Deputeti socialist Ben Blushi thotë në një intervistë për Zërin e Amerikës se përpjekjet e tij synojnë që të sjellin ndryshime në partinë socialiste nga brenda, përmes votës, dhe jo nga jashtë, ndonëse lë të hapur cdo mundësi në të ardhmen nëse gjërat nuk ndryshojnë.
Ai kundërshton propozimin për referendum për zgjidhjen e cështjes së kryetarit të partisë, duke këmbëngulur se kjo cështje zgjidhet vetëm përmes votimit një anëtar një votë, dhe se paralelisht mund të zhvillohej një referendum për problemet e statutit.
INTERVISTA
Zëri i Amerikës : Zoti Blushi, do ta nisja këtë intervistë me asamblenë e disa ditëve më parë. A mund të thuhet që ishte një “fitore” e vogël, duke qenë cështjet e ngritura nga ju zunë një pjesë të mirë të debatit e vecanërisht të fjalës së kryetarit Edi Rama, i cili në fund të fundit e pranoi se statuti ishte shkelur, dhe bëri një propozim të tij për referendum për cështjen e kryetarit?
Ben Blushi: Eshtë e vërtetë që debati që është hapur brenda PS po dominon të gjitha forumet e saj për më shumë se dy muaj ndoshta. Në thelb të këtij debati, është nevoja për të patur zgjedhje brenda partisë. Dhe kjo është ajo që unë kërkoj, të ketë zgjedhje, për shkak se jo vetëm precedentët shqiptarë, dhe në partinë socialiste, kanë patur zgjedhje, të gjithë precedentët ndërkombëtar, pra partitë europiane si ne, bëjnë zgjedhje periodike. Por cka është e rëndësishme është se statuti i PS-së përcakton zgjedhje për kryetarin e partisë, një herë në katër vjet. Ajo që po ndodh sot është se po zgjidhen të gjitha strukturat e partisë nga organizata më e thjeshtë deri të kongresi, delegatët e rinj, sekretarët e rinj, asambleja e re, kryesia e re, me përjashtim të kryetarit të partisë. Unë mendoj se kjo është e padrejtë. Sepse partia nuk mund të ketë dy standarte. Një parti që drejton vendin duhet të jetë më demokratike se të gjitha grupet që e konkurrojnë atë. Më vjen mirë që ky debat ka dominuar, pavarësisht se ka patur nota të tepruara, dhe unë jam vënë në qendër të një debati ku nuk do të doja të isha në fakt. Sepse ajo që kërkoj, janë zgjedhjet brenda partisë, dhe më kundërshtojnë pa thënë se përse nuk duhet të ketë zgjedhje. Askush nuk e thotë këtë. Shpresoj të shkojmë në një Kongres që të jetë pak më i kthjellët, të dominojë arsyeja mbi vullnetin e forcës dhe të merret një vendim i përshtatshëm i cili në fund fare i jep mundësi socialistëve, jo mua, por socialistëve të Shqipërisë që të kenë të drejtën e votës.
Zëri i Amerikës: Megjithatë kritikat tuaja janë drejtuar dhe ndaj qeverisë, për mënyrën se si është qeverisur vendi në këta dy vjet. Kryetari Rama gjatë Asamblesë, mori thuajse një për një të gjitha cështjet që ju keni ngritur, duke thënë se brenda një partie mund të ketë opinione të ndryshme, por jo fakte të ndryshme, duke aluduar se ju po abuzoni me këto fakte, e duke quajtur të papranueshme që qeveria të sulmohet nga brenda partisë së saj?
