Analisti Mustafa Nano, në një shkrim në Mapo, një ditë pas vendosjes së shtatores së Azem Hajdarit në vendlindje, e ka konsideruar këtë të fundit si njëri të zakonshëm, me prerje e poza prej të forti dhe me një inteligjencë të ulët.
“Azem Hajdari ishte një njeri i zakonshëm. Shumë i zakonshëm. Me prerje e poza prej të forti. Me IQ të ulët”,- shkruan Nano.
Vendosja e shtatores së Azem Hajdarit në Tropojë u organizua me një ceremoni pompoze dhe me pjesëmarrje të gjerë nga radhët e opozitës, ngjarje kjo që riktheu pas kaq vitesh në Tropojë edhe Sali Berishën.
Në vijm të shkrimit të tij, Nano thotë se Azemi nuk e meritonte një zyrë shteti, nuk ishte njeri për zyrë.
“Azemi vetë nuk kishte ideal. Jo për ndonjë gjë, por ai as që e dinte se çfarë ishte një ideal. Nuk iu desh shumë kohë për të na e provuar këtë. Në harkun e dy viteve, ai u zhvlerësua. U braktis. U bë një njeri i pafuqishëm. E filloi të bëjë lëvizje të çakërdisura, të cilat i kishin hije më shumë sesa gjesti trimëror që bëri, bashkë me qindra të tjerë, në dhjetor të vitit 1990. E do kish humbur pa nam e nishan, nëse nuk do ndodhte viti 1997, në të cilin Berisha pati nevojë për të”, shkruan Nano.
Më tej analisti shkruan se Azem Hajdari s’ka për të mbetur në histori, qoftë edhe po t’i bëjnë një mijë statuja. Sipas tij, sa më shumë statuja t’i bëjnë, aq më shumë e nxjerrin prej historisë. Ose e bëjnë të regjistrohet në mënyrë qesharake në histori.
Nano shkruan më tej se kjo lojë që bëhet me Azem Hajdarin i duhet më shumë Berishës sesa Bashës. Duke u ndalur tek fjala e këtij të fundit për Azemin, thotë se edhe çdo mësues i klasës së tetë do t’i kishte vënë një pesë me hatër kryetarit të PD-së.
Në fund Mustafa Nano e mbyll shkrimin me pyetjen: Ku do t’ia ngrenë statujën tjetër Azem Hajdarit?