Kryeministrja Giorgia Meloni ka fituar titullin e personit më të fuqishëm në Evropë të dhënë nga gazeta “Politico” në renditjen e saj vjetore për vitin 2025.
Gazeta amerikane e nis shkrimin e saj duke folur për kryeministren italiane:
“Kë telefonon nëse dëshiron të flasësh me Evropën? Nëse je Elon Musk, njeriu më i pasur në botë dhe këshilltari kryesor i presidentit të sapozgjedhur të SHBA-së, Donald Trump, numri që duhet të telefonosh është Giorgia Meloni.”
Meloni, e cila filloi karrierën e saj politike si një aktiviste në krahun rinor të Lëvizjes Sociale Italiane neofashiste dhe vlerësoi diktatorin Benito Mussolini, ka qenë në ballë të një valë që po e tërheq politikën evropiane drejt ekstremit të djathtë.
Në të vërtetë, që nga zgjedhja e saj në 2022, kryeministrja italiane ka prezantuar politika për çështje si migrimi dhe të drejtat e LGBTQ+ që dikur do të kishin tërhequr dënimin nga Brukseli.
Në vend të kësaj, reagimi i liderëve të Bashkimit Evropian ka variuar nga indiferenca tek miratimi, me shumë njerëz që e pranojnë Melonin si përfaqësuesen e këndshme, gjithnjë e më radikale që lulëzon në të dy anët e Atlantikut.
Meloni bëri bujë në mbarë botën kur u bë kryeministrja e parë femër e Italisë, por pak parashikuan se ajo do të zgjaste gjatë në detyrë.
Ekspertët prisnin që grindjet e brendshme të ndanin në mënyrë të pashmangshme koalicionin e saj qeverisës të partive të krahut të djathtë.
Por gjatë dy viteve të fundit Meloni e konsolidoi qeverinë e saj si një nga më të qëndrueshmet që ka ekzistuar në Italinë e pasluftës.
Pamja e Melonit e kultivuar me kujdes, pa kuptim, kontribuon në imazhin e stabilitetit.
Ajo adhurohet nga miliarderi Musk, një adhurues i politikave të saj të imigracionit, i cili së fundmi i ka dhënë asaj çmimin Global Citizen të Këshillit Atlantik në Nju Jork.
Stabiliteti i qeverisë italiane ka qenë aq befasues për vëzhguesit jashtë vendit, saqë shumë prej tyre nuk kanë vërejtur kthimin demokratik, veçanërisht në lidhje me lirinë e fjalës që ka ndodhur që kur Meloni mori detyrën.
Kryeministrja përdor në mënyrë rutinore gjykatat për t’i mbyllur gojën kritikëve, duke ngritur padi për shpifje kundër figurave që e kanë ofenduar.
Ajo ka ndjekur gjithashtu televizionet dhe gazetarët në transmetuesin shtetëror të Italisë, të cilët në fillim të këtij viti dolën në grevë për të protestuar ndaj censurës së qeverisë./Opinion.al