Ben Blushi: Ka një pyetje themelore që e kam shtruar dhe do ta shtroj. Kush e dëmton më shumë një parti në pushtet, ai që thotë se është rritur emigracioni, papunësia, borxhi, ekonomia ka rënie sepse jemi zyrtarisht në deflacion, jo sipas qeverisë, por sipas meje, kanë rënë eksportet, ka rënë fuqia blerëse, dhe në përgjithësi në Shqipëri mbizotëron një sens pesimizmi i thellë. Njerëzit besojnë se nesër nuk do të jetë më mirë se dje. Ky pesimizëm është rritur në dy tre vitet e fundit. Masat e qeverisë, që nuk janë reforma sipas meje, kanë ndikur në tkurrjen e ekonomisë, nuk ka patur reforma reale që kanë krijuar më shumë vende pune që kanë rritur prodhimin e konsumin. Këto janë gjërat nga të cilat vuan ekonomia jonë. Dhe kush e dëmton më shumë, ata që e bëjnë apo ata që e thonë. Kush është i vetmi propozim real ekonomik që ka dhënë PS në tre vjet? E dini kush? Legalizimi i kanabisit. Unë jam kundër kësaj sigurisht. Po kush e dëmton më shumë një parti, kur dikush që thotë të legalizohet kanabisi, apo dikush që thotë hajde t’i japim fund politikave të austeritetit. Rrisim pak shpenzimet, rrisim pagat aq sa mundemi, i japim më shumë mundësi njerëzve të kenë para për të blerë dhe ato pak para e huaja. Ky është debati themelor që kam hapur unë. Kjo nuk është arsye për t’u kryqëzuar, as arsye për t’u parë si palë armike. Sepse kjo klimë kundërshtie dhe armiqësie, coi në rezultatin e Elbasanit që ishte një shfaqje e turpshme e një partie e cila përvecse ka qenë partia më e hapur dhe më demokratike, sot nuk po merr guximin të distancohet nga Elbasani. Dhe Elbasani mund të përsëritet, përsa kohë që ka një frymë armiqësie dhe cdo debat e quan armiqësor. Unë nuk jam për debat armiqësor. Jam për një kongres i cili bën dy gjëra: zgjedhje të lira me parimin një anëtar një votë për kryetarin e partisë dhe një debat të madh për ekonominë, mënyrën se si duhet drejtuar ekonomia që të mos bjerë sërish në deflacion.
Zëri i Amerikës: Por Kongresit do t’i shtrohet propozimi i zotit Rama për një referendum për çështjen e kryetarit të partisë..
Ben Blushi: Unë nuk e di se sa i bindur është zoti Rama për propozimin që ka bërë. Megjithatë do të jap mendimin tim për këtë. Unë nuk jam kundër referendumeve në përgjithësi. Unë jam padyshim për parimin që anëtarët e partisë të kenë më shumë mundësi për të marrë vendime. Dhe sigurisht referendumi është një mundësi. Cështja është se referendumi nuk zëvëndëson zgjedhjet. Nëse do ishte në dorën time, unë do t’i bëja të dyja, edhe zgjedhjet një anëtar një votë për kryetarin e parties, çka nuk po ndodh, edhe referendum, për pika të diskutueshme të statutit të PS. Referendumi nuk mund të zvëndësoj zgjedhjet. Nëse zoti Rama është i gatshëm, dhe kjo është oferta ime le t’i bëjmë të dyja: zgjedhje për kryetarin e PS me parimin një anëtar një votë, dhe referendum ku mund të shtrojmë disa cështje për diskutim, për të cilat ne nuk po merremi vesh. Pra t’i japim mundësi anëtarësisë së PS të mblidhet dhe të votojë dy herë, dhe për njeriun dhe për temat
Zëri i Amerikës: Zoti Blushi, një grup deputetësh dhe anëtarë të asamblesë, përfshirë dhe ju, paraqitën platformën e Lëvizjes për Demokraci në Partinë socialiste. Cili është synimi i kësaj lëvizje, objektivat dhe aksioni i saj politik?
Ben Blushi: Shtypi ka abuzuar, pavarësisht se jam gjithnjë pro shtypit. Nuk mendoj se shtypi nuk ka të drejtë. Shtypi nuk ka të drejtë kur nuk ka informacion, dhe është rasti t’ja japim. Ajo që u paraqit në Asamble dhe që u quajt si Lëvizje, është një dokument parimesh. Nëse e lexoni, ato janë disa parime themelore mbi të cilat ndërtohet funksionimi i një partie politike. Ajo nuk është embrioni i një partie të re, apo një shizme (ndarjeje) brenda PSsë. Unë kam patur mundësi ta bëj këtë në vitin 2009 por nuk e kam bërë. Nuk kam pse ta bëjë sot kur PS është në pushtet. Qëllimi im nuk është të rrëzojë PSnë nga pushteti. Përkundrazi. Jam i interesuar që të jetë një parti e hapur, funksionale e qendrës së majtë. Gjëra që nuk po ndodhin. Pra partia nuk është e hapur, nuk është demokratike, nuk është funskionale dhe nuk po qeveris sipas qendrës së majtë. Shqipëria ka nevojë për një të majtë moderne që për fat të keq nën trysninë dhe presionin e Rilindjes si filozofi, Partia Socialiste nuk e ka më. Kjo është ajo që them.
