Situata rëndohet me studenten, që në këmbim të provimeve duhet t’i japë trupin e saj pedagogut Denis Himci. Ai i kërkon puthje, duke i bërë të qartë zinxhirin e marrjes së provimeve.
Madje ai është i gatshëm, që një kolegeje t’i blejë parfum, që kjo e fundit, t’ia japë provimet studentes. Profesori-Doktor i Shkencave kërkon puthje, por është i pakënaqur me puthje në faqe…
Profesori-(Flet me sekretaren) Përshëndetje! Hë mo! Si të kam? Si kalove? Të lutem! Do vish këtu pak?
Studentja-Nuk e di, ta shpjegoj tani, duhet të kuptohesh!
Profesori-Mirë! Çfarë do ndryshojë? Unë një javë, pastaj një javë pushim unë, kur të vij unë, o jemi takuar 100 herë, se kam kaluar dhe ditë këtu unë. Do më puthësh, edhe ndaje! Po a jo?
Studentja-Shiko çikë! Tani, unë sot s’erdha e papërgatitur.
Profesori-Po një puthje po të kërkoj, se s’të dua asnjë gjë tjetër! Kur të vish e përgatitur pastaj vetë, më thuaj vetë, se s’të them më gjë. Po ma jep një puthje tamam, ta dish, që më ka puth më ka xhan, se kjo tregon, që më ke xhan, kur më puth tamam. Kur më puth ashtu, i bie, që ta jap kështu, për gjynah, për sevap. Mua mos m’i bëj gjerat për sevap! O i bën, se i ndien, o mos i bëj! E thashë! Fola gabim?
Studentja-Jo, jo!
Profesori-Se kështu, unë kështu jam i drejtpërdrejtë, prandaj nëse, ndoshta kam bërë edhe gabim.
Studentja-Jo, jo, po thjesht…
Profesori-Nuk do!
Studentja-Jo, jo, jo, jo! Dëgjo! Dëgjo tani, të ta mbaroj fjalinë! Nuk hëë.., thjesht jam e papërgatitur.
Profesori-Dhe një puthje më, pse ça ka për t’u përgatit. Për një puthje, se një mend më fute trefazorin! Thuaj nuk dua dhe kaq lemë! Ehuu më nxori thinjat, më bëre me djersë të ftohta.
Profesori-Hajde!
Por si funksionon mekanizmi i marrjes së të gjitha provimeve? Si bashkëpunojnë me njëri-tjetrin pedagogët? Profesor Denisi e shpjegon fare mirë më poshtë…
Profesori-Tani do pyesësh, janë e do, që janë pa sezon, ke dy firma.
Profesori-Do pyesësh Anën! Te ato të vitit të parë duhet të ikësh të pyesësh, të interesohesh për ato të vitit të parë! Atëherë ti fillon i gjashti, data e parë 11, po duhet të kesh dy provime para datës 11. 11,16, 18, 22, 25, 28, 3, 4, 9 10, gjitha këto t’i japim tani. 2 janë të miat, 2 Shehu, Pikën kam pikëpyetje, 3 Shehu, këtu jam vetë unë në komision. Etem Minga paska 3 copë, do i blejmë ndonjë parfum, ndonjë gjë kësaj ne, hë se ia blej unë, paska 3 provime…, q..a nonën! Shih sa ka 1,2,3.., një jam vetë unë, 3!
Profesori-3, 4 provime, q…a ropt! 4 provime! Se ka një këtu, një këtu, kjo patjetër!
