Një turmë e vogël e fansave të kombëtares ka sjellë gjallëri në pasditen e qytetit të përgjumur francez. Ata kanë bërë rreth 300 kilometra për të qenë pranë kombëtares, për të brohoritur për flamurin dhe për “Ganiun” (Gianni de Biasin) e tyre.
Esmeraldi, Astriti, Ariani, Avdullahu dhe disa të tjerë, të gjithë të rinj, mes 18 dhe 30 vjetëve, ia japin ngjyrat dhe zërin e tyre grupit që “shfryn” me gjithë fuqinë në tribunat e stadiumit të qytetit francez, Perros Guirec. “Shqipëria, Shqipëria”, rrah muret e stadiumit të vogël jehona e brohoritjeve, aq sa do ta fitosh përshtypjen se është duke u zhvilluar ndonjë ndeshje në mes përfaqësueseve të dy shteteve. Ndërkaq, e gjithë ajo që shohim në fushën e blertë është një stërvitje krejt e zakonshme e kombëtares shqiptare, e stacionuar në këtë qytet.
Ajo ka hapur dyert për publikun dhe Astriti me shokë e kanë ditur këtë, prandaj kanë shfrytëzuar nga rasti. Veç tyre këtu janë edhe një numër nxënësish të shkollës së afërme fillore, autoritetet e qytetit, si dhe vetë kryebashkiaku. Të gjithë kënaqen duke parë futbollistët kulminantë shqiptarë tek ushtrojnë sipas mësimeve të trajnerit të tyre De Biasi. Por, si gjithnjë, është një bërthamë më e zëshme, që shpreh entuziazmin me këtë mundësi që u është dhënë.
