Për Robbie Keane, oreksi për të shënuar dhe emocioni i garës janë ndjenja që kurrë nuk do të plaken, por 18 vjet që nga debutimi i tij me ekipin kombëtar, fakti i pashmangshëm, se trupi i tij nuk mundet më të përballojë ndjekjen, më në fund të pranuar. Ai nuk është mirëpritur gjithmonë në mënyrë universale dhe gjatë një karriere të gjatë dhe kuptimplotë ka marrë si komplimenta ashtu edhe kritika. Konkretisht ai renditet në vendin e 17-të në listën e golashënuesve ndërkombëtarë të të gjitha kohërave. Gjithsesi, është e vështirë të mendosh për një individ të nxitur më shumë të luajë ndeshje me kombëtaren se sa futboll në rrugët e Dublinit. Pikërisht si një futbollist rrugësh, Keane debutoji me Republikën e Irlandës në moshën 17-vjeçare. Ato shaka që i shkonin shumë, mbi rikthimin në klubin e fëmijrisë, sa herë që ai transferohej tashmë janë bërë 10-vjeçare, por Irlanda, në mënyrë të pamohueshme ishte arsyeja e jetës së tij.
Gjashtëdhjetë e shtatë gola në 145 ndeshje dhe dëshira e tij kurrë nuk u venit. Nëse forma fizike do ta lejonte, Keane do të ishte prezent, gati për të dhënë të gjithë shpirtin e tij në fushë. Ja vlen të kujtojsh se si në vitin 2003, ai mungoi në fitoren në transfertë ndaj Gjeorgjisë me rezultatin 2-1, për shkak se babai i tij u nda nga jeta. Gjithashtu, për shkak se po rekuperohej nga një dëmtim në gju, ai nuk pritej të ishte gati për ndeshjen në transfertë ndaj Shqipërisë vetëm tre ditë më vonë, por Keane i hipi avionit, për të qenë titullar në ndeshjen e përfunduar në barazim pa gola.
Mes tributeve dhe përshëndetjeve speciale që po i bëhen 36-vjeçarit, pas konfirmimit të lajmit se ai do të veshë fanellën e përfaqësueses për herë të fundit në ndeshjen e të mërkurës së ardhshme në miqësoren përballë Oman, trajneri Mick McCarthy, i cili i mundësoi Keane debutimin në transfertën ndaj Republikës Çeke në vitin 1998, e përshkroi sulmuesin, sikur ta kishte djalin e tij, gjatë një interviste të dhënë në Radio RTE, duke zbuluar gjithashtu edhe një sekret të suksesit të Robbie Keane. “Ai e kuptonte këtë lojë dhe kishte në favorin e tij faktin që luante njëlloj si të ishte futbollist lagjesh, njëlloj si shumica e fëmijëve asaj kohe, por ai kishte në anën e tij edhe inteligjencës, e cila kapërcente moshën e tij, vetëm 17 vjeç. Ishte mahnitëse se si e kuptonte lojën dhe se si luante”, deklaroi Mccarthy.
Ishte nën regjimin e trajnerit Mccarthy që Keane prodhoi një nga momentet më të mira sportive të Irlandës, golin e realizuar në minutën e fundit në ndeshjen ndaj Gjermanisë, gjatë Kupës së Botës 2002. I vetmi futbollist tjetër që mundi të shnojë në portën e portierit të Gjermanisë, Oliver Khan në Japoni dhe Korenë e Jugur, ishte Ronaldo fenomeni, duke u bërë kështu Keane shoqërues i vetëm i brazilianit. Pavarësisht pretendimeve të skeptikëve, sipas të cilëve, Keane shfaqej vetëm kundër ekipeve modeste, në të vërtetë është një sfidë më vete të përcaktosh se cili nga golat e tij është më i miri.
Ndonëse 10 nga 67 golat e tij janë realizuar ndaj Ishujve Faroe dhe Gibraltarit, është e pamundur që të mohosh faktin se ai kishte një impakt pikërisht atëherë kur nevojitej. Ai realizoi në të treja ndeshjet radhazi gjatë Kupës së Botës së vitit 2002, ndërkohë që ka shënuar duke gjetur rrugën e rrjetës ndaj ekipeve më të mëdha të kontinentit: Gjermanisë, Spanjës, Hollandës, Italisë dhe Francës. Keane po vuante një “agjerim” të tejzgjatur, kur realizoi në shtëpi golin ndaj Iranit, në ndeshjen e vlefshme për “play-off” të Kupës së Botës 2002. Ishte pikërisht Keane që mbajti gjallë shpresat e Irlandës në ndeshjen “play-off” për Kupën e Botës 2010, deri kur Thierry Henry realizoi golin e tij.
Me kalimin e viteve, impakti i tij në fushë u minimizua por ndikimi në ekip nuk ndryshoi. Martin O’Neill e kishte bërë të qartë se ylli i tij i madh në moshë nuk ishte më në gjëndje të realizonte sulmet e tij, por se vendosmëria për tu angazhuar ishte gjithmonë e më e fortë. Ai ishte gjithmonë i gatshëm, pavarësisht pengesave logjistike, apo dhe sfidës së të fluturuarit nga Los Angeles për në Dublin. Ndonëse ishte vetëm zgjedhje e tretë, pas Shane Long dhe Daryl Murphy, nuk kishte thuajse fare dyshime se ai do të ishte në Kampionatin Eurpian “France 2016”. Disa mund të mendojnë se roli i tij ishte reduktuar në atë të tifozit apo zbavitësit të tifozëve, por ja vlen të kujtojmë se si në mënyrë të jashtëzakonshme ai jepte mbështetjen e tij gjatë ndeshjes “play-off” përballë Bosnia-Herzegovina.
Dëshira e tij për të marrë një rol drejtuesi te Irlanda është tashmë mëse e ditur dhe eventualisht do të ishte një surprizë nëse në të ardhmen ai nuk do të bashkohet në stafin teknik të përfaqësueses. Golat e fundit të rëndësishëm të Keane, në mënyrë të diskutueshme ishin ato të realizuar pesë vite më parë, në ndeshjet “play-off” të Euro 2012 ndaj Estonisë, ndonëse ai realizoi edhe në vitin 2013, në humbjen përballë Suedisë. Gjatë fazës kualifikuese të Euro 2016, ai regjistroi pesë gola të realizuar, por që të gjithë u shënuan ndaj Gibraltar, përfshirë këtu tregolëshi i shënuar në shtëpi.
Robbie Keane është golashënuesi rekordmen i të gjitha kohërave përsa i përket golave të shënuar në kualifikueset e Europianit dhe i gjithë kombi uron që të mërkurën të mund të kenë një tjetër shans për të festuar. Një gol i 68-të do ta barazonte atë në një nivel me Gerd Muller, në të 15-tin. Keane nuk ishte vetëm sulmuesi më i madh i Irlandës, por edhe sikurse presidenti edhe presidenti i vendit të tij, Michael D Higgins, e cilësoi dhe vlerësoi “një ambasador i mrekullueshëm i Irelandës”.
