Jennie Schmidt është një fermere nga Marylandi e njohur gjithashtu si një dietologe që merret me çështje të ushqimit dhe praktikave bujqësore.
E nisur nga një letër shqetësimi e një studenti mbi produktet bujqësore të prodhuara përmes metodave bioteknologjike, ajo thotë se çdo produkt bujqësor që hamë përmban gene të ndryshuara në farë. Por nuk është për tu shqetësuar. Fermerja rendit disa arsye pse ushqimet që vijnë nga farëra të modifikuara gjenetikisht, nuk janë të rrezikshme.
Ja çfarë ajo tregon:
Menjëherë pas Krishtlindjeve, unë morra një letër në postën time elektronike nga një student i shkollës së mesme lidhur me koston e GMO-së (oranizmit të modifikuar gjenetikisht) dhe ruajtjen e identitetit bujqësor , bazuar në disa lexime që kishin patur në klasë.
Studenti shprehte shqetësim rreth kostos së këtij procesi, dhe kërkonte që “ fermerët të rrisnin farëra natyrale pa gene të ndryshuara”.
Letra më bëri të kuptoj se është më efektive të komunikosh mbi agrokulturën dhe ti bësh konsumatorët të kuptojnë praktikat e fermerëve.
Ja letra ime e përgjigjes:
I dashur student,
Duke të falenderuar për shqetësimin që më ke shprehur në lidhje me përdorimin e bioteknologjisë në fermën time, duhet të të them se ferma jonë familjare ka praktikuar një agrikulturë prej tre gjeneratash në SHBA.
Ne kemi praktikuar njëkohësisht sisteme të mbjelljes “organike”, “bioteknologjike”, “konvencionale”. Secila prej tyre ka avantazhet dhe disavantazhet eveta.
Ferma Schmidt ka përdorur farërat e modifikuara organikisht që prej 1998, dy vjet pasi morëm miratimin qeveritar. Në vite, farërat e modifikuara gjenetikisht kanë dhënë më shumë rendiment në prodhim, në të korra, se sa ato të pamodifikuara gjenetikisht. Kjo është e rëndësishme sepse nëse ne nuk kemi mjaftueshëm të korra për të shitur, atëhere ferma nuk mund të paguajë faturat apo punonjësit.
Një arsye tjetër pse përdorim farërat e modifikuara gjenetikisht është sepse janë të mira për tokën tonë, çfarë është mirë për gjirin në brendësi të ishullit tonë. Me siguri ke dëgjuar se cilësia e ujit në gji është e varfër dhe se një nga ndotësit më të mëdhenj është llumi i baltës ose sedimentet.
Bioteknologjia ka ndihmuar në reduktimin e sendimenteve në gji sepse fermerët janë më të aftë të kontrollojnë farërat e këqija, “helmet” e tokës.
Pra agrokultura po ndihmon cilësinë e ujit.
Një nga farërat e modifikuara gjenetikisht që ne rrisim është “soja e acidit oleik”.
Ne duhet të mbrojmë identitetin e tyre gjenetik njësoj siç duhet të mbrojmë identitetin gjenetik të farërave të sojë të pamodifikuara.
Soja e acidit oleik nuk ka ato që quhen “transfats” e cila është një lloj yndyre e pashëndetshme dhe ndaj po përdoret për ta eliminuar atë në gatim. Ja pra një vlerë e farërave të modifikuara gjenetikisht.
Ka shumëllojshmëri teknikash që përdoren për të modifikuar farërat e të korrave. Ti the në letër se do të doje të shihje fermerët që të risin ”farëra natyrale pa gjene të ndryshuara”, por kam frikë se kjo është pamundur. Çdo gjë që ne hamë ka gjene të ndryshuara. Të gjitha teknikat e shumimit të bimëve ndryshojnë genet e farërave, pra ADN-në e tyre. Sepse ky është mekanizmi përmes të cilit njerëzit zbutën bimët e egra dhe i kthyen në ushqim. Mbarështimi i bimëve përfshin si farëzim natyral, ashtu edhe hibridizim, mutagjenetikën dhe inxhinjeri gjenetike.
Unë kam studiuar bioteknolgji dhe kam konstatuar se siguria e ushqimeve me gjene të geneve është e barabartë me sigurine e të mbjellave përmes praktikave konvencionale. Si nënë e dy fëmijëve të shkollës së mesme unë marr përsipër sigurinë e asaj që hanë fëmijët e mi.
Ne nuk turpërohemi me atë që bëjmë në fermë dhe farërat që rrisim, dhe më vjen mirë qëshfaq interes.
Sinqerisht,
Jennie Schmid
