Kryeministri Edi Rama ka qenë dje në në Muzeun e Holokaustit.
Ai e ka përshkruar këtë vizitë rrëqethëse, ndërsa heq paralele me bunkerin e famshëm tek Ministria e Brendshme.
“Çfarë mësimi i paçmuar për çdo individ dhe popull për mënyrën se si duhet të mbajë gjallë kujtesën e vuajtjeve që nuk duhet të përsëriten kurrë! (E pashmangshme të mos vajtosh nivelin mizerabël të kuptimit për rëndësinë e të shkuarës në vendin tonë, ku verbëria e injorancës ushqen debate e nxit përplasje idiotike kundër muzealizimit të së shkuarës…
Të shohësh flamurët origjinalë hitleriane dhe vetë kasapin e popullit hebre që shfaqet i gjallë, sot e gjithë ditën përmes ekraneve të Muzeut të Holokaustit, dhe të mendosh se ç’bëjnë të verbërit në mexhelisin e politikës shqiptare kundër shëmbëlltyrës së një bunkeri si hyrje e muzeut të persekutimeve e torturave të Sigurimit të Shtetit, është për të vënë duart në kokë nga trishtimi e zemërimi bashkë!)”, shkruan Rama.
Por Edi Ramës dikush duhet t’i thotë që në Shqipëri nuk ka asnjë muze për të të kujtuar mijra viktimat e komunizmit. E vetmja dhomë muzeale ndodhet në Shkodër dhe është në gjendje të vajtueshme. Të njëjtin fat patën dhe burgjet e komunizmit. Ndërsa një paralele e tillë duket e pakuptimtë, ndërkohë që bunkeri mbetet simboli i komunizmit, si një pêrpjekje qesharake për t’u mbrojtur nga perëndimi. Ndaj krahasimin krahasimi në këtë rast është krejt i pavend. Ndoshta do të kishte vlerë vetëm nëse në Izrael Rama do të kishte parë një godinë të kampi përqëndrimi ku humbën jetën mijra hebrenj gjatë luftës së dytë botërore.
