Gratë iraniane kanë nevojë për certifikata për të vërtetuar se janë të virgjëra. Në një artikull dedikuar këtij fenomeni, BBC shkruan se në Iran, virgjëria para martesës është e rëndësishme për shumë vajza dhe familjet e tyre. Ndonjëherë burrat kërkojnë një certifikatë virgjërie, një praktikë që Organizata Botërore e Shëndetësisë e konsideron si kundër të drejtave të njeriut. Por vitin e kaluar, shumë njerëz kanë bërë fushatë kundër kësaj.
“Më mashtrove të martohesha me ty sepse nuk je e virgjër. Askush nuk do të martohej me ty nëse do ta dinte të vërtetën.” Kështu i tha burri i Merjemes pasi kryen marrëdhënie seksuale për herë të parë. Ajo u përpoq ta qetësonte se, edhe pse nuk kishte gjakderdhje, ajo nuk kishte kryer kurrë marrëdhënie më parë. Por ai nuk e besoi dhe i kërkoi të merrte një certifikatë virgjërie.
Por, kjo është një gjë normale në Iran. Pas fejesës, shumë gra shkojnë te mjeku dhe bëjnë një test që vërteton se nuk kanë kryer kurrë marrëdhënie seksuale.
Megjithatë, sipas OBSH-së, testimi i virgjërisë nuk ka asnjë meritë shkencore. Certifikata e Merjemes thoshte se ajo mund të mos kishte gjakderdhje pas kryerjes së marrëdhënieve seksuale për shkaqe të ndryshme.
“Më lëndoi krenarinë. Nuk kam bërë asgjë të keqe, por burri im vazhdonte të më ofendonte”, tha ajo. “Nuk munda të duroja më, kështu që mora disa pilula dhe u përpoqa të vrisja veten”.
Menjëherë, ajo u dërgua në spital, ku fatmirësisht mbijetoi. “Nuk do t’i harroj kurrë ato ditë të zeza. Kam humbur 20 kg gjatë asaj kohe.”
Historia e Merjemes është realiteti i shumë grave në Iran. Të qenit e virgjër para martesës është ende vendimtare për shumë vajza dhe familjet e tyre. Është një vlerë që është e rrënjosur thellë në konservatorizmin kulturor.
Por kohët e fundit gjërat kanë filluar të ndryshojnë. Gratë dhe burrat në të gjithë vendin kanë bërë fushatë për t’i dhënë fund testimit të virgjërisë.
Nëntorin e kaluar, një peticion online mori pothuajse 25,000 nënshkrime brenda një muaji të vetëm. Kjo ishte hera e parë që testimi i virgjërisë po sfidohej hapur nga kaq shumë njerëz në Iran.
“Është shkelje e privatësisë dhe është poshtëruese”, thotë Neda.
Kur ishte një studente 17-vjeçare në Teheran, ajo humbi virgjërinë nga i dashuri i saj. “Më zuri paniku. Unë isha i tmerruar se çfarë do të ndodhte nëse familja ime do ta merrte vesh.”
Kështu që Neda vendosi të kryente procedurën e qepjes. Teknikisht, kjo procedurë nuk është e paligjshme, por ka implikime të rrezikshme sociale, kështu që asnjë spital nuk do të pranojë ta kryejë atë.
Kështu Neda gjeti një klinikë private që do ta bënte në fshehtësi me një çmim goxha të lartë.
“Kam shpenzuar të gjitha kursimet e mia. Shita laptopin tim, celularin dhe bizhuteritë e mia prej ari,” thotë ajo.
Ajo duhej të nënshkruante një dokument për të marrë përgjegjësinë e plotë në rast se diçka nuk shkonte.
Më pas procedurën e ka vazhduar një mami. U deshën rreth 40 minuta. Por Nedës do t’i duheshin shumë javë për t’u rikuperuar.
“Kisha shumë dhimbje. Nuk i lëvizja dot këmbët”, kujton ajo.
Ajo e fshehu gjithçka nga prindërit e saj.
“U ndjeva shumë e vetmuar. Por mendoj se frika se mos e zbulonin më ndihmoi të mposhtja dhimbjen.”
