vendosmërinë për të zhvilluar tregti në shkallë të gjerë me të.”
Optimizmi dukej i kuptueshëm. Në fillim të vitit, Shtëpia e Bardhë po kritikonte publikisht presidentin Zelensky (dhe jo Putinin) dhe po ushtronte presion ndaj Kievit (jo Moskës).
SHBA-të dhe Rusia kishin nisur bisedime dypalëshe për të përmirësuar marrëdhëniet.
Për më tepër, i dërguari i Trump-it, Steve Witkoff, ishte vizitor i shpeshtë në Rusi për bisedime me presidentin Putin. Në një nga takimet, lideri i Kremlinit i dha një dhuratë për ta çuar te Trump: një portret të presidentit amerikan.
Dukej sikur Moska dhe Uashingtoni ishin të destinuar të ndërtonin një marrëdhënie të re.
Por kanë kaluar më shumë se dy muaj nga vizita e fundit e Witkoff-it. Dhe në qershor, Rusia njoftoi se SHBA kishte anuluar raundin tjetër të bisedimeve për të rivendosur funksionimin e misioneve diplomatike.
Ndërkohë, presidenti Trump duket se është gjithnjë e më i zhgënjyer nga refuzimi i Rusisë për të pranuar një armëpushim gjithëpërfshirës në Ukrainë.
Siç shkruajti sot Moskovsky Komsomolets: “Kremlini beson se Trump ofron shumë pak për Rusinë dhe për këtë arsye, vazhdimi i një ‘grindjeje të mirë’ është më i leverdishëm se një ‘paqje e keqe’ nga pikëpamja e interesave afatgjata të Rusisë.”
Me fjalë të tjera: Në Ukrainë, Vladimir Putin kërkon më shumë sesa Trump është i gatshëm të ofrojë.
Më shumë territor, më shumë lëshime nga Kievi për sa i përket përmasave të ushtrisë ukrainase, më shumë frenim të dërgesave të armëve nga Perëndimi.
Dhe, për të përdorur një shprehje “alla Trump”, Putin duket se beson se “i ka letrat në dorë” dhe mund të presë një marrëveshje më të mirë.
A ka të drejtë? Apo Moska po gabon në llogaritjet e saj?
Shumëçka do të varet nga veprimet e ardhshme të presidentit Trump:
— nga shkalla e ndihmës ushtarake amerikane për Ukrainën
— dhe nga vendimi nëse Shtëpia e Bardhë do të forcojë sanksionet ndaj Rusisë.
Por mos harroni paralajmërimin tim.
Dhe atë imazh të fuqishëm të përshkruar nga Komsomolskaya Pravda, për Trump-in që ndryshon mendim siç ndryshon këpucët.
Vetëm një javë më parë, komentuesit rusë festonin vendimin e SHBA-së për të ngrirë disa ndihma ushtarake për Ukrainën.
Prandaj, ndiqni nga afër jo vetëm çfarë thotë Trump për Rusinë dhe Ukrainën, por çfarë bën realisht.