Shkretëtira Maowusu, në rajonin e brendshëm të Mongolisë, ishte një nga katër shkretëtirat kryesore në vend, derisa u zhduk nga harta. Falë dekadave punë, 93.24 % e tokës është bërë e gjelbër.
Në vitet 1950 zona ishte tërësisht shterpë, e përbërë nga asgjë më shumë se rërë dhe gurë, që përbënin problem për komunitetet e afërta.
Qyteti i Yulin, për shembull, u detyrua të lëvizë më larg nga shkretëtira, pasi përjetoi stuhi të pamëshirshme. Kjo është arsyeja pse fshatarët vendosën të përpiqen të ripopullojnë rajonin me pemë, duke filluar një projekt i cili ka vazhduar për dekada.
Paralelisht, qeveria filloi punën e restaurimit ekologjik në zonë, që është afërsisht sa madhësia e Holandës.
Kombet e Bashkuara po përpiqen të luftojë zonat e shkretëtirave si pjesë e Agjendës së Zhvillimit të Qëndrueshëm të vitit 2030.
“Të dhënat më të fundit shkencore tregojnë se përpjekja masive është e vonuar. Një e katërta e emetimeve tona serë vijnë nga degradimi i tokës”, shpjegon zëvendës sekretari i përgjithshëm i KB, Amina Mohammed./Opinion.al