Në fund, sprova që kaloi Neda ishte e kotë. Një vit më vonë, ajo takoi dikë që donte të martohej me të. Por kur kryen marrëdhënie seksuale, ajo nuk pati gjakderdhje. Procedura kishte dështuar.
“I dashuri im më akuzoi se po mundohesha ta mashtroja për martesë. Ai tha se isha gënjeshtar dhe më la”.
Pavarësisht se OBSH e denoncoi testimin e virgjërisë si joetike dhe pa merita shkencore, praktika ende kryhet në disa vende, duke përfshirë Indonezinë, Irakun dhe Turqinë.
Organizata Mjekësore iraniane pohon se ata kryejnë vetëm testimin e virgjërisë në rrethana specifike, siç janë rastet gjyqësore dhe akuzat për përdhunim.
Megjithatë, shumica e kërkesave për një certifikatë të virgjërisë vijnë nga çifte që planifikojnë të martohen. Kështu ata i drejtohen klinikave private dhe shpesh janë të shoqëruar nga nënat e tyre.
Një gjinekolog ose një mami do të kryejë një test dhe do të lëshojë një certifikatë. Kjo do të përfshijë emrin e plotë të gruas, emrin e babait të saj, ID-në e saj kombëtare dhe ndonjëherë edhe foton e saj. Ai do të përshkruajë statusin e saj dhe do të përfshijë deklaratën: “Kjo vajzë është e virgjër”.
Në familjet më konservatore, dokumenti do të nënshkruhet nga dy dëshmitarë që janë zakonisht nënat.
Dr Fariba ka vite që lëshon certifikata. Ajo e pranon se është një praktikë poshtëruese, por beson se në fakt po ndihmon shumë gra.
“Ata janë nën një presion të tillë nga familjet e tyre. Ndonjëherë unë do të gënjej verbalisht për çiftin. Nëse ata kanë fjetur bashkë dhe duan të martohen, unë do të them para familjeve të tyre se gruaja është e virgjër.”
Por për shumë burra, martesa me një virgjëreshë është ende thelbësore.
“Nëse një vajzë humbet virgjërinë para martesës, ajo nuk mund të jetë e besueshme. Ajo mund ta lërë burrin e saj për një burrë tjetër,” thotë Ali, një elektricist 34-vjeçar nga Shirazi.
Ali pranon se ka një standard të dyfishtë në shoqërinë iraniane, por thotë se nuk sheh arsye për t’u shkëputur nga tradita.
“Normat shoqërore pranojnë se burrat kanë më shumë liri se gratë.
Pikëpamja e Aliut ndahet nga shumë njerëz, veçanërisht në zonat më rurale dhe konservatore të Iranit.
Pavarësisht rritjes së demonstratave kundër testimit të virgjërisë, duke qenë se ky nocion është kaq i rrënjosur në kulturën iraniane, shumë besojnë se një ndalim total i praktikës nga qeveria dhe ligjvënësit nuk ka gjasa ë ndodhë së shpejti. Katër vjet pasi tentoi t’i merrte jetën dhe jetonte me një bashkëshort dhunues, Maryam më në fund arriti të divorcohej përmes gjykatës.
“Do të jetë shumë e vështirë të besosh sërish një mashkull”, thotë ajo. “Nuk mund ta shoh veten duke u martuar në të ardhmen e afërt”.
Së bashku me dhjetëra mijëra gra të tjera, ajo gjithashtu nënshkroi një nga peticionet në internet për t’i dhënë fund lëshimit të certifikatave të virgjërisë.
Edhe pse ajo pret që asgjë të mos ndryshojë së shpejti, ndoshta as brenda jetës së saj, ajo beson se një ditë gratë do të fitojnë më shumë barazi brenda vendit të saj.
“Jam e sigurt se do të ndodhë një ditë. Shpresoj që në të ardhmen asnjë vajzë të mos kalojë atë që bëra unë.”
Të gjithë emrat e të intervistuarve u ndryshuan për të mbrojtur identitetin e tyre./Opinion.al
