Shejtanbudallallëk

Nga Artan Hoxha

Hetimi sekret i Prokurorisë dhe arrestimi i Emiliano Shullazit, surprizë për Qeverinë dhe krerët e Policisë, ishte sa demaskues aq frikësues për Rilindjen superarrogante.

Vënë me shpatulla pas murit Rilindësit, duke menduar se e gjetën rrugëdaljen përmes qepjes së pjesëve të cunguara të fjalimit të Sali Berishës në Kuvend e të interpretuara si thirrje për kryengritje kundër rendit kushtetues, u hodhën në kundërsulm total mediatik ndërsa vijuan me vendimin për përjashtimin e Sali Berishës për 10 ditë nga punimet parlamentare dhe kërkesën publike për hetim penal, ndonëse s’kanë fare shpresë se Prokuroria do vërë ujin në zjarr.

Fjalimi i Sali Berishës, tërësisht koherent nëse lexohet i tëri, mund të përmblidhet në një fjali të vetme: “çdokush duhet lejuar e nxitur te armatoset me ligj që të mund të vetëmbrohet në kushtet kur shteti jo vetëm nuk të mbron, por segmente të rëndësishme të tij janë kriminalizuar gjerë e thellë dhe krimi, i fuqizuar në ekstrem prej kësaj ndërthurjeje, kërcënon rrezikshëm këdo jashtë kupolës së superbandës politiko-kriminale.”

Në varësi të informacionit, perceptimit e bindjeve personale, mund të jesh pro apo kundër por s’ka asgjë antikushtetuese në këtë fjalim.

Nëse sjellim me mendje qëndrimet publike të çdo Rilindësi, përfshi Kryerilindësin, që folën para, gjatë e pas fjalimit të Sali Berishës, të gjitha qëndrimet përbejnë një tërësi pikash brenda segmentit që fillon me arrogancën e frikacakut në pushtet e mbaron tek frika e pushtetarit arrogant; dy ekstreme shumë pranë njëra-tjetrës e që detyrojnë dëndësimin në segment tejet të ngushtë të të gjithë Rilindësve.

Në veçanti, fjalimi i djeshëm i Kryerilindësit mund të përmblidhet në një fjali të vetme: “Saliu qesharak nuk frikëson kënd, por halli i vetëm është se, prej e nga Saliu, nuk bëhet dot Reforma e Drejtësisë që kundër Saliut po bëhet e, pa të cilën, Saliut s’kemi ç’i bëjmë.”

Në këtë fjalim dallohen të dy ekstremet e segmentit të frikës si dy burime të saj: njëri ekstrem është ai i frikës që në lindje, tjetri ai i frikës nga ndëshkimi për zullumet e kryera në pushtet.

Duke dashur të fshehë frikën, Kryerilindësit iu desh t’i largohej këtij segmenti drejt një pikë të tretë, jashtë e sa më larg këtij segmenti, duke e çuar shpjegimin e qëndrimeve Rilindëse në absurd; budallallëk në shqipen e thjeshtë.

Pra, fjalimi bie brenda trekëndëshit me dy kulme frikë e një kulm budallallëku. Frika e bën njeriun hileqar, shejtan, ndaj trekëndëshi ndryshe mund të quhet edhe trekëndëshi i shejtanbudallallëkut.

Siç ka qenë e mbetet shejtanbudallallëk shprehja “Gjithë fajin e ka Saliu”, shprehje kjo si përmbledhja më e shkurtër, më e ngjeshur, esenca e çdo shkrimi a fjalimi te Kryerilindësit, që nga më i pari, 25 vite më parë, e deri tek më i fundit./Syri.net