Zëri i Amerikës: Në këtë platformë përdoren dhe terma të ashpër. Flitet për një kontroll të partisë apo qeverisjes nga oligarkë. Cilët janë këta oligarkë në PS apo në qeverisje?
Ben Blushi: Të gjithë njerëzit që kanë më shumë pushtet brenda një partie, në një kuptim janë të pabarabartë me stë barabartëve. Njerëzit që vijnë nga biznesi të cilët asnjë gjë në të shkuarën nuk i ka lidhur me partinë socialiste, e janë afruar kur ajo pothuajse erdhi në pushtet, e kanë në disa raste konflikte interesi me të drejtën publike. Njerëz të cilët mund të influencojnë politika favorizuese, të cilat devijojnë thelbin e një partie që duhet t’i shërbejë interesit publike, e që në disa raste i shkon më shumë interesit privat. Sic është rasti i koncesioneve. Koncesionet janë rasti tipik. Unë nuk jam kundër koncesioneve vetëm sepse janë një instrument relativisht i djathtë. Nuk jam kaq doktrinar i verbër. Por në rastin e koncesioneve interesi publik nuk është parësor, interesi privat është parësor. Interesit publik po i rritet kostoja, interesit privat po i ulet. E mora këtë si rast për të dëshmuar se për shkak të dominimit të interesit privat në disa raste, PS devijon nga nevoja për t’i shërbyer interesit publik. Dhe kushdo që e shtyn PSnë në këtë drejtim, në një kuptim është një i pabarabartë mes të barabartëve dhe unë këtë nuk e pranoj.
Zëri i Amerikës: Në momentin që u shpall kjo Lëvizje u bë menjëherë lidhja me Lëvizjen për Mendimin Ndryshe, LMNën, e cila nuk është se pati një fund fort të lumtur. Ju si i garantoni socialistët, se kjo Lëvizje e re do të jetë e qëndrueshme dhe nuk është në funksion të interesit të momentit?
Ben Blushi: E para, Lëvizja në të cilën unë isha së bashku me disa kolegë të tjerë deputetë në vitin 2009, i ka arritur totalisht qëllimet e veta. Ajo nuk është e lënë në mes dhe as e dështuar. Ajo kërkoi që PS të hynte në parlament se ishte në fazë bojkoti dhe kjo ndodhi. Kërkoi së PSja të kishte një koalicion më të madh dhe kjo ndodhi në 2013. Dhe kërkoi, cfarë ishte më themelorja, që PSja të kishte një program se në 2009 ne nuk kisim një program. Në 2013 ne e patëm një program sidoqoftë. Dhe kjo ndodhi. LMNja nuk mund të kthehej një parti brenda partisë, ko është arsyeja pse ajo nuk kishte arsye që të vazhdonte më. Vijmë sot. Sot ne po kërkojmë zgjedhje, nuk po kërkojmë të kemi një parti brenda një partie. Nuk është fare ky qëllimi im. As të ndërtoj një parti brenda Partisë Socialiste, as jashtë PSsë. Këto nuk janë qëllimet e mija dhe as të kolegëve të mi. Qëllimi është një parti funksionale, që është e detyruar të bëjë zgjedhje, që nuk kthehet në biznes privat të askujt, që nuk kthehet në pronë të askujt. Një parti e cila është e majtë, qeveris si e majtë sepse sidomos, kjo dekadë e fundit në Europë, dëshmoi se politikat e qëndrës së majtë, që janë më pak austere, më pak të rrepta, jo vetëm mund të kishin shmangur krizën, por mund të kishin garantuar më shumë harmoni e më shumë paqe në Europë, cka nuk ka ndodhur. Sidomos në Shqipëri, që është vendi më i varfër në Europë, që ka papunësinë më të larta, papunësinë më të lartë të të rinjve, që ka borxhin më të lartë në Europë, pas Greqisë, flas për vendet e rajonit. Sidomos në Shqipëri, nevoja për të qeverisur me politika socialdemokrate, të majta, që garantojnë më shumë barazi, që bëjnë më shumë për të varfërit dhe për ata që s’kanë, që garantojnë më shumë arsim dhe shëndetësi publike, këto janë pra nevojat që ka shoqëria sot, dhe unë shpresoj që influenca që ne kemi, ose që mund të kemi, përmes votës, brenda PS.së, mund të ndryshojë PSnë pa e dëmtuar atë.
