Nga DESADA METAJ
Nëse Parlamenti i Shqipërisë do të ishte një shfaqje e madhe cirku (siç ndodh në fakt shumë herë), atëherë padyshim Ilir Meta do të ishte ekuilibristi i shkëlqyer dhe i duartrokitur nga e gjithë salla për faktin e thjeshtë: Askush më mirë se ai nuk di të mbajë pesha të rënda dhe të ruajë ekuilibrin në një sallë të mbushur me aleanca të qena dhe të supozuara.
Këtë Ilir Meta e bëri edhe dje. Në momentin kur socialistët e indinjuar nga deklaratat e Berishës kërkuan largimin e tij për pak kohë nga parlamenti, kreu i këtij institucioni nuk votoi as pro dhe as kundër këtij largimi. Dhe kjo ndodhi jo sepse Ilir Meta nuk ka qëndrim për pajisjen e shqiptarëve me armë sipas ligjit amerikan. As sepse ka nostalgji për kohën kur qeveriste me doktorin.
E gjitha është pjesë e “hakmarrjes” me qetësi dhe dashuri që ai po i bën Edi Ramës dhe Qeverisë së tij. Si një akrobat me eksperiencë (edhe pse sporti që ka praktikuar në rini ka qene peshëngritja), Kryetari i Parlamentit i ka shpëtuar deri më sot intrigave, që në mos janë ideuar, në heshtje, kanë patur bekimin e Edi Ramës.
Por kurrsesi Ilir Meta nuk mund të fshihet pas deklaratave për bashkëpunim normal të koalicionit dhe kafesë së të premtes me Edi Ramen, ndërkohe që “koka” e tij kërkohet për t’u “prerë” edhe nga puna e palodhur që emisarët e Edi Ramës po bëjne me ndërkombëtarët e Shqipërisë.
Ndaj lëvizjet e partise së drejtuar prej Ilir Metes jo rastësisht herë pas here kundërshtojnë ato të qeverisë Rama, duke lënë pas shijen se “më i forti” nga aleatët nuk është përcaktuar ende qarte edhe pas 3 vjet bashkëqeverisje.
CEZ apo DIA, Tom Doshi apo arrestimet e nëpunësve të niveleve të ulta të administratës nga radhët e LSI sigurisht që nuk e kanë lënë të pashqetësuar Ilir Metën, ndërkohë që kriminalizimi i grupit socialist, “Shullazi and co” apo tenderat milionëshe dhe aferat e Qeverisë nuk kanë patur të njëjtën jehone në shtyp apo tek ambasadorët e akredituar në Tiranë.
Dhe kjo duket te jete dhe pika ku Rama dhe Meta masin forcat së fundmi: Ndërkombetarët.
Ndaj për këtë, Meta tregohet ekstra i kujdesshëm kur flitet për reformën në drejtësi dhe dekriminalizimin, lëshon pé gjatë drejtimit të seancave dhe së fundmi nuk fsheh më një nga dobësitë e tij të pakta në politikë: Sali Berishën…me votat e të cilit bashkëqeverisi pa telashe për 4 vjet. Dhe me “shkeljen e syrit” ndaj të cilit nervozon Edi Ramën më shume se çdo akuzë për korrupsion. Pasi në një aleance me krisje besimi çdo lëvizje e pamatur rrezikon një aleancë të re fluide. Nga ato që Berisha i ka mjeshtri të vjeter dhe Edi Rama i trembet aq shumë.
