Zubaida Hasan, një vajzë e vogël jetonte me prindërit e saj në një fshat në Afghanistan.
Në 2001 kur ajo ishte vetëm 9 vjeç, jeta e saj do të ndryshonte rrënjësisht. E gjitha kjo do të vinte si pasojë e një zjarri e cila do ti shkakonte dëme serioze në fytyrën e saj.
Asaj iu dogj pjesa më e madhe e fytyrës dhe një pjesë e qafës.
Prindërit e vajzës menjëherë menduan ta dërgonin në spital për ta kuruar, por doktorët i thanë se nuk mund të bëhej asgjë për të .
Më pas në 2002, një vit pas incidentit, babai vendosi ta merrte vajzën e tij në një bazë ushtarake, në ShBA.
Ushtarët atje mendonin për Zubaida dhe familjen e saj. Vajza po vuante nga një dhimbje shumë e madhe dhe nuk ishte në gjendje për të ngrënë apo fjetur pasi nuk mund as të mbyllte gojën dhe sytë. Baza ushtarake kontaktoi një kirurg të njohur plastik nga Los Angeles, Peter Grosman. Ai ishte i specializuar në viktimat e djegur por e pranoi se Zubaida ishte një rast i rëndë. Megjithatë edhe pse një rast i vështirë ky mjek e mori përsipër.
Zubaida fluturoi me babain e saj për në Los Angeles për t’u takuar me Grosman dhe ekipin e tij. Mjeku menjëherë e dinte se ai kishte për të bërë diçka për të ndihmuar këtë fëmijë. Ai vlerësoi se trajtimet e saj do të marrnin rreth tre vjet për tu përfunduar dhe se ajo kishte nevojë për të kryer shumë operacione.
Kirurgu provoi aftësitë e tij duke kryer operacione njëri pas tjetrit. Dalëngadalë, ai e shndërroi fytyrën e saj në fytyrën e një vajze të vogël. Gjatë serisë së operacioneve, Grosman u bë shumë i lidhur me vajzën e vogël. Kur babai kishte për t’u kthyer në Afganistan, Grossman dhe gruaja e tij vendosën ta marrnin atë për kohëzgjatjen e trajtimit të saj. Çifti Grossmans nuk kanë pasur fëmijë të tyre, kështu që prania e Zubaidas solli humor dhe energji në jetët e tyre.
Zubaida ka një dritë, natyrë entuziaste dhe është një balerinë e talentuar. Ajo mësoi anglisht në 12 javë shkollë e rrethuar me miq të rinj. Ajo së shpejti filloi duke e quajtur Çiftin Grossmans mami dhe babi. Ajo festoi ditëlindjen e saj të 11-të. Pas vetëm një viti, trajtimi i Zubaidas gati kishte përfunduar, siç ishte dhe koha e saj me familjen Grossman.
Lamtumirat janë të vështira gjithandej por ata e dinin se tashmë ishte koha për t’u kthyer në shtëpi. Doktor Grossman fluturoi me Zubaidan në Afganistan për t’a kthyer atë tek prindërit e saj.
Prindërit nuk mund ti besonin syve kur panë që vajza e tyre kishte një fytyrë normale si gjithë fëmijët e tjerë. Ata ishin pa fjalë!
Përktheu për Opinion.al/Adela Zeneli
