Nga Edison YPI
Jeta e Bardhulit rridhte e thjeshtë, gdhihu, ngrysu, puno, mbars gruan, rrit kalamajtë. Megjithatë e quanin të lojtur dhe e tallnin. Bardhuli e dinte se e tallnin, megjithatë nuk i jepte rëndësi. Por nuk mund të lejonte ta tallnin të gjithë. Edhe baxhanakun, për shembull, me të cilin kishte bërë llaf disa herë.
Një natë baxhanaku mes duhmave të rakisë, bullçinjve të mbushur me mish dhe gromësimave seç i tha për gruan. Të nesren e asaj nate Bardhuli u ngrit herët. Drejt në Elbasan. U soll pak nëpër mugëtirën mëngjezore. Vajti te tregu i veglave. Bleu një sëpatë me teh të ndritshëm me bisht të shkurtër. Tek priste kusurin e kaloi një herë tehun e sëpatës mbi faqe si brisk berberi, perëndoi sytë, nxori një hungërrimë të mbytur, dhe i ra bamb një trungu aty afër. Me nofulla shtrënguar la sëpatën ngulur mbi trung derisa futi kusurin në xhep. Liroi nofullat, e shkuli sëpatën nga trungu, e futi në gji’, mbërtheu xhupin, u nis në një fshat ku farefisin dhe baxhanaku ishin mbledhur në një gosti.
Fshati ku u nis Bardhuli me sëpatë në gji ka kodra të buta me forma femrash, lumë, ullinj, shumica e shtëpive të reja, të tjerat të ndrequra, kopështe të sistemuara me gardhe të bukura me hardhira. Rrugica bosh. Kanë ikur në kurbet. Katër a pesë lokale. Ja dhe kafeneja ku ndodhi gjëma, ku përveçse mund të pish kafe mund të blesh djathë, sheqer, oriz, turshi, shapka, xhinsa, rrip mesi, kinkalerira dhe plot gjër të tjera, por nuk ka banjë dhe për të bërë shurrën duhet me dal jashtë kafenesë, majtas, rrëzë murit, anës përroit, kthesa e dytë, semafori i tretë.
Rrëfimi i kafexhiut,
-Bardhuli hyri në dhomën ku ishte baxhanaku. U mbush aq thellë me frymë sikur futi në mushkëri të gjithë ajrin e luginës së shkumbinit bashkë me Librazhdin dhe Hotolishtin. Lëshoi një klithmë të amanozotshme. Hapi xhupin, nxorri sëpatën, i hoqi baxhanakut një pjesë të kokës, një sektor sferik që ra në dysheme si tas. E hodhi sëpatën vring në një qoshe. Kafeneja u mbyt në gjak. Duke dalë Bardhuli tha; Unë e thera. Ju piqeni në hedh, j’u bëftë gjakedhjam. Dhe iku u dorëzua në Polici. Të nesërmen, një bashkëfshatari ynë matematicien merakli i matjeve të sakta, lidhur me ndarjen e kokës në dy pjesë, tha se prerja ishte realizuar me një precision mahnitës në mënyrë të tillë që volumet e pjesës së prerë dhe pjesës së mbetur të kokës së baxhanakut qëndronin ndaj njëri-tjetrit saktësisht si përqindjet e së Majtës dhe së Djathtës në zgjedhjet e fundit. Gratë motra, burrat baruta. Njëri i punës, tjetri i qefit. I punës në burg, i qefit nën dhe’. Shqiptarë të dy.
