Katedralja Notrë Dam në Paris, është katedralja e dioqezës së kryepeshkopit të Parisit, në Francë. Ajo ndodhet në lindje të Ishullit të Qytetit, në lagjen numër 4 të Parisit dhe është një nga objektet kulturore më të famshme në Europë.
Për Francën, Katedralja Notre Dame, është më shumë se sa një objekt kulti, ajo është një simbol identifikimi, historie dhe trashëgimie kulturore për më shumë se 850 vjet. Kjo katedrale pret rreth 13-14 milionë vizitorë në vit, dhe është monumenti më i vizituar në Paris dhe gjithë Europën.
Ndërtimi i saj filloi me kërkesë të peshkopit Maurice de Sully dhe zgjati për më shumë se dy shekuj, nga viti 1163 deri në mes të shekullit XIV e për pasojë nuk ruan një stil uniform. Katedralja ka karakteristika të stilit gotik primitiv dhe gotik rezatues. Dy rozetë që zbukurojnë secilën prej anësoreve janë ndër më të mëdhatë në Europë dhe secila ka një diametër prej 13 metrash. Kur përfundoi ndërtimin, katedralja ishte një prej më të mëdhave në Perëndim, dhe u bë e njohur për figurat mitologjike prej guri, dritaret prej qelqi të ngjyrosur dhe trarët karakteristikë që mbajnë muret.
Herën e fundit që katedralja pësoi një dëmtim të konsiderueshëm ishte gjatë Revolucionit Francez, në shekullin e 19 kur statujat e shenjtorëve u dhunuan nga njerëzit që protestonin kundër kishës. Por objekti i kultit mbijetoi dhe i shpëtoi thuajse i paprekur, edhe kryengritjes së vitit 1871, si dhe dy luftërave botërore.
Për francezët vendi ku vendosen ngjarjet e romanit klasik të Victor Hygosë, “Kurrizoja i Notrë Damës”, është një godinë që i përket besimit dhe trashëgimisë dhe lidhet me shumë eposode të historisë së Francës.
Katedralja është dëshmitare e disa prej ngjarjeve më të mëdha të historisë së kombit të tyre, pasi priti ardhjen e kurorës së shenjtë ose kurorës së Krishtit në vitin 1239, kurorëzimin e Napoleon Bonapartit në vitin 1804, pagëzimin e dukës së Bordosë në 1821, funeralet e presidentëve francezë Adolphe Thiers dhe Sadi Carnot./Opinion.al
