Hëna ju afrua Tokës në pikën më të afërt të orbitës së saj që prej vitit 1948. Njerëzit në të gjithë botën dolën në rrugë apo u ngjitën në ndërtesa të larta për të shijuar këtë fenomen natyror të bukur e të rrallë.
Orbita e hënës është eliptike dhe jo rrethore, arsye për të cilën ajo herë pas herë është më pranë tokës. Kur perigjeu, qasja e saj më e afërt ndaj Tokës, përkon me Hënën e plotë, krijohet fenomeni që njihet si “superhëna”.
Kjo e fundit arriti pikën e saj më të shndritshme mbi Azi mbrëmjen e së hënës. “Superhëna” shfaqet 14% më e madhe dhe 20% më e shndritshme se sa zakonisht.