Nga Desada Metaj
Nuk besoj se Edi Rama e ka të qartë si përkthehet në gjermanisht “media e kazanit”, por jam e bindur që në Berlin duhet ta ketë mallkuar “shpikjen” e tij për të fyer gazetarët shqiptarë. Jo se sulmet e orkestruara në portalet e kontrolluara prej tij ndaj një politikani të lartë gjerman si Krishbaum mund të cënojnë negociatat.
As se mungesa e lirisë së medias në Shqipëri është shqetësim për Gjermaninë më shumë sesa Kosova, por për faktin e thjeshtë se një shtet serioz, anëtar i BE, nuk mund të pranojë që mediat pranë qeverisë të fyejnë, denigrojnë apo dhe më keq të ushtrojnë presion ndaj dikujt që mendon ndryshe nga Edi Rama. Dhe kur ky mendim kundër, vjen nga një anëtar i Bundestagut, shumëkush e ka të qartë se ç’ndodh me të tjerë.
Megjthatë, është për të ardhur keq që, të zhgërryer në llumin e përditshëm të mllefit dhe interesave milionëshe, pakkush në Shqipëri, madje dhe vetë opozita, nuk shqetësohet më, kur portale me pronësi të paidentifikuar dhe me financime tejet të dyshimta, shpifin dhe sulmojnë pa kurrfarë etike çdokënd që investigon apo kritikon qeverinë.
Por ky standard nuk mund të pranohet në Berlin. Madje as kur kryeministri bën viktimën e kazanit mediatik, siç ndodhi dy ditë më parë në Bundestag. Pjesë të zbardhura të bisedës së zhvilluar atje mes kryeministrit tonë dhe deputetëve gjermanë treguan se ligjvënësit e Bundestagut jo vetëm ishin në dijeni të sulmeve ndaj deputetit Krishbaum, por kishin informacione të sakta për portalet që kishin orkestruar akuzat ndaj tij dhe për ata që financonin këto portale. Askush nga qeveria deri më sot nuk e ka përgënjeshtruar zbardhjen e këtij debati, që duket kaq familjar për kryeministrin dhe “median e kazanit” dhe kaq i kaotik për njerëzit që janë njohur me ngjarjen.
Publiku, sigurisht që nuk e ka të qartë se kush fshihet pas portaleve, që botuan sulme të pastra denigruese ndaj një deputeti gjerman. Por ajo që duket kaq e vështirë për t’u mësuar në një Tiranë të vogël, ka qenë “vakti” që deputetët gjermanë i kanë servirur kryeministrit dhe stafit të tij. Në Berlin mesa duket e dinë më mirë se këtu se kush është media e kazanit që shpif dhe sajon lajme të rreme për një ligjvënës gjerman. Se kush fshihet pas portaleve pranë kryeministrit që ka frymëzuar këto sulme, madje dhe se kush i financon ato. Atë që me shikim të lirë e konstaton, mjafton të klikosh njëherë disa portale, parlamentarët gjermanë e kanë konsideruar shqetësim.
Gjë që dëshmon se jo vetëm reforma në drejtësi, lufta kundër krimit dhe korrupsionit janë standardet e vetme që Shqipëria duhet të plotësojë. Pjesë e një demokracie të shëndetshme duhet të jenë dhe financimet e zbardhura të medias, të asaj kombëtare por dhe tëc cdo portali që mund të keqpërdoret nga pushteti. Të asaj pjese të medias që manipulon dhe fsheh të vërtetat në funksion të pushtetit dhe që financohet prej tij. Që për më tepër ,vihet në përdorim të gjitha herët, kur zëra publikë kritikojnë qeverinë. E që ndoshta kanë të drejtë ta bëjnë për sa kohë askush nuk heton për burimet financiare të një pjese të medias. Të këtij kazani që, mesa duket, për herë të parë iu kthye kundër dhe atij që e frymzoi dhe e mban në këmbë.
Kundër një kryeministri që na bëri peshqesh ERTV pa na treguar asnjëherë se nga i burojnë të ardhurat për të mbajtur një media me emrin e tij. Të gjitha këto për fat të keq i kemi ditur dhe diskutuar ndoshta çdo ditë, por ajo që ndodhi në Berlin ndoshta do të na ndriçojë pak më shumë në qorrsokakun, ku një pjesë e politikës ka futur median. Duke ndihmuar ndoshta Edi Ramën me pyetjen : a do të kërkosh ndonjëherë hetim se kush fshihet pas medias tënde të kazanit, kush e financon dhe e mbështet? E nëse nuk e bën për të drejtën tonë për të qenë të informuar, të paktën bëje për veten, që mos të turpërohesh herë tjetër në një takim të nivelit të lartë si kryeministri gënjeshtar. Sepse sharjet dhe fyerjet që të argëtojnë dhe publikohen me bekimin tënd, janë ushqimi i preferuar për oborrin kryeministror, por helm për seriozitetin e një vendi që Gjermania. Ku nuk ka Merkel TV, por politikanë dinjitozë që nuk magjepsen nga banalitetet e groteskut shqiptar.
