Nga Fatjona R. Lubonja
Mendimet jane si qukat në lëkurë sa herë që vizitoj qytetin. Në labirintin e mëndjes, ekziston një moment kujtimesh, ku rrugët jehojnë me gjurmët e së shkuarës. Çdo rrugë dhe rrugicë është e veshur me historitë e jetës si një mozaik momentesh që padashje formon horizontin e kujtimeve. Qyteti fillon me rrugët e qeta të pafajësisë së fëmijërisë, ku e qeshura kërcen në ajër si fluturat. Këndet e lojërave qëndrojnë si monumente për ditët e shkujdesura dhe shitësit ambulantë shesin ëndrra të mbështjella me kausha akulloresh.
Ky është rrethi i rinisë, ku ndërtesat veshin ngjyrat e pafajësisë dhe dielli perëndon mbas nje debati me malin që e rrethon. Teksa udhëtoj në mendime gjej bulevardin e adoleshencës, të stolisur me buzeqeshje rebelimi dhe pasioni duke reflektuar natyrën e trazuar të atyre viteve të adoleshencës. Një qytet me qoshet e tij të qeta, parqet dhe kopshtet ku mbretëron pëshpëritja sekrete e mundësive të humbura. Ndërsa qëndroj në zemër të këtij metropoli kujtimesh, kuptoj se qyteti qëndron në pafundësi adoleshent, duke mare shpesh pamjen e qytetit të rrugicave të memorjes, mbushur me frymarjen e një të gjalli dhe pesherëtima.
Memoria fillon lehtësisht me të nxehtin e ditës se pudrosur që lodh dhe përfundon me netët e Jazz-it. Instinktivisht, qyteti ka një efekt të çuditshëm, pothuajse një koktejl bukurie dhe shëmtie, një fushëbetejë mes groteskes dhe thjeshtësisë. Nuk e vizitoj shpesh qytetin. Çdo herë që përballemi me njëri-tjetrin duket sikur udhëtojmë në drejtime të kundërta. Me ledhatime narciziste qyteti vazhdimisht vetë-reklamohet sikur ka vajzat më të bukura, kafetë më të mira, dhe thashethemet më të imagjinueshme. Grupe vajzash shihen të shpërndara nëpër qytet, të pakujdesshme, si personazh thashethemesh nëntokësore.
Feminiliteti është një komponent i detyrueshëm, ndërsa ndjeshmëria delikate ndihet herë pas here gjatë bisedës së pacensuruar. Qëndrimi rebel është prezent në ç’do moment, i ngatërruar me koktejin e pijeve të buta, deri në madhështinë e duhan pirjes, i eksituar nga kuqësia e buzëve. Seksualiteti ndihet i vetëkënaqur, xheloz dhe i pudrosur me arrogancë joshëse. Të mbërthyera në peizazhin urban me një pakujdesi, të qeshurat e vajzave lënë pas jehonën nëpër rrugë si një himn lirie, që të magjepsura, gjejnë bukurinë në kaos. Ritmi i hapave të tyre bëhet një kërcim si një festë e jetës urbane, për të fshehur dhe histori të patreguara që padashje bëhen pjesë e simfonisë së natës. Qyteti është një kanavacë që pret të pikturohet me goditjet e aventurave të tyre, i etur dhe me ndjenja sensuale erotike, paksa të persekutuar nga heshtja e forcuar.
Çdo cep ka një surprizë të re dhe çdo takim i shton një kapitull rrëfimit të tyre urban. Në arratisjet e tyre të shkujdesura, ato zbulojnë poezinë e fshehur në kakofoninë e qytetit, dhe duke u endur nëpër tapiceri urbane, mishërojnë thelbin e qytetit që duan. Ato janë pulsi i gjallë, frymëmarrës i qytetit, duke krijuar një rrëfim që rezonon me ritmin e rrugëve. Dhe ndërsa vazhdojnë të bredhin, të shkujdesura dhe të lira, gjithesecila lë pas një gjurmë kujtimesh që bëhen dëshmi e qytetit. Me koketëri, mendimet rrugëtojne përgjatë mbrëmjes pa dashje, moment pas momenti, ç’do lëvizje sensuale. Koha është kalimtare, si ajo, ku largohet për të mos u kthyer më kurrë. Sofistikimi i gjuhës që shkakton fluturimin e mendjes diku papritur shndërrohet në mendim elegant.
Lëkura ndjehet se po luan një lojë erotike, jo aq seksuale por më tepër estetike, paksa një orgazëm intelektuale që të kënaq po aq sa një gjëegjëzë që të lë pa fjalë. Ndërsa nata zbret, joshja e qytetit intensifikohet dhe vajzat bëhen magjepsëse të natës. Ato lundrojnë nëpër turmat me një energji magnetike. E qeshura merr një ton joshës dhe rrahjet e zemrës së qytetit sinkronizohen me ritmin e të shpirtrave të tyre të çliruar. Mendimet kënaqin imagjinatën duke u harruar paksa në flladin e ëmbël të mesnatës që ky qytet dhuron me zemërmadhësi. Flladi i natës që skllavëron shikimin me mall të dikujt për të, buzëqeshjen, qetësinë që të jep një ndjenjë edhe pse padrejtësisht e harruar.
Në qytetin e dashur ndihem, padashur, e zbathur nëpër kalldrëm, duke flirtuar me flladin e mbrëmjes që josh, e mbushur me kujtime që të ngjiten si qukat në lëkurë. #fatjonalubonja Fatjona R. Lubonja© Fatjona Rama-Lubonja, Dr. Shkence. Studiese dhe Autore, e lindur në Tiranë dhe jeton në New York/New Jersey, SHBA. Ka studiuar Neuroshkencë, Behavior, and Health Education, në Columbia University, New York.