Profesori-Duhet ta bëjmë Nilën, se s’bën! Më mirë mbarojmë Nilën. Ardianin e kemi në 4, këtë e ke të mbaruar. Kam një çikë, po edhe kjo do ma dëgjojë llafin, se e kam mikeshë. Atëherë Ardianës, duhet Gramatika Italiane, Ardian Lame, Denisa prapë pika, paska, dy pika, Fatos Gjata, ose bëjmë Tosin, Tatos Gjata, Fatos Gjata. T’i them Tosit unë, mbase e mori kjo, Nila 3, Ardian Lame…, pra neve punë kemi me Nilën mbi të gjitha, qenka 1,2,3,4. Ka dy kjo Anglishtja, që lëmë për punë (nuk kuptohet), Ardianin dhe Ardianin… Këto janë të gjitha të mbyllur për mu, vetëm Nila, do s’do, do i bëjmë ndonjë peshqesh, ndonjë gjë, ndonjë parfum, ndonjë gjë. Unë kam dy, ka katër…
Studentja-Ah, e kuptoj!
Profesori-Janë shumë!
Pas kësaj, profesori dhe studentja hipin sërish në makinë… profesori i kërkon studentes që takimin tjetër të vijë e përgatitur, duke nënkuptuar se nuk do të mjaftohet vetëm me puthje.
Profesori- Jemi në rregull! U qetësove?
Studentja-Po, po! U qetësova!
Profesori-U qetësove ndonjë çikë, apo prapë, si e.., gjithsesi të lutem! Nga ky moment, po s’u përkushtove te gjërat e tua, jo se s’dua unë, po të përkushtohesh, të vish ditë për ditë, ditë për ditë, datat e provimeve s’duhet të mungosh te asnjëra, që ato të paktën të fiksojnë! Hajde të paktën tek këto ditët, që kanë ngel deri në datë 6!
Studentja-Po!
Profesori-Se dy javë, tre javë janë, dreqi ta hajë!
Studentja-Po!
Profesori-Hajde të shohin, pastaj komunikojmë me ndonjë!
Studentja- Ok!
Profesori- Mos më hajde më pa përgatit, se do të vë 4, hajde e përgatitur herës tjetër!
Studentja- Të vij e përgatitur?
Profesori- Hë pra!
Studentja-Të marr vesh…
Profesori-As ti s’vuan për gjë, as un s’vuaj për gjë! Dakord?
Studentja-Po!
Profesori-Po pate një fije feeling, ok! Po s’pate fije feeling…, të kam shumë xhan thuaj, po e lemë këtë muhabet!
Studentja-Ok! Në rregull!
Profesori-Edhe unë s’mbahem pastaj, se unë, dhe unë.., kështu rompi coglione (Italisht ) pastaj, se të çan bythën 100 herë.
Studentja-E kuptoj!
Profesori-Më mirë sa më pak ushqim për të tjerët, për thashetheme!
Studentja-Po!
Profesori-Si bën ti…, bën edhe si interesante…
Studentja-Profesor! Do preki reputacionin tënd!
Profesori-Më plasi trapi!
Studentja-Si të plasi trapi?!
Profesori-Reputacioni nuk është kështu, me ashtu fitohet…
Studentja-Hapet dera, po hë!
Profesori-Nuk hapet!
Studentja-U hap!
Profesori-Nuk u hap, pra!
Studentja-Të zbres unë, se nuk dua të kalojnë dhe gocat!
Profesori-Ok!
Studentja-Ciao!
Profesori-Ciao!
Takimin e fundit, studentja u desh që ta gënjente profesorin se ishte sëmurë, pasi insistimi i tij kishte arritur kulmin.
Profesori-Mirëdita!
Studentja-Mirëdita profesor!
Profesori-Kam emër unë! Të lutem!
Studentja-Më pëlqen, të thërras profesor! Ca ke me mua?!
Profesori-Jo, ça ke ti me veten tate?!
Studentja-Pse, ça kam unë?!
Profesori-Qysh nuk erdhe një ditë, më the mirë, më premtove, çke ti, do vij në shkollë, s’ke ardhur asnjëherë. Hë prapë e kam fajin unë? Hë prapë?
Studentja-Po tani, s’më vihet.
Profesori-Po gjë tjetër, bahet?
Studentja-Ncuq, jo!
Profesori-S’je përgatit as sot, do ta ngelësh kështu, qysh e ke nisur…
Studentja- Jo, jo! Pse do ngel?
