Mendoni se izolimi është i vështirë? Në Kinën perandorake, ai ishte jo vetëm i zakonshëm, por dhe gjerësisht i pranuar.
Në Kinën perandorake, në periudhën e dinastisë Tang, autoritetet e qytetit i binin daulleve në një orar të caktuar të darkës, për të sinjalizuar fillimin e shtetrrethimit. Rreth orës katër të mëngjesit, autoritetet i binin përsëri daulles për të sinjalizuar hapjen. Kushdo që guxonte të dilte në rrugë midis tingullit të dy daulleve, dënohej duke u rrahur me kamzhik.
Këto izolime nuk përbënin shqetësim për njerëzit në atë kohë. Rrugët pa ndriçim bënin që shumica e aktiviteteve të ndalonin para se të errësohej. Shumica qëndronin në shtëpi me kënaqësi, pasi besohej se ata banorë që dilnin jashtë në errësirë, merrnin pjesë në veprimtari të paligjshme.
Për të siguruar që njerëzit të qëndronin brenda, rojet ishin stacionuar në disa vende përgjatë rrugëve kryesore. Levizja e lirë ishte vetëm për zyrtarët qeveritar, mjekët dhe raste të tjera urgjente.
. Në një koleksion tregimesh, lojtarët luanin kumar natën, në mënyrë klandestine dhe kur ktheheshin në shtëpi, lojtarët përdornin receta mjeksore fallco, që ja tregonin rojeve, në mënyre që të shmangnin dënimet./Opinion.al
