Teksa përpiqej të mbrojtjes pas gafës me deklaratat ndaj Trump, Rama i është turrur deputetëve të opozitës, pasi sipas tij u përpoqën ta bëjnë armik të SHBA-ve.
Fjalimi i tij ishte i mbushur me sharje si: turmë, tufë, të pagdhendur, karanxhollë etj. Deputetët e PD protestuan duke u ngritur në këmbë, madje Flamur Noka u afrua tek foltorja. Sapo ai lëvizi nga vendi Garda u rreshtua me shpejtësi para foltores duke marrë në mbrojtje Kryeministrin.
Pjesë nga fjala e Ramës në Parlament
Ishte shprehje entuziaste e mendjelehtësisë suaj, në fitoren e kandidatit republikan dje e përjetuar me fjalët në profilet dhe portalet tuaja sikur kishit marrë kokën time në tepsi nga fronti i luftës suaj të dëshpëruar kundër meje dhe kësaj qeverie.
Në fakt nuk është hera e parë që mblidhet një tufë prej atyre që Borgesi i quan karanxhollë të pagdhendur e më turret mua tufa pse flas si kryeministër i vendit për cështje të dinjitetit dhe vlerave tonë në arenën ndërkombëtare, unë flas për Kosovën në Beograd, karanxhollët më hidhen në fyt, unë flas për një kandidat të fushatës zgjedhore duke shprehur kundërshti për qëndrimet ndaj Kosovës, muslimanëve, emigrantëve, karanxhollët nuk thonë asgjë, sepse kur flisja unë këta ishin të zënë me propagandën për suksesin në delegacionin e tyre në konventën e kandidates tjetër, se unë nuk isha i ftuar se presidentja e ardhme nuk me do mua, por këta, dhe kur ajo nuk del fituese këta hidhen në sulm, për të treguar se sa keq ndihen këta se unë paskam sulmuar presidentin e zgjedhur.
Por unë kam kritikuar një kandidat në fushatën për president të Amerikës dhe lëshohen në banaqe e portale të më kryqëzojnë mua në emër të besnikërisë ndaj tij, sikur janë çunat e lagjes që sapo u doli vëllai i madh nga burgu e thonë ‘tani do e shihni ca do bëjmë’.
Kjo tufë që i bashkon këta tipa me mllefin ndaj meje, njerëz që nuk janë as në nivelin e berberëve të Stambollit që i përshkruan bukur Konica, tufë që e ka shoqëruar historinë e vendit qysh në ditën e parë të krijimit të shtetit shqiptar.
Janë po ata që Noli i quante gjithëherësh zotërinj, personazhe komikë, tragjikë, patetikë provincash, por ndryshe nga koha kur peshkopi i shkretë i zbukuronte me epitete këta të sotmit nuk kanë më as ngjyrë e as bojë në luftën qorre.