Profesori-Do ngelësh, se vjen e papërgatitur, se the sot jam e papërgatitur. Kur të shkoj në Tiranë!
Studentja-Po e prek me duar, nejse (fytyrën).
Profesori-Nuk të prek, jo!
Studentja-Jo, jo! E prek me duar dhe më bëhet kështu!
Profesori-E ke pas vija-vija.
Studentja-Po e di, po dëgjo! Jam e papërgatitur për arsye, se isha e papërgatitur, kur më erdhën disa miq.
Profesori-Po mirë! Kur do vish e përgatitur? Ta di të paktën! Mirë, kur të duash ti!
Studentja- Çfarë të bëj unë?
Profesori-Po kështu, ti nesër.., mund të vijnë ca miq!
Studentja-S’e dija!
Profesori-Të erdhën miqtë!
Studentja-Eh..!
Profesori-Kur ikin miqtë, dakord, iku dhe e enjte sot, se e di unë, je mjeshtër ti.
Studentja-Po miqtë mund të ikin për nja një, për nja 4 -5 ditë.
Profesori-4-5 ditë, javës tjetër, domethënë…
Studentja-Kanë ik!
Profesori-Javës tjetër do vish e përgatitur?
Studentja-Po, po!
Profesori-Llaf burrash?!
Studentja-Po pra, unë s’dua të ngel!
Profesori-Në rregull! Mirë, që e ditke! Tani hape çikë letrën!
Studentja-S’e kam unë me vete!
Profesori-Mirë më, qysh ta shpjegoj unë ime? Ia q..fsha nënën! Të kam dhanë letrën në dorë, ti prapë s’e ke. Po fotografinë, s’e ke të paktën?
Studentja-Jo!
Profesori-Ça do flasim ne?
Studentja-Për ça supozohet ta kisha me vete? Ore thjesht, fole apo s’fole, për… me peda… me…?
Profesori-Me të gjithë, o burrë kam fol, nga i pari tek i fundit! Po unë duhet të shikoj datat, se më thanë, kur i ke datat?
Studentja-A tha Ardiani tani, që duhet të japë provimet e vitit të parë?
Profesori-Po ato do japësh dhe unë ta shpjegova, ça të kam thanë unë.
Studentja-Atë pra, ça…
Profesori-Të njëjtën gjë!
Studentja-I shikoj vetë datat unë.
Profesori-Po mirë pra, jo po më duhen dhe mu datat, se do iki t’i takoj unë prapë!
Studentja-Mirë, se i dërgoj unë me foto, kur të vete tani në Tiranë, ta dërgoj me foto atë!
Profesori-Nuk do ikim bashkë deri te TEG-u?
Studentja-Jo, jo, se po pret ajo shoqja ty!
Profesori-Je bërë kokrra e legenes, je bërë!
Studentja-Pse more legene unë? Ç’ke me mua, more profesor?! Ti je njeri i kulturuar.
Profesori-Dëgjo, dëgjo!
Studentja-Si mund të flasësh kështu?!
Profesori-Po lërë më, se nëna më bëri çun, pastaj u kulturova vetë unë!
Studentja-Të bëri çun nëna, po ç’lidhje ka, të bëri çun?!…
Profesori-E pra, që po më tregon kulturë.
Studentja- Duhet të jesh i kulturuar!
Profesori-Uuaaauu, po të lutem, ke të drejtë!
Studentja-A je profesor ti?
Profesori-Ç’lidhje ka?! Profesor jam, mbaroi ora e mësimit!
Profesori-Tani…
Studentja-Shih me këto pedagoget e vitit të parë, është çdo gjë në rregull? Është mbyll muhabeti? Hë re,se po flas seriozisht!
Profesori-Dhe unë seriozisht po flas!
Studentja-Po ti s’po më kthen përgjigje, vetëm shikon ashtu…
Profesori-Më vjen inatë, sepse ta kam thënë unë këtë, që ik pa merak e ti bën po muhabeti..
