Puthje të ndaluara. Kështu cilësoi fotografja gjermane Verena Kyselka, skenat e munguara në filmat shqiptarë, kur në vitin 2008, solli një projeksion fotografish të puthjeve në public.
Në vëzhgimin e saj, fotografja vërente se në filmat shqiptarë, nga viti 1958 deri në vitin 1992, thuajse mungonin skenat të puthjes erotike.
Ishte filmi i parë artistik Tana, që solli skenën e parë të një puthjeje kinematografike mes aktorëve Tinka Kurti dhe Naim Frashëri. Por nëse kjo skenë e realizuar, në transmetim u mbulua në tirtat, në vitet në vijim duket se as nuk u fol më për skena të tilla.
Situata u përsërit në filmin Duaje emrin tënd, ku u fol për një puthje mes Jonës dhe Arsenit në vitin 1984, por që kurrë nuk u pa. Ndërkohë që aktorja Eva Alikiaj, sikurse ka pohuar, refuzoi një puthje në vitin 1982 në filmin Njeriu i mirë.
Gjithë marrëdhënia romantike në filmat e asaj kohe u shfaq në vështrime nënkuptuese apo në shtrëngime duarsh, ndërsa dashuria u mjaftua shpesh në fjali standarde pa asnjë ndjenjë:
Pas viteve 90, një shoqëri më e hapur në kërkim edhe të lirive erotike, pranoi në në ekran disa skena më të guximshme, sicc ishte ajo e vitit 1999, në filminm “Unë ti dhe Kasandra”.
Skenat e puthjeve tashmë nuk ishin të ndaluar, si në kinema edh enë teatër, ndërsa skena të vogla erotike nisën të ishin prezente, jo vetëm tek filmi, por edhe në produksionet televizive.