Zëri i Amerikës: Zoti Blushi shumë nga kritikët tuaj thonë se ju për shëmbull në zonën tuaj të Elbasanit, morët mandatin dhe nuk jeni dukur më atje, apo se angazhimi juaj bëhet më i dukshëm në periudhë zgjedhore apo parazgjedhore. Pse besoni se do keni mbështetje?
Ben Blushi: Unë besoj se do kemi mbështetje, në rast se kjo mbështetje do të jepet me votë. Ne nuk e dimë së cfarë mbështetje ka sot Edi Rama në parti, apo cfarë kam unë. 1 milion votat që janë marrë nuk janë votat personale të Edi Ramës. Ato janë votat e Partisë socialiste që tradicionalisht ka qenë dhe është partia më e madhe në Shqipëri, me apo pa Edi Ramën, dhe janë votat e një koalicioni të madh më 40 parti. Dhe kushdo që do të më bindi se votat e PBDNJës janë vota që Edi Rama t’i nënkuptojë si vota të Edi Ramës brenda parties, kjo është një shaka e pamundur. Sa më takon mua, unë për hir të vërtetës, jam përjashtuar nga drejtimi i Partisë Socialiste në Elbasan, që prej një viti e gjysëm. Eshtë emëruar dikush tjetër, në një vendim pa vendim kryesire. Ne i bëjmë delegimet me vendime kryesie. Kryesia nuk është mbledhur kurrë për të bërë delegime të tjera. Por unë nuk fshihem pas gishtit. E kam patur të vështirë gjatë gjithë kësaj kohe, të isha më shumë i pranishëm në zonë time elektorale, aty ku jam zgjedhur, për shkak se PS nuk bëri thuajse asnjë prej gjërave për të cilat erdhi në pushtet. Dhe i hoqi mundësinë e përfaqësimit në administratë një mase aq të madhe socialistësh të cilët unë nuk pata mundësi t’i mbroj, në Elbasan e kudo tjetër. Por kjo nuk do të thotë se nuk kam arsye të them të gjitha ato që po them. Po flas dhe në emër të atyre që nuk kanë mundësi të flasin. Dhe ka një masë të madhe socialistësh të nëpërkëmbur, të injoruar, të harruar, të refuzuar të cilët shpresoj t’i përfaqësoj. Ata nuk mund të flasin, nuk mund të dalin në televizor, nuk mund të japin intervista, nuk mund të ankohen në parlament, nuk mund të shkruajnë nëpër gazeta. Unë mund t’i bëj këto. Por ata kanë një mundësi për të shprehur këtë pakënaqësinë e re, është vota brenda PSsë. Edi Rama po jua refuzon këtë. Dhe ky është thelbi i çështjes. Pse I refuzon votën, 100 mijë socialistëve. Atyre t’u jepet e drejta për të votuar. Ata le të vendosin se kush ka të drejtë.
Zëri i Amerikës: Zoti Blushi, ju folët për pritshmëritë tuaja nga Kongresi. Por nëse këto pritshmëri nuk materializohen, cfarë do të ndodhë? Cili do të jetë aksioni juaj apo i kolegëve tuaj të Lëvizjes për Demokraci?
Ben Blushi: Mos prisni që unë të shkoj duke besuar se PS do të mbylli derën e vet. Unë po i bie një dere që shpresoj që hapet. Dhe nuk kam arsye të besoj se PS do rrudhet e do zhbëhet e transformohet negativisht, deri në pikën që do të detyrojë njerëz si puna ime, apo shumë të tjerë, që mund të jenë sot shokë shumë më të pikëlluar e të pashpresë nga ajo që ka ndodhur tre vitet e fundit që të rishikojnë vendimet e tyre. Unë nuk dua ta mendoj këtë gjë. Pra jam duke u përpjekur të ndryshoj Partinë Socialiste nga brenda. Nuk kam akoma një motiv të madh që të përpiqem ta ndryshoj nga jashtë. Sigurisht kjo nuk përjashtohet për askënd. Ne jemi njerëz të lirë dhe unë kam thënë se i shkoj deri në fund lirisë sime. Ka dy rrugë, ose të ndryshosh dicka nga brenda, ose ta ndryshoh nga jashtë. Unë po përpiqem të ndryshoj nga brenda