Studentja-Avash-avash, se gropa…
Profesori-Unë nuk jam as legen, gjithsesi koha do ta vërtetojë, un s’jam legen, se më vjen shumë inat me këtë…
Studentja-S’thashë more që je legen.
Profesori-Po jo pra, se mo më kështu, unë kur e them një gjë, unë jam, o dhite, mirë? Unë jam o nxirre e mbaj, o dhite e haj..!
Studentja-Epo si je ti tani?
Profesori-Unë jam tek e para, kur e them një llafe qielli me tokën, e kthej përmbys e s’e bëj!
Studentja-Hë ça ke?
Profesori-Asgjë, të kanë ardhur edhe nga goja ty?
Studentja-Po jo, nga goja jo, po…
Profesori-Ej, këtë faqen, jepja ndonjë tjetri ti..!
Studentja-Pse more? Tani çdo nxënës nuk përgatitet tamam për provimin, lë ndonjë gjë mangut.
Profesori-Unë të thashë! Ti mirë, që mangët ke lanë, por ti s’po lufton as për pesën!
Studentja-S’po luftoj as për pesën?
Profesori-Hëë..!
Studentja-Oh, shumë vapë. O lëvizim, se po na bie dielli, hë…
Profesori-Nga anët tona i thonë: nuk më do bytha, pa marrë një puthje, nuk e di si e ke ti nga Berati andej, ça anësh, si i thoni..?
Studentja-Shumë vapë këtu, nuk rrihet!
Profesori-Po pra, do më puthësh një çikë?
Studentja-Të puth unë ty? Pse? Apo do të marr për burrë?
Profesori-Po e the dhe njëherë, lëre fare!
Studentja-Hë, se bëj shaka, bëj shaka!
Profesori-Ti, kë puth ashtu, ti më?
Studentja-Ahh, tashi boll!
Profesori-Oouu…
Studentja-Hë tashi! Hajde, hajde, se për Zotin është shumë vapë këtu, nuk po rri dot!
Profesori-Më puth tamam, që të iki! Ti e ke në dorë! O ikën shpejt, o ikën vonë, ti do vonohesh, s’po vonohem unë.
Studentja-Eh, Zot i madh!
Profesori-Është shumë vapë me vërtetë, bjere të puth shpejt e të ikim!
Studentja-E kam seriozisht! Më prishe buzëkuqin! Më prishe buzëkuqin!
Profesori- Ej! Pse nuk më puth tamam?
Studentja-Ooh.., mos më picko!
Profesori-Pse të shikon ndonjë?
Studentja-Profesor! Të lutem shumë! Tregohu profesor!
Profesori-Qysh ia ke kaluar këto ditë?
Studentja-Mirë, mirë!
Studentja-Ore profesor, të thashë edhe njëherë!
Profesori-Po më the edhe njëherë profesor, sinqerisht ne të dy, nuk do kemi më punë bashkë!
Studentja-Po a je profesor ti?! Kam qejf unë, kur të thërras me grada. Ça ke? Është gjë e bukur, mua më pëlqen.
Profesori-Të lutem shumë!
Studentja-Profesor Denisi, ok! Po ta them dhe emrin dhe po na bëhet qejfi të dyve.
Profesori-Jo!
Studentja-Po a do emër ti?
Profesori-Thuaj doktor!
Studentja-Pse doktor?
Profesori-Se jam doktor!
Studentja-Po s’je doktor, ti je profesor!
Profesori-Doktor Shkencash!
Studentja-Unë për profesor të njoh!
Profesori-Jo, unë jam doktor!
Studentja-Eh po mirë profesor-doktor shkencash, Denisi!
Profesori-Unë jam doktor shkencash!
Profesori-Ma trego një çikë tani!
Studentja-Pse duhet të tregoj, thjesht nuk flas dot, gjithsesi do takohemi!
Profesori-Qysh ta kuptoj unë që më ke xhan, apo s’më ke xhan?
Studentja-Takohemi të enjten edhe merremi vesh! Ok prof?
Profesori-Takohemi, me kaq të shtyme, sa do dalim..
Studentja-Ciao!
