Aleatët thanë se pjesmarrja e SHBA ishte pjesa e fundit e besueshmërisë që I mbetej organizatës.
Nikki Haley
Ka një organizatë ndërkombëtare anëtarët e së cilës janë edhe rregjimet represive të Kubës, Venezuelës dhe Kinës.
Kjo organizatë kohët e fundit ka futur në të edhe Republikën Demokratike të Kongos, e cila po pengon një investigim për vrasje në kufinjtë e saj të dy ekspertëve të të drejtave të njeriut të Kombeve të Bashkuara.
Dekadën e shkuar, kjo organizatë ka kaluar shumë rezoluta për të dënuar veçanërisht Izraelin numri i të cilave është më i madh se sa deklaratat e përbashkëta për Sirinë, Korenë e Veriut dhe Iranin.
Shumica e njerëzve nuk mund të imagjinojnë se një organizatë e tillë do t’i dedikohet mbrojtjes së të drejtave të njeriut. Gjithsesi, të gjithë këto detaje përshkruajnë emërtimin e gabuar të Këshillit për të Drejtat e Njeriut të OKN. Në të vërtetë, ky këshill siguron mbulimin për qeveritë që kanë të dhëna të tmerrshme për t drejtat e njeriut dhe ajo refuzon të eleminojë Pikën 7 të Agjendës, që targeton Izraelin në mënyrë të padrejtë duke mandatuar në çdo sesion përfshirjen e një diskutimi mbi konfliktin Izrael-Palestinë.
Pas më shumë se një viti të përpjekjeve të pasuksesshme për të rregulluar këtë problem themelor, delegacioni i SHBA deklaroi të martën largimin tonë nga ky këshill. Vendi ynë nuk do të jetë më pjesë e këtij institucioni abuziv i cili dëmton kauzën e të drejtave të njeriut më shumë se sa e ndihmon atë.
Ka dy arsye madhore se përse shumë vende i kanë rezistuar reformave të udhëhequra nga SHBA. Një prej arsyeve gjendet në përbërjen e këtij këshilli. Mjafton t’i hedhësh një sy galerisë së keqbërësve që ndodhet në këtë organizatë për të shpjeguar se përse kjo organizatë ka një ndjenjë mosrespekti për të drejtat që amerikanët i marrin si të mirëqëna. Një këshill i besueshëm i të drejtave të njeriut do të qe një pengesë për këto vende, ndaj ata kanë marrë hapa për të penguar ekzistencën e një të tilli. Kështu që ato pengojnë investigimet dhe raportet, ndërsa ndërhyjë përmes aftësisë së këtij këshilli i cili mundet të drejtojë gishtin dhe të poshtërojë ata dhe ato që kryejnë vepra makabre ndaj njerëzimit.
Arsyeja e dytë për rezistencdë ndaj reformës është edhe më frustuese. Shumë vende bien dakord me SHBA mbi shkelësit e drejtave të njeriut që gjenden në këshill dhe mbështetjen mbi Izraelin-por e bëjnë këtë vetëm me dyer të mbyllura. Ndonëse kemi uvertura të shumta, këto vende nuk kanë vullnetin që të bien dakord publikisht me SHBA dhe qëndrimet e saj. Disa madje na janë shprehur se janë dakord me dështimet e këshillit për aq kohë sa u jep atyre mundësi të trajtojnë siç u intereson çështjet e tyre. Ky nuk është një kompromis moral që ne kemi dëshirë ta marrim përsipër. Mbretëria e Bashkuar ka premtuar që t’i kundërvihet çdo rezolute që i drejtohet Izraelit nën Rubrikën e Agjendës 7 dhe ne e mëbshtesim këtë qëndrim. Ne duam që vendet e tjera të bëjnë të veprojnë njëlloj.
Në fund, argumenti më i fortë i aleatëve tanë për qëndrimin e SHBA në këtë këshill ka qenë edhe argumenti jonë më kuptimplotë për t’u larguar. Ata thanë se qëndrimi dhe pjesmarrja e SHBA në këtë organizatë është copa e fundit e kredibilitetit të saj. Por pikërisht, kjo vulë sigurie dhe legjitimiteti është gjëja e fundit që SHBA duhet t’i japë Këshillit të Drejtave të Njeriut.
Largimi ynë nga Këshilli nuk do të thotë fundi i luftës dhe qëndrimit tonë në mbrojtje të Drejtave të Njeriut. Delegacioni i SHBA është krenar që Amerika ka qenë një ndër shkrueset e draftit të Drejtave Universale të NJeriut në 1948. Vendi ynë ka qenë përherë kampion i lirisë, dinjitetit individual, të drejtave të njeriut dhe sundimit të ligjit dhe përherë do të jetë i tillë. SHBA do të vazhdojë të mbrojë të drejtat e njeriut jashtë këtij këshilli, ndonëse do të shtyejmë për reforma me partnerët që mendojnë njësoj si ne.
Vitin e shkuar ku SHBA ishte kryesuese e Këshillit të Sigurisë në OKB, ne nisëm për herë të parë një sesion të dedikuar Këshillit të Sigurisë dhe lidhaj e tij me të drejtat e njeriut dhe paqes e sigurisë. Në të njëjtin vit, kur regjimi venezuelian bllokoi diskutimin e Këshillit të Drejtave të NJeriut të diskutonte mbi abuzimet e shumta që ai kishte kryer ndaj popullsisë së saj., nes i SHBA organizuarm një takim me takim në sallën ngjitur me këshillin me aktivistët e të drejtave të njeriut venezuelian. Kur shumë vende kundërshtuan mbajtjen e një sesioni të Këshillit të Sigurisë mbi të drejtat e qytetarëve iranianë, SHBA mundi të imponohej për këtë sesion duke ia arritur qëllimit.
Unë kam udhëtuar në kampet e refugjatëve të OKB dhe kam dërguar personalisht njerëz në Republikën Demokratike të Kongos, Etiopi, Turqi dhe Jordani për t’u takuar me viktimat e dhunës në këto rajone.
Amerika e ka përdorur zërin dhe votën e saj sa herë për të mbrojtur të drejtat e njeriut në OKB. Ne do të vazhdojmë të jemi kampionë në mbrojtjen e të drejtave të njerëzve të pambrojtur dhe abuzuar në Burma, Kinë, Rusi, Siri, Iran, Sudani Jugor, Kuba, Venezuela dhe sa e sa vende të tjera. Ne do të vazhdojmë të shtyjmë Këshillin e të Drejtave të Njeriut që të reformohet për ta bërë atë të vlefshëm dhe të mundshëm përfaqësimin tonë. Çdo vend që dëshiron të punojë me në për riformatimin e këshillit mjafton vetëm të na e kërkojë.
Ne besojmë në sovranitetin e anëtