Analisti Fatos Lubonja ka analizuar deklaratën e kreut të LSI-së, Ilir Meta të kumtuar para dy ditëve, në lidhje me tezën e shprehur prej tij, për një qeveri teknike pas miratimit të reformës.
Me anë të një analize botuar ditën e sotme në gazetën “Panorama”, me titull: “Si ta lexojmë deklaratën e Metës”, Lubonja shkruan se kreu i Kuvendit reagoi aq ashpër, vetëm atëherë kur vuri re rrezikun që po i afrohej atij.
Ai thekson se deklarata e Metës që për disa ishte një “bombë”, nuk erdhi e papritur, ajo ishte një provë më tepër se Shqipëria është një vend, të cilit tashmë i rri shumë ngushtë kostumi i autokracisë, i partisë së vetme shtet, të udhëhequr nga një lider që bën edhe ligjin, edhe Maliqin, por që i rri gjerë, duke i lëvarur madje, edhe kostumi i demokracisë dhe i shtetit ligjor.
“Meta nënkuptoi se ai nuk pranon të kërcënohet apo dhe të shkojë në mënyrë selektive në burg nga njeriu që ai vetë e solli në pushtet, pasi i shkoi tre vjet më parë në Gjirin e Lalëzit dhe i lëpiu tërë pështymën që kishte hedhur mbi të. O të gjithë, o asnjëri dhe mos u fshi pas ndërkombëtarëve, se ata edhe mund ta hanë, por jo ne që të njohim dhëmbë e dhëmballë – ishte nënkuptimi i fjalës së Metës”, shkruan Lubonja.
Ndër të tjera, që vlen për t’u përmendur në shkrimin e tij, është fakti se Lubonja i jep të drejtë Metës në këtë pikë, pasi sipas autorit të shkrimit, Edi Rama, “për të realizuar qëllimet e tij, nuk njeh jo vetëm moralin e ligjin, por as kodet e nderit të mafies. Por ama i duhet vënë në dukje Metës se ka lëvizur vetëm kur pa bythën e tij në rrezik dhe jo teksa shihte se arroganca dhe psikopatia e Ramës po dëmtonin padrejtësisht të tjerët; se brenda tre vjetësh ai ka hedhur hapa të paimagjinueshëm për të realizuar ëndrrën e gjithëpushtetshmërisë, duke filluar që nga lidhja me kriminelët e trafikantët, e blerja e një fotoje me Obamën 80.000 $ (duke shkelur ligjet shqiptare dhe amerikane), për të vazhduar pastaj me trajtimin e godinave të institucionit ku hyri si shtëpia e tij private, me korruptimin e mediave ish-kundërshtare ose mbylljen me akte të dhunshme të atyre që nuk i korruptonte dot, te dhënia e tenderëve dhe koncesioneve njerëzve të tij në mënyrat më arbitrare e selektive të mundshme, me përgjime të paligjshme etj., etj.”
Lubonja thekson, pavarësisht kësaj, interesat e Metës me interesat e një Shqipërie që kërkon të ndërtojë demokraci dhe jo pushtetin e një autokrati përputhen.
“Siç janë përputhur kur ai u shkëput nga Berisha më 2013, kur ky po i tejkalonte limitet që pranojnë shqiptarët për pushtet absolut të një personi/parti, duke i hequr mundësinë që të zgjidhej për herë të tretë”, shkruan ai.
Lubonja ka nënvizuar, ndër të tjera, se Rama edhe “të ishte bërë kryeministër i dalë nga një lëvizje antikastë me premtimin e pastrimit të të gjithë politikës së korruptuar shqiptare, edhe sikur të mos bënte çdo ditë nga një shkelje të ligjit siç bën, por të qeveriste me duar të pastra, prapë do të duhej të tregohej shumë kujdes për t’i dhënë atij të gjitha pushtetet, edhe atë të drejtësisë, e jo më kur ke parasysh se është në krye të një partie që ka një të kaluar të zezë para viteve ’90, dhe, po ashtu, që gjatë viteve ’90 ka ndërtuar sistemin e kastës së korruptuar dhe për më tepër ka ardhur në pushtet pikërisht me Ilir Metën”.
Ai është shprehur më tej, se më mirë të kemi pushtetin e disa personave, sesa pushtetin e një personi/bande, siç edhe synon Rama.
Lubonja shkruan se deri këtu biem dakord me Metën, ndërsa pyet, por për çfarë duhet bërë për të kaluar në dorëzimin e pushtetit nga duart e tyre në “duart” e ligjit.
Ai shkruan, se në lidhje me këtë, Meta nuk na dha ndonjë formulë të qartë dhe bindëse.
“Edhe pse foli për pakësim pushteti të tyre, nuk m’u duk se ka menduar gjatë dhe seriozisht për këto as më parë dhe as në netët që tha se ka ndenjur pa gjumë, përpara se të jepte deklaratën e fortë. Më së shumti deklarata e tij ishte një mbrojtje e pushtetit të tij nga rreziku Rama”, shkruan Lubonja.
