Shumë pak njerëz në Itali dhe në pjesën tjetër të planetit nuk i dorëzohen magjisë së Francesco Totti. “Il Capitano”, “Er Pupone”, mbreti i Romës, i cili ka më shumë se dy dekada i veshur me të njëjtën fanellë, ditë për ditë. Të martën, pra sot, Totti feston ditëlindjen e 40-të dhe, nëse ka befasi më të madhe, kjo ka lidhje me të luajturit sezonin e tij të fundit në klubin e njohur italian, në Seria A, si futbollist profesionist. Në fund të sezonit, Totti do të hyjë në listën e zgjedhur të “One Club Men”, së cilës tashmë i përkasin Carles Puyol, Ryan Giggs apo Paolo Maldini, në mesin e shumë lojtarëve të tjerë, të cilët me çdo çmim nuk e kanë lënë ekipin që ata duan.
Fillimet e tij
Duke qenë vetëm një fëmijë, Totti ka filluar të luajë futboll në klube të vogla romane, për t’u ankoruar hap pas hapi në nivelet më të larta të Romës. Talenti i tij ishte i pamohueshëm. Kjo e lejoi që të shkonte përpara, me hapa të mëdhenj. Dita e tij e madhe erdhi në moshën vetëm 17-vjeçare. Në Brescia, më 28 mars 1993, djaloshi i ri, flokëverdhë, i lindur në lagjen e “Porta Metronia”, përmbushi debutimin-ëndërr në Seria A. Kur rezultati ishte 0-2, trajneri Vujadin Boskov hodhi në fushë Francesco Totti, në minutat e fundit. Ai dukej një fëmijë i vockël në fushë, por nuk mungoi të shpaloste një “hit” të madh, me dy të majta dhe një të djathtë, goditje drejt portës kundërshtare, si dhe demonstrimin e shumë cilësive teknike. Që nga ajo ditë e deri më sot, Totti ka luajtur më shumë se 57.000 minuta, të gjitha me fanellën e Romës, ku prej vitesh është “Il Capitano”. Në vitrinën e tij sportive është një titull kampioni në “Seria A, dy Kupa të Italisë, dy Superkupa të Italisë dhe një Kupë Bote, e fituar në “Gjermania 2006”. Totti është pasqyra dhe shpirti i një qyteti, një ëndërr e plotësuar e ngjyrave të kuqe e të verdha, që përbën frymëzim dhe nostalgji për brezat e rinj.
Dashuria me Romën
Gjatë viteve, pothuajse askush nuk do t’i kujtojë mosmarrëveshjet e “Er Pupone” me Spalletti. Ky i fundit, me siguri do të jetë trajneri i fundit i karrierës së tij aktive si futbollist. Ajo që shërben si një letër dashurie e Tottit është shkruar disa javë më pare. Në të, legjenda e skuadrës kryeqytetase deklaronte se “Roma ishte më shumë se një klub futbolli. Ajo është pjesë e familjes, e gjakut dhe shpirtit tonë.” Ai, madje, zbuloi se nëna e saj, Fiorella, refuzoi një ofertë të mirë të Milanit, kur Francesco ishte 13 vjeç. “Kjo do të thoshte më shumë të holla për familjen tonë. Por, nëna ime më dha një mësim atë ditë: Shtëpia jote është më e rëndësishmja në jetë”.
Një idhull i pashtershëm
Një idhull i pashtershëm, i cili nuk është lodhur së thyeri rekorde. Pa shkuar më tej, po ndalemi gjatë ndeshjeve të fundit në kampionat, kur Totti shënoi golin e tij të 250-të në Seria A. Numri 10 i Romës, në të gjitha garat, e shton në mënyrë të ndjeshme këtë shifër golash. Giannini, Balbo, Zeman, Capello, Batistuta, Montella, Luis Enrique dhe, madje, një listë e gjatë e lojtarëve dhe trajnerëve, janë ata që kanë kaluar nëpër jetën e Francesco Totti. Një futbollist i pavdekshëm, i përjetshëm për qytetin ku ka lindur, ku u rrit dhe u bë një figurë prej kampioni. Nga tani do të fillojë një epokë të re, teksa ne do të jemi të detyruar të marrin videot e vjetra për t’u shpjeguar fëmijëve se pse ata kurrë nuk kanë për t’u ndaluar duke besuar te futbolli.
