Majlinda Bregu
Do të kisha preferuar që seanca e fundit e kësaj legjislature të kishte qenë ajo e votimit të Reformës në Drejtësi.
Pas dy vjet diskutimesh, ndryshimesh, përbetimesh, më në fund u votua nga të gjithë.
Edhe nga ata që deri në fund disa i shoqëroi bindja se po ecnin në një fushë të minuar të cilën nuk e shmagnin dot, por duhet të ruheshin që mina mos të qëllonte nën këmbët e tyre.
Pa Reformën në Drejtësi, një mur keqeverisjeje prej soj soj karakteresh do të ishte i pathyeshëm edhe për shumë kohë.
Gjatë gjithë këtij viti vështirë se do të gjejë, për ata që duan të lexojnë, shkrim, analizë a raport, kombëtar a ndërkombëtar, që të prekte nga shifra alarmante e Borxhin public 73, 3 % sot, klimën e amokut të investimeve të huaja në Shqipëri, më të vështirën në rajon, mungesën e investime publike në infrastrukturë, nivelin e lartë të papunësisë, mungesën e politikave transparente ndaj biznesit edhe në këto fushatat koncensionare apo PPP, mungesën e sigurisë, të ardhurat nga droga, nivelin e abuzimit me fonde publike, dobësitë e administratës, korrupsionin, krimin,median e lirë ose të blerë dhe të mospërmendte si password për të thyer murin e keqqeverisjes, Reformën në Drejtësi.
Sado të ketë kushtuar, sado orë pune, negociata, nerva, sharje, pazare të kryera e pazare të supozuara, kjo reformë ishte nyja gordiane edhe për të ndarë dy kohët e politikës në të cilën jetuan shqiptaret këto vite.
Të atyre qe votuan Aleancën e Shqipërise Europiane dhe jetuan Aleancën e Shqipërisë Mjerane!
Ata që votuan Aleancën e Shqipërisë që u zyrtarizua mbi një kartë parimesh dhe përfundoi në kartë kërcënimesh.
Ata që priten 300 mijë vende pune, standarte ne arsim, administratë më profesioniste, rrugë, mbështetje për biznesin, fermere, peshkatarë, shëndetësi falas, fatura më të lehta energjie,taksa te drejta, KorrupsJOn, rend e siguri publike.
Ata që nuk e braktisin këtë vend vetëm se nuk kanë asnjë mundësi për ta bërë, pasi janë të pafuqishëm, të pamundur, të pafat dhe të dorëzuar para fatalitetit : ky vend nuk behet!
Ata që votojnë e presin që ne të dëshmojmë që politika ka nevojë urgjente te shkundet nga myku i menaxhimit klanor, korruptiv, kriminal, të kthehet nga fusha e minuar ku shiten gënjeshtra e mashtrime në vendin e njerëzve ku as Kryetari i Partisë nuk mund të fshihet pas kriminelëve, as krimineli nuk mbrohet më dot nga gjyqtari e ku as gjyqtari nuk e përdhunon më dot drejtësinë.
Kam hyrë në politikë në 2005-ën, me PartinëDemokratike si forca e parë dhe e vetme demokratike ne kete vend.
Kam besuar dhe besoj se ky vend ka nevoje per lider, per njerez qe dijne te ndajne edhe me kosto personale e te bene te qarte qendrimin e tyre kurdohere edhe ne rrethanat me absurde e të paqarta.
Per gra e burra që fjala t ‘ju zërë vend e kokën të mos e ulin sa herë që s’ kanë guxim të mendojnë.
E përsëris se Bllokimi dhe mos votimi i reformave në parlament ka qenë politika antishqiptare më e turpshme që orientonte opozitën e djeshme në të gjitha proceset madhore në këtë vend, që nga MSA, anëtarësimi në Nato dhe liberalizimi i vizave.
Mbajtja peng e normalitetit politik të vendit me frikën se fiton pikë kundërshtari bllokoi për 3 vjet marrjen e statusit të vendit kanditat.
Turpi le të mbetet i atyre që kanë sot qeverisjen.
Sikur edhe një ditë të vetme kjo reforme ta afronte Shqipërine me Europën, per secilin nga ne ,edhe per ate ditë do t’ia vlente gjakftohtë sia politike dhe kompromisi.
Sepse jam e bindur që Shqipëria nuk mund te jetë viktima e përhershme e politikës shterpë konfliktuale, të cilen fatkeqesisht as e Rilindi dot Edi Rama as e beri Europiane Ilir Meta.
Po. Kjo reformë do të trasformojë drejtësinë e politikën.
Jo menjëherë, por pa dyshim në themel.
Do të na japë mundësi të vrasim edhe sikur ngadalë, kohen e kanibalizmit politik, që së pari vrau mendimin politik, e permes tij, sot ja ku gelojme ne politike, nje qe di të flase, 10 qe s dijnë të flasin, të tjerë qe as flasin e as mendojne, ca qe brutalitein dhe agresivitetin e kane atu, dhe te tjere qe moralin që shesin natën, tentojnë ta blejnë ditën.
Dhe sigurisht jo vetem kaq.
Reformat janë rruga e vetme për të ardhmen europiane të shqiptarëve, kudo që ata janë sot. Janë 7 milionë shqiptarë në rajon dhe Shqipëria duhet të jetë modeli I tyre europian, perëndimor.
Kam qene cdo moment qe kjo reforme duhej te votohej, edhe sepse asnjehere s’kam pasur as gje per te fshehur dhe as frike pas ciles te fshihem.
E di qe ka te tjere qe ne politike i ka futur frika dhe po frika i mban ne te. E në politikë cfarë fillon me frikë, përfundon në marrëzi.
Oskar Wilde thoshte: “Askush nuk eshte aq i pasur sa te bleje te shkuaren e vet”.
Por askush nuk eshte as kaq i fortë sa te nxije te sotmen e tjetrit.
Me fjale, thashetheme, intriga, aleanca fluide a solide politike.
Kurajo per te qene njeri i lire, nuk vidhet, as trashegohet. Sigurisht as nuk koncensionohet.
Përkthehet me qëndrime.
Dhe qëndrimet i bëjnë njerëz që nuk kanë frikë. Nga asnjë lloj kapjeje.
Ndaj edhe kjo është një tjetër arritje qe e pres nga reforma ne drejtësi.
Të zbardhë si e kush kap shtetin, duke abuzuar me pushtetin, duke koncensionuar të vërtetat dhe duke mëkuar mashtrimet si programe elektorale dhe alencat politike si garanci per zbatimin e tyre.
Së fundmi,
Uroj qe 7 ligjet qe do të miratohen ne shtator dhe gjithe ndryshimet e tjera ligjore të jene te sakta e të mos kenë të njëjtin kalvar shqyrtimesh si ndryshimet kushtetuese të votuara së fundmi.
Edhe sepse nuk do doja tê ngatërroheshin me procesin e reformës zgjedhore dhe që kjo e fundit të mos ketë fatin e stërzgjatur të reformës në drejtësi, që për disa ngjalli frikën e ecjes në një fushë të minuar.
*Fjala e plotë e Majlinda Bregut sot në Parlament
