Nga shpërthimi, nëna Mayissa theu këmbën dhe dorën e saj, ndërkaq mjekët dyshonin se foshnja në stomak kishte vdekur.
Mesohet se hpërthimi kishte lënë të vrarë 45 njerëz dhe dhjetëra të lënduar, brenda vazhdohej lufta për jetë. Rreziku për të humbur jetën e nënës dhe të foshnjes ishte i madh, por mjekët nuk po dorëzoheshin.
Ata u detyruan që të bëjnë prerje cezariane në mënyrë që ta shpëtojnë jetën e foshnjes. Mirëpo, problemi ishte se zemra e foshnjes nuk po rrihte. Pavarësisht kësaj, ata ia pastruan foshnjes rrugët e frymëmarrjes.
Më pas, zemra filloi t’i rrihte. Ata e morën foshnjen, e kthyen përmbys dhe e fërkuan në shpinë. Foshnja, mrekullisht, filloi të qajë. “Ai ka nevojë për oksigjen”, tha njëri ndër mjekët.
Më shumë se e qara e përditshme që sjell vdekja në Aleppo, është fuqia e mjekëve për t’i kthyer në jetë. Tani, nënë e foshnje janë mirë, megjithëse për pak, jeta e këtij djali të vogël ishte gati të përfundonte, ende pa u nisur.
