Dikur njerëzit ishin të famshëm për talentin e tyre, sot janë të famshëm thjesht për famën.
Por gjithmonë ka patur më shumë se një mënyrë për të tërhequr vëmenndjen publike, madje edhe në shekullin XIX, ka patur njerëz të famshëm për veprat e tyre, por edhe të famshëm të tjerë për punë më pak dinjitoze.
Dhe nga një punonjëse e rëndomtë, seksi ajo u kthye në një grua të pasur dhe me influencë politike.
është fjala për La Paiva, e cila gati 150 vjet më parë, nuk ishte thjesht një kurtizane në Paris, por një grua që edhe pse e konsideruar paksa burrrore, në tipare, kishte stil dhe shumë ambicje.
E lindur në Rusi, në moshën 17-vjeçare ajo u martua me një rrobaqepës i cili vdiq nga tuberkulozi. Në më pak se një vit ajo e braktisi fëmijën e saj dhe me një vendomsëri të hekurt u nis drejt Parisit për të dalë në majë të shoqërisë Europiane, duke u vetëquajtur Terezë.
Në fillim ajo u ndal në qytetin prusian Ems, me një sërë veshjesh mbrëmjeje të marra borxh dhe bizhu të lira.
Më pas u lidh me pianistin Henri Herz, i cili ishte i pasur, por jo shumë i njohur. Ajo mori emrin Tereze Hertz. Por për shkak të kësaj martese, familja e përjashtoi pianistin Hertz nga çdo pasuri, gjë që e detyroi Terezën të niset drejt Londrës.
Në ditën e saj të parë në qytet ajo takoi dhe joshi në “Royal Opera House”, makrezin portugez Albino Francesco Araújo de Païva.
Pasi mori gjithçka nga Markezi, vendosi ta lërë atë përmes një letre: “Ti kthehu në Portugali. Unë do të qëndroj këtu si prositutë”. (Pas kthimit në Lisbonë, ai vrau veten).
Tani ajo ishte diçka e rrallë: një kurtizane me titull, me sukses dhe para.
Një nga njerëzit të cilin ajo e joshi duke i ofruar trupin e saj ishte edhe konti Count Henckel von Donnersmarck, një prusian shumë më i ri se ajo dhe shumë i pasur.
Terezë i quante bizhutë e saj të shtrenjta “fëmijët e mi”, ndërsa fëmijët e saj të vërtetë nuk u panë kurrë.
Konti i dha asaj gjithçka dhe nënshkroi ndërtimin e hotelit të saj, në Champs-Élysées.
Por në vitin 1871, kur vendi u përfshi në luftën franko-prusiane, ajo u akuzua si spiune e gjermanëve. Origjina e burrit të saj Prusian e komplikoi edhe më shumë çështjen, duke e detyruar të largohet nga Parisi drejt Polonisë.
La Païva dhe burri i saj i fundit, një njeri i pasur, i kaluan ditët e fundit të jetës së saj në një shtëpi gjigande në Poloni.
Në vitin 1884, burri i saj nuk e varrosi, por vendosi ta ruajë trupin e saj në alkool në papafingo.
Të paktën, në vdekje La Paiva u bë princeshë.
