Artistët nuk vdesin kurrë, por përjetësohen në veprat e mëdha që kanë lënë pas. E tillë është edhe valltarja ikonë e Ansamblit Kombëtar të Këngëve dhe Valleve Popullore, Lili Cingu, e cila ndërroi jetë në moshën 74-vjeçare si pasojë e një sëmundje të rëndë nga e cila vuante prej kohësh.
Cingu, ishte deri vonë aktive dhe në jetën publike dhe madje ka dhënë një intervistë për emisionin “Opinion” në Tv Klan në muajin Korrik të 2023-shit, ku ndau kujtime të saj nga koha e komunizmit.
Fletë-rrufetë siç thoshte ajo, e kanë shoqëruar vazhdimisht në periudhën kur ishte në kulmin e karrierës së saj si artiste. Këtë lloj “shënjestrimi” ajo ja atribuoi faktit që asokohe kishte xhelozi kolektive si për talentin, por sidomos për mënyrën si Lili vishej apo rregullonte flokët.
Lili Cingu: Në kohën e rinisë time, si një artiste që unë fillova në Ansambël ishte e vështirë të ishe një femër me bukurinë e saj dhe ta reflektoje dhe në veshje. Këtu hasnim shumë, shumë pengesa! Dëshira domethënë të ishe dikushi në veshje, të kishe zbukurim në frizurën tënde të bënte që mos të të ndaheshin fletë-rrufetë ose vërejtje në shënim biografie. Dhe këto unë i kam pas të vazhdueshme.
Pyetje: Mbani mend përafërsisht sa mund të keni marrë fletë-rrufe?
Lili Cingu: Mund të kem marrë fletë-rrufe, mbase dhe çdo javë të them të drejtën.
Pyetje: Vërtet? Kaq shumë? Çfarë kujtoni, kryesisht për çfarë arsyesh i merrnit?
Lili Cingu: E nisa karrierën time në vitin 1967, viti i parë që unë dola ishte jashtë në Turqi në ’69-ën, sheh ato zbukurimet dhe normal do t’i bleja, ndonjë vath ndonjë gjë. Këto ishin kundra! Nuk duhet t’i vija, arritën që nëse do hiqje vetullat se dhe skena të bën, të kritikonin. Nëse do bëja flokët me një lule këtu poshtë, nëse do vishje çizme më thonin “ke sjellë modën”. Ose pantallonat e gjata coëboys poshtë, duke qenë se na kontrollonin te dera e Operas merrja pantallonat i ngrija lart dhe nuk dukeshin, kur shkoja në shtëpi i lëshoja. E desha të bukurën dhe më vjen keq që ai sistem ne na bombardoi me fletë-rrufe. Unë i merrja dhe thosha “po punë e madhe unë vazhdoj punën time”. Unë i mbysja me talentin tim dhe ja arrita, gjersa më në fund thanë “le të bëjë ça të dojë”.
Lili Cingu për kontributin e dhënë është nderuar me disa tituj si Mjeshtre e Madhe dhe Nderi i Kombit, ndërsa kolegë e interpretues e kanë cilësuar si “Mbretëreshën e Valles Shqiptare”.
