Julie Bindel, gazetare dhe aktiviste radikale feministe e njohur angleze ka shkruar një material mbi trafikimin seksual të vajzave dhe grave, I cili fatkeqësisht vazhdon të ndodhë edhe në ditët e sotme dhe pse jetojmë në një kohë moderne.
Ajo e cilëson trafikimin seksual si një nënprodukt të pashmangshëm i të ashtuquajturës “industri seksi” dhe e krahason atë me kancerin e mushkërive i cili sipas saj është nënprodukt i industrisë së duhanit.
“Trafikimi seksual është një nënprodukt i pashmangshëm i të ashtuquajturës “industri seksi” sic mund të quajmë edhe kancerin e mushkërive një nënprodukt të industrisë së duhanit. Për sa kohë që është e ligjshme që burrat ta blejnë seksin, një numër i madh grash dhe vajzash do të vazhdojnë të viktimizohen nga trafikantët në mbarë botën dhe veçanërisht në vendet ku ekziston varfëria ekstreme, por jo vetëm.”
Bindel akuzon trafikantët dhe personat specifikë, që prostitucionin si dhe trafikimin e shikojnë si një punë, nga e cila gjenerojnë të ardhura.
“Natyrisht, ata që përfitojnë nga prostitucioni dhe mbështetësit e tyre argumentojnë të kundërtën, duke akuzuar aktivistet feministe si unë, për ekzagjerim të numrit të viktimave të trafikimit në industri ose shkallën e abuzimit dhe dhunës që ata durojnë. Ata pretendojnë se prostitucioni nuk ndryshon nga çdo lloj tjetër pune dhe argumentojnë se krimi i trafikimit të seksit nuk është domosdoshmërisht i lidhur me tregtinë “ligjore” të seksit dhe për këtë arsye duhet të trajtohet si një problem më vete.”
Përballja e parë që ajo ka pasur me këtë lloj krimi, ka qenë pikërisht në shtetin tonë Shqiptar. Ajo tregon se si në vitet 90’ përvec luftës dhe krizës së vazhdueshme ekonomike , po trafikoheshin një numër mjaft i madh i vajzave dhe grave shqiptare.
“U ndesha ballë për ballë me krimin e urryer të trafikimit të seksit për herë të parë në Shqipëri në vitin 1998. Në përpjekje për t’u rikuperuar nga një luftë e përgjakshme civile, ndërsa në një gjendje krize të vazhdueshme ekonomike, vendi ballkanik ishte një parajsë e trafikantëve. Një numër i madh grash dhe vajzash po transportoheshin në Itali, Holandë dhe Mbretërinë e Bashkuar për të “punuar” në industrinë e seksit. Bandat kriminale dhe “sipërmarrësit” po i trajtonin vajzat dhe gratë vulnerabël si “mall” dhe ua shisnin ato tutorëve dhe pronarëve të bordellove. Këto gra, shpesh të perceptuara gabimisht si pjesëmarrëse të gatshme në tregti, nuk kishin asnjë mjet apo rrugëdalje të lehtë për të dalë nga realiteti i tyre i dhunshëm.”
Pavarësisht viteve që kalojnë Bindel thotë se asgjë nuk ka ndryshuar, për këtë bën fajtorë edhe uniformat blu pasi sipas saj janë treguar të paaftë në lidhje me këtë problem.
“Pak ka ndryshuar në dy dekada që nga ajo kohë. Pavarësisht se organizatat dhe qeveritë ndërkombëtare kanë hedhur qindra miliona dollarë për problemin, trafikimi seksual sot mbetet po aq i përhapur sa ishte në vitin 1998. Një arsye e mundshme, siç ndodh shpesh me krimet që synojnë në masë të madhe gratë si dhuna në familje ose përdhunimi, është paaftësia e policisë.”
Si një aktiviste prej kohësh dhe femër në rradhë të parë, ajo dëshiron t’I japë një zgjidhje problemit. Bindel cilëson “Modelin Nordik” si një zgjidhje të trafikimit dhe prostitucionit.
“Si shumë feministe të tjera që dëshirojnë t’i shohin fundin blerjes dhe shitjes së trupave të grave, unë mbështes atë që njihet si “Modeli Nordik”. Sipas kësaj qasjeje ndaj prostitucionit, blerja e seksit kriminalizohet ndërsa shitja e tij dekriminalizohet. Ajo ka dëshmuar se është efektive në reduktimin e trafikimit të grave dhe shfrytëzimit seksual të fëmijëve në vende dhe kontekste të ndryshme sociale. “
Modeli Nordik ka ekzistuar në Suedi që nga viti 1999 dhe më pas është zbatuar në Norvegji, Francë, Irlandën Veriore, Republikën e Irlandës, Kanada dhe Izrael me sukses të konsiderueshëm./Opinion.al
