Një tablo e një shoqërie tejet e trishtuar e viteve 1900 të shoqërisë ruse, duket se ka gjetur shenjën e barazimit edhe me shoqërinë shqiptare të ditëve të sotme. Të paktën kështu e shpjegon regjisori Hervin Çuli vënien në skenë të veprës “Tri Motrat”, e cila ka ngritur siparin e këtij sezoni të ri në Teatrin Kombëtar.
Ngjarjet vërtiten rreth famlijes Prozorov ku të gjithë i bashkon shpresa se një ditë do të shkojnë në Moskë… “Tri motrat” e mban të lidhur spektatorin në karrige për 3 orë e gjysmë në çdo detaj të saj. pasi gjithçka është e organizuar, asnjë aktor nuk rri kot në skenë.
E meqë jemi tek aktorët pas shumë kohësh në skenën e Teatrit Shqiptar përdoret skema e dublantëve, pra duket sikur kjo vepër funksionon me dy stafe. Nëse mbrëmjen e së shtunës, publiku u njoh me: Olga SergejevnaOlia, motra e madhe interpetuar nga Anila Bisha, të njëjtin rol do ta shihni të interpertuar edhe nga aktorja Flaura Kureta,
Maria SergejevnaMasha, një femër e hijshme, por shumë e trishtuar. E martuar qysh 18 vjeçe, gjithnjë e veshur me të zeza, qe e sheh martesën e saj si një barrë, interpretohet këtë herë nga Ola Harizaj.
Elia Zahari është gjithashtu e mrekullueshme në rolin e motrës e Irina Sergejevnës si dhe Ina Gjonçi apo Olta Gixhari që (interpretojnë të njëjtin rol) atë të Natashës. Ky personazh duket se është perfekt për Gixharin, e cila luan rolin e një vajze të pakulturuar, që përfiton nga dashuria e të shoqit për tu bërë zonjë shtëpie e për ta tradhëtuar më pas me kryetarin e Bashkisë.
“Me Natashën na bashkon energjia që posedojmë, dhe tek aftësia për të arritur gjithçka që duam në jetë. Për sa i takon karakterit femëror, s’ka të përbashkëta mes meje dhe personazhit, pasi nuk ndihem si një femër tipike ruse e kohëve klasike” ka thënë aktorja Olta Gixhari në një intervistë në media.
Andreji Sergejeviç është një tjetër personazh shumë interesant i kësaj vepre, i cili ka zgjedhur rrugën e shkencës dhe artit, në vend të uniformës së ushtarakut. Ka ëndrra të mëdha të bëhet profesor, por nën shtypjen e provincës dhe një gruaje vulgare, ai kthehet në një burrë të lodhur, brinar, kumarxhi, plot borxhe, pa shpresa dhe që rrit fëmijët që s’janë të tijtë. Indrit Çobani dhe Lulzim Zeqja dinë ta përcjellin shumë tek publiku dramën e Andreji Sergejevic.
Tri Motrat është një vepër e cila i kishte munguar Teatrit Kombëtar. E kuruar në çdo detaj të saj ajo të kthen edhe njëherë nostalgjinë për teatrin e dikurshëm, ku në skenën e tij ngjiteshin vetëm vepra të mëdha, me mesazhe të forta njerëzore.
