Përfaqësuesit nga afro 200 vende ranë dakord në samitin e klimës COP28 të mërkurën për të filluar reduktimin e konsumit global të lëndëve djegëse fosile për të shmangur më të keqen e ndryshimeve klimatike.
Marrëveshja e arritur në Dubai pas dy javësh kishte për qëllim t’u dërgonte një sinjal të fuqishëm investitorëve dhe politikëbërësve se bota është e bashkuar në dëshirën e saj për t’u shkëputur nga karburantet fosile, diçka që shkencëtarët thonë se është shpresa e fundit më e mirë për të penguar. jashtë katastrofës klimatike.
Presidenti i COP28 Sulltan Al Jaber e quajti marrëveshjen “historike”, por shtoi se suksesi i saj i vërtetë do të ishte në zbatimin e saj.
“Ne jemi ajo që bëjmë, jo ajo që themi,” tha ai para seancës plenare të mbushur me njerëz në samit. “Ne duhet të ndërmarrim hapat e nevojshëm për ta kthyer këtë marrëveshje në veprime të prekshme”, shtoi ai.
Disa vende e brohoritën marrëveshjen për arritjen e diçkaje të pakapshme në dekadat e bisedimeve për klimën.
“Është hera e parë që bota bashkohet rreth një teksti kaq të qartë mbi nevojën për të kaluar larg nga karburantet fosile,” tha Ministri i Punëve të Jashtme të Norvegjisë Espen Barth Eide.
Më shumë se 100 vende kishin lobuar fort për një gjuhë të fortë në marrëveshjen COP28 për “përjashtimin” e përdorimit të naftës, gazit dhe qymyrit, por dolën kundër kundërshtimit të fuqishëm nga grupi prodhues i naftës i udhëhequr nga Arabia Saudite OPEC, i cili argumentoi se bota mund të ulë emetimet pa iu shmangur karburanteve specifike.
Anëtarët e Organizatës së Vendeve Eksportuese të Naftës kontrollojnë gati 80% të rezervave të provuara të naftës në botë së bashku me rreth një të tretën e prodhimit global të naftës dhe qeveritë e tyre mbështeten shumë në këto të ardhura.
Shtetet e vogla ishullore të cenueshme nga klima, ndërkohë, ishin ndër mbështetësit më të zëshëm të gjuhës për të hequr gradualisht lëndët djegëse fosile dhe patën mbështetjen e prodhuesve të mëdhenj të naftës dhe gazit si Shtetet e Bashkuara, Kanadaja dhe Norvegjia, së bashku me bllokun e BE-së dhe shumë qeveritë e tjera.
Negociatorja kryesore për Aleancën e Shteteve të Vogla Ishullore, Anne Rasmussen, e kritikoi marrëveshjen si joambiciozë.
