Nga Ledi Shamku
Mendoj se i ashtuquajturi “historian” turk qe i ka lejuar vetes te fyeje figuren e Heroit Tone Kombetar mu ne Memorialin e Tij ne Lezhe, duhet te shpallet ZYRTARISHT “persona non grata” ne krejt territorin e Republikes se Shqiperise. Kaq per ate sharlatan. E gjithesesi nje pyetje me mbeti e ngulet nga kjo shemti: Si hyn tjetri dhe prrallis c’te doje mu ne Vendvarrimin e Skenderbeut?! More a ruhen keto shenja kombetare?! Prrallis i qete tjetri deri edhe me duartrokitje. Te qe ne tjeter vend, do ta kishin nxjerre jashte qysh te fjali e pare. I ruan kush keto simbole ne Shqiperi?
Tani dlireni mendjen dhe zemren me kete sonet (tingellime) qe Gabriele Faerno e shkroi per Gjergj Kastriotin ne vjetin 1531. Per ata qe mund te mos e njohin, Gabriele Faerno qe poet latin i shek. XVI; lindi në Lombardi, aty nga viti 1510. Pati për mbrojtës dhe mecenat Papa Piun VI. Faerno ka hyrë në historinë e letrave europiane si fabulist, poet dhe kritik i Pesqindës dhe është konsideruar nga pasardhësit si “humanista proper”.
E kam shqiperuar sonetin dhe po e sjell ketu me poshte, sebashku me versionin italisht.
GABRIELE FAERNO (1510-1561)
MBI VORRIN E SKANDERBEGUT
N’vorr tand o Gjergj, u shqymb e ra
Rrenim’ i Turqve, i Epirit rojë
Eshtënat tua mbetun pa mprojë
Viseve u shperndanë gjithkaa
Skurrjala që n’dhè duhej me prâ
E prej anmiqsh mos t’kish cenojë;
Aq emni yt lavdinë naltoi,
Sa n’mija grima u thy e u nda.
Se kur ti botën e t’gjallëve le,
Hyjnor at korp hasmi e kujtoi,
Që mund t’i yshtte vloj’ e guxim.
E fama, që tjerëvet mauzolé
Grish me ju ngrehë, ty ta mohoi;
Dhe po prej tyne bujë t’dha e nderim.
(Perktheu Ledi Shamku-Shkreli)
