Të etur për të mësuar se ç’ndodhte përtej detit, ç’ishin ato sende që sillnin dallgët… Të vetmet dritare për të parë diçka ishin stacionet e huaja televizive, që siç thamë ishin të “prera”, por që me mjete rrethanore, me kanoçe, letër varaku mbështjellë në antenë, tapa kosi me pak zhivë, e gjithfarëlloj pehlivanllëqesh, shqiptarët ia dilnin t’i shihnin, edhe pse me miza. Të paktën, kanalet italiane e ato “sllave”.
Dhe mahniteshin shqiptarët edhe pas reklamave, emisioneve të lajmeve, spikereve bionde, por çka përbënin interesin më të madh ishin telefilmat, qofshin ata italianë apo amerikanë. (Një pasion i hershëm i shqiptarëve pas telenovelave, por që asokohe ishte i justifikueshëm). Një botë e çuditshme shpalosej prej tyre. Ju kujtohet seriali televiziv “Dinastia”, personazhet e tij Blak, Kristli, Adam, Felloon, Stiven, Amanda dhe Aleksis?
Ata që kanë jetuar në vitet ’80, pa dyshim që e mbajnë mend telenovelën amerikane, e cila u jepte pak ngjyrë jetës së shqiptarëve, të cilët prisnin me padurim të hënat kur ai shfaqej në ekranin jugosllav.
“Dinasty”, me ngjarjet e tij të jashtëzakonshme, ishte objekt diskutimi mes fatlumëve që mund ta ndiqnin, por edhe nxitësi i dashurive të fshehta, mes burrave e grave, të rinjve e të rejave, që mblidheshin në shtëpitë e sho-shoqit për të parë filmin. Sepse, sot duket e pabesueshme, por asokohe, ishin shumë pak ata që kishin një televizor bardhezi./VOA
