Konspiracionet për pandeminë e koronavirusit, kanë qenë të shumta. Por larg nga serialet, dokumentarët dhe filmat, duket se ka edhe dokumente reale, të cilat mbajnë parashikime me ngjashmëri të frikshme me atë që po ndodh sot në botë.
Kështu “Corriere Della Sera” shkruan për ekzistencën e një dokumenti gjerman, i dorëzuar edhe në Bundestag në nëntor të vitit 2012, ku flitet për një pandemi të qajtur Modi-Sars 2012, tejet i ngjajshëm dhe me të njëjtat simptoma dhe origjinë si koronavirusi.
Në vitin 2012, në vazhdën e epidemisë globale të Sars, qeveria gjermane porositi Institutin Robert Koch dhe ekspertë të Ministrisë së Shëndetësisë për të stimuluar një përhapje të mundshme të një pandemie shkatërruese në Gjermani.
Rezultati ishte një analizë shumë e detajuar e rrezikut ekstrem, duke përfshirë masat që do të ishin të nevojshme për të mbrojtur popullsinë dhe të përpiqeshin të frenojnë përhapjen e infeksionit.
Studimi, i mbajtur në arkivat e Bundestag-ut dhe i ndjekur nga Kristina Dunz, një gazetare për Rheinische Post, parashikon në mënyrë mbresëlënëse atë që ka ndodhur dhe po ndodh me Covid-19. Virusi i imagjinuar në skenar ka origjinën në Azi, ku bëhet kërcim tek njerëzit nga tregjet e kafshëve të egra, por rreziku dhe madhësia e tij kuptohen vetëm disa javë më vonë pas infeksionit të parë.
Periudha e inkubacionit është 3 deri në 5 ditë, por mund të ndryshojë në një hapësirë prej 2 deri në 14 ditë. Infeksioni ndodh nga spërklat ose nga kontakti. Simptomat janë ethe, kollë e thatë, vështirësi në frymëmarrje, dridhje, dhimbje koke.
Fëmijët dhe të rinjtë e kapërcejnë infeksionin relativisht herët, por të moshuarit kanë shumë pak mundësi për të mbijetuar.
Pyetja e parë që të vjen në mendje pas këtij studimi është e pashmangshme: pavarësisht se kishte një analizë kaq të plotë të rrezikut, a e vlerësoi qeveria gjermane epideminë Covid-19?
Ekspertët e Institutit Robert Koch pranojnë ngjashmëritë midis simulimit dhe krizës aktuale, por kundërshtojnë se situata virtuale dhe reale janë të krahasueshme.
Në skenarin Modi-Sars 2012 nuk ishte një parashikim për zhvillimin dhe pasojat e një pandemia, por e një skenari ekstrem të shkaktuar nga një patogjen imagjinar, për të ilustruar dëmet e mundshme teorike të një sëmundjeje që mund të transmetohet nga një qenie njerëzore në tjetrën”, thotë Susanne Glasmacher, zëdhënëse e Institutit Koch.
Pjesë nga raporti gjerman i vitit 2012
“Skenari i tanishëm përshkruan një epidemi të pazakontë e cila bazohet në përhapjen e një patogjeni hipotetik “Modi-SARS”. E kaluara ka treguar që patogjenët me veti të reja që shkaktojnë një epidemi serioze mund të shfaqen papritmas, (psh. SARS coronavirus [CoV], virusi i influencës H5N1, virusi Chikungunya, HIV). Një shembull aktual i një patogjeni të ri është një virus i koronës (“virus i ri korona”), i cili nuk është i lidhur ngushtë me SARS-CoV.
Ky virus është zbuluar në gjashtë pacientë që nga vera 2012, dy prej të cilëve kanë vdekur.
Një pacient u trajtua në Gjermani dhe mund të shërohet. Në kontrast me SARS-CoV, megjithatë, ky virus nuk duket të jetë ose mund të transmetohet vetëm shumë dobët nga një person në person, kështu që vlerësimi aktual i rrezikut supozon se rreziku i sëmundjes si rezultat i transmetimit nga një person në tjetrin është i ulët (statusi 26 nëntor 2012)
Virusi hipotetik Modi-SARS është identik me natyrën SARS-CoV në pothuajse të gjitha provat. Periudha e inkubacionit, koha nga transmetimi i virusit te një qenie njerëzore deri në simptomat e para të sëmundjes, është zakonisht tre deri në pesë ditë, por mund të shkojë nga dy deri në 14 ditë. Pothuajse të gjithë personat e infektuar gjithashtu sëmuren. Simptomat janë ethe dhe kollë e thatë, shumica e pacientëve kanë gulçim, ndryshime në mushkëri të dukshme në rrezet X, të dridhura, të vjella dhe dhimbje të muskujve. Mund të ndodhin gjithashtu diarre, dhimbje koke, skuqje (skuqje), marramendje, ngërçe dhe humbje e oreksit. Shkalla e vdekshmërisë është e lartë në 10% të të prekurve, por është e ndryshme në grupmoshat e ndryshme. Fëmijët dhe adoleshentët në përgjithësi kanë simptoma më të lehta sëmundjesh me një vdekshmëri prej rreth 1%, ndërsa vdekshmëria për moshat mbi 65 vjeç është 50%. Kohëzgjatja e sëmundjes gjithashtu ndryshon në varësi të moshës së pacientit; pacientët e rinj shpesh e kaluan infeksionin pas vetëm një jave, ndërsa ishin të sëmurë rëndë. Pacientët më të moshuar duhej të trajtoheshin në spital për rreth tre javë, dhe nevojat për trajtim deri në 60 ditë u përshkruan gjithashtu për SARS-CoV. Kjo lëndë e varur nga mosha e infeksionit me SARS-CoV nuk u mor për Modi-SARS. Kur modelojmë numrin e personave të sëmurë dhe të prekur në skenar, supozojmë se të gjitha grupmoshat preken në mënyrë të barabartë.
