Një studim i ri i publikuar në revistën “Alzheimer’s & Dementia” ka zbuluar se individët e pamartuar përfshirë ata që nuk janë martuar kurrë, të divorcuar ose të ve, kanë një rrezik 50% më të ulët për të zhvilluar demencë krahasuar me bashkëmoshatarët e tyre të martuar.
Studimi është kryer në SHBA me mbi 24,000 persona të moshës 50 deri në 104 vjeç dhe është ndjekur për një periudhë prej 18 vitesh. Ata iu nënshtruan testeve periodike neuropsikologjike për të verifikuar statusin e tyre njohës. Që në testin e parë disa kishin treguar shenja të një deficiti të lehtë njohës, por tek ata që nuk ishin të martuar kjo rrallë shndërrohej në demencë të plotë.
Për të konfirmuar besueshmërinë e rezultateve, studiuesit analizuan edhe faktorë të tjerë që mund të ndikojnë në zhvillimin e demencës, siç janë mosha, gjinia, etnia, arsimi, pirja e duhanit dhe aspekte të tjera të shëndetit fizik dhe mendor.
Sipas studiuesve, personat e martuar kanë tendencë të kenë një jetë më të izoluar socialisht dhe më të strukturuar, çka mund të ndikojë negativisht në stimulimin e trurit. Duke u mbyllur në një univers rutinë “çifti”, truri do të stimulohej më pak dhe për këtë arsye do të vuante më lehtë nga rënia njohëse.
Ndërsa beqarët janë në përgjithësi më të pavarur, një faktor tjetër që ndihmon në mbajtjen e mendjes aktive.
Megjithatë, rezultatet nuk janë përfundimtare. Studime të mëparshme kanë treguar se martesa mund të ketë efekte mbrojtëse, falë mbështetjes emocionale dhe ndërveprimit të përditshëm me partnerin.
Autorët sugjerojnë se një jetë më aktive shoqërore dhe më pak rutinore, mund të ndihmojë në mbrojtjen e trurit nga rënia njohëse.
