Nga Edison Ypi
Është më pak se 15 vjeç. Në librat e shkollës flitet për Edukatë, Moral, Mirësjelle. Në jetë, në rrugë, në lokale, sheh e dëgjon vetëm për dallavere, shpifje, hajdutllëqe, krime, ç’nderime, droga, prostituta, trafiqe; psherëtiu kërthiu.
Hajdutët quhen të aftë, të ndershmit budallenj, llapaqenat oratorë, të urtët të mefshtë; psherëtiu idealisti.
Në kohën e “disave” ka qënë i përndjekur politik. Në sistemin e “të gjithëve” nuk orientohet dot; psherëtiu fatziu.
Punët për bashkimin e Europës nuk po venë mirë. Nuk duan disa vende. S’ka Europë pa Çorovodë; psherëtiu skraparlliu.
Erdhi gjith mall në Shqipni. Nejti sa nejti derisa kuptoi se Shqipnis për Kosovë e Prishtinë, s’ja ni. U kthye në Kosovë u tha miqve në Qajtore; Hani, pini, dehuni, Tash e tutje “Prishtinë” ta qujm “Psherëtinë”; psherëtiu prishtinaliu.
Priti dhe vuajti me dhjetra vite. As u shit as u ble kurrë, për asnjë çmim, asnjë ditë, asnjë minutë, asnjë çast. S’po u beson syve. “Partia mbi të Gjitha” është zëvëndësuar me “Të gjitha nën Partinë”. Ju kujtuan vargjet; “Ah flokë ergjënd zhubëra të shkreta, Unë j’u kuptoj j’u bëhem fli, Veçse duke më ikur Jeta, të mos më shterren sytë e mi”. Dhe psherëtiu Sojlliu, psherëtiu dhe qau.
