Akademiku Artan Fuga ka reaguar ashpër pas zgjedhjes së kreut të ri të Akademisë së Shkencave. Nëpërmjet një statusi në “Facebook”, ai u kërkon kolegeve të tij të shpëtojnë me shpejtësi Akademinë e Shkencave nga ajo që ai e quan kalbëzim.
Fuga shprehet se shoqëria nuk mund të jap fonde për një shërbim që nuk e merr, më tej Fuga ka kërkuar dorëheqjen ose ngrirjen e kryesisë: “Dorëheqja ose ngrirja nga të gjitha funksionet e kryesisë është i vetmi hapi që do të çlirojë Akademinë e Shkencave nga modeli i vjetër, i pareformuar, në lëngimin e fundit të një institucioni që duhet dhe mund të ishte splendid dhe në krye të mënçurisë kolektive të shqiptarëve”.
Reagimi i plotë i Artan Fugës:
Në vend të urimit për kryesinë e re të Akademisë të Shkencave !
Akademikë, shpëtojeni urgjent Akademinë nga kalbëzimi!
Shoqëria nuk mund të alokojë fonde për një shërbim që nuk e merr! Rregjimi i privilegjeve ka mbaruar që më 4 gusht 1789!
—————————————————
Pasi u zgjodh në një kontekst krejt jo dinjitoz, me akademikë që refuzuan të kandidojnë brenda atij kuadri, i uroj kryesisë të ri-ri zgjedhur, të japi dorëheqjen dhe të mos e tërheqi edhe institucionin në humnerën e kokëfortësisë !
Këto zgjedhje nëse nuk shpallen « non-lieu », sot apo nesër, janë këmbana e fundit për Akademinë e Shkencave !
Asgjë nuk e ndaloi që sot ne 4 shtator 2017 në Akademinë e Shkencave të ndaloheshin zgjedhjet që nuk janë zgjidhje !
Zgjedhje thjesht rrotative, ku kryesia rizgjidhet si e njejta kryesi, si një rikthim i përjetshëm rrotavi rreth së njejtës gjë, ndërkohë kur i gjithë opinioni i vendit e tregon me gisht Akademinë si një institucion që ka degraduar !
Zgjedhjet sot e kundërvunë Akademinë e Shkencave me arrogancë kundër opinionit publik të vendit !
Pa një platformë të debatuar thellë dhe gjerësisht, pa kandidatë alternativë, pa pastërtinë e figurës të akademikëve, pa konceptuar një reformë tërësore, nuk mund të ketë zgjedhje sepse nuk mund të rizgjidhet një kryesi, e cila është përgjegjësja e vetme dhe e plotë, prej një dekade e stagnacionit dhe e kalbëzimit të pandërprerë të atij institucioni. Që për më tepër ka penguar reformimin e brendshëm të Akademisë, ka censuruar mendimin alternativ brenda saj, ka penguar modernizimin e institucionit.
Nuk është debat për persona ! Eshtë fjala për institucionin si e mirë publike ! Por, gjithsekushi të mbajë përgjegjësitë e veta dhe një ditë kur detyrat i tejkalojnë mundësitë, të thotë : Ecni !
Dorëheqja ose ngrirja nga të gjitha funksionet e kryesisë është i vetmi hapi që do të clirojë Akademinë e Shkencave nga modeli i vjetër, i pareformuar, në lëngimin e fundit të një institucioni që duhet dhe mund të ishte splendid dhe në krye të mënçurisë kolektive të shqiptarëve !
Me këtë kryesi, zëri i lirë i akademikëve nuk mund të shprehet !
Kryesia e zgjedhur sot, në kushtet e ngjarjeve që rrokullueseshin me shpejtësi këtë mëngjes, ka tani vetëm një rrugë të arsyeshme.