Parametrat e tjerë që mund të modifikojnë kursin, të tilla si kontaktet njerëzore dhe lëvizja në zonat metropolitane ose rrjetet sociale, gjithashtu nuk u morën parasysh. Transmetimi është kryesisht përmes infeksionit me pikëza, por meqenëse virusi mund të mbetet infektiv për disa ditë në sipërfaqet e pajetë, infeksionet e njollosura janë gjithashtu të mundshme. Kur shfaqen simptomat e para, personat e infektuar janë ngjitës. Ky është ndryshimi i vetëm në transmetim midis mënyrave hipotetike-SARS dhe SARS- CoV. Patogjeni që ndodh natyrisht mund të transmetohet nga një person në person tjetër nëse një person tashmë tregon simptoma të qarta të sëmundjes.
Asnjë ilaç nuk është në dispozicion për trajtim, kështu që trajtimi mund të jetë vetëm simptomatik. Një vaksinë gjithashtu nuk është në dispozicion për tre vitet e para. Përveç përputhjes me masat higjienike, masat mbrojtëse në këtë kuptim mund të merren vetëm duke izoluar të sëmurët ose të dyshuarit për infeksion, dhe duke përdorur pajisje mbrojtëse si maska mbrojtëse, syze mbrojtëse dhe doreza. Sekretimi, izolimi dhe karantina janë vetëm me një efektivitet të kufizuar, pasi ekziston një infektivitet shumë i theksuar në fillimin e simptomave
Sëmundja infektive përhapet në mënyrë sporadike dhe në grupime. Transmetimi bëhet veçanërisht përmes kontakteve shtëpiake dhe mjedisit spitalor, por edhe në transportin publik, në punë dhe në kohën e lirë.
Ngjarja fillon në shkurt në Azi, por njihet vetëm atje disa javë më vonë në dimensionin e saj. Rasti i parë i identifikuar Modi SARS ndodh në Gjermani në Prill. Kjo pikë në kohë formon pikënisjen e skenarit aktual.
Patogjeni vjen nga Azia Juglindore, ku patogjeni i gjetur te kafshët e egra u transmetohej njerëzve përmes tregjeve. Meqenëse vetë kafshët nuk sëmuren, nuk dihej qe ekziston rreziku i infeksionit.
Dy nga rastet e para që janë sjellë në Gjermani kanë të bëjnë me njerëzit që kanë kontaktuar të njëjtin vend të Azisë Juglindore. Një person fluturon për në Gjermani për një panair tregtar në një qytet verior gjerman, personi tjetër fluturon në Gjermani një ditë më vonë për të rifilluar studimet në një qytet universitar jugor gjerman pas një semestri jashtë vendit në Kinë.
Në Gjermani, këta dy persona janë dy nga pacientët me indeks përmes të cilëve Infeksioni po përhapet.
Ata janë me interes të veçantë sepse të dy njerëzit me shume kontakte kontribuojnë aq shumë në përhapjen fillestare. Ka raste të tjera që importohen në Gjermani, kështu që gjithsej dhjetë persona të infektuar supozohet se janë përgjegjës për valën e parë të infeksionit.
Raste të reja mund të priten derisa të vihet në dispozicion një vaksinë. Një skemë totale prej tre vjetësh supozohet për skenarin e tanishëm, me supozimin se pas kësaj kohe një vaksinë do të zhvillohet, lëshohet dhe vihet në dispozicion në sasi të mjaftueshme. Patogjeni ndryshon gjatë tre viteve për shkak të mutacioneve në mënyrë që njerëzit që kanë pasur tashmë një infeksion të bëhen përsëri të ndjeshëm ndaj një infeksioni. Kjo rezulton në gjithsej tre valë sëmundjesh me intensitete të ndryshme.
Shkalla e dëmit llogaritet si shumë për të gjithë periudhën tre vjeçare.
Duke u nisur nga rastet e para që ndodhin në Gjermaninë veriore dhe jugore, pandemia është përhapur në valë me një numër në rritje. Në thelb, veçanërisht në zonat metropolitane, për shkak të densitetit të lartë të popullsisë dhe modeleve të lëvizjes (lëvizshmëri të lartë, përdorimit të transportit masiv, etj.), Përkatësisht mund të pritet një numër më i madh i sëmundjeve.
Besohet se çdo person i infektuar infekton mesatarisht tre persona, dhe duhen tre ditë që të ndodhë transmetimi tjetër, I ashtuquajturi “Super Spreader”. /Opinion.al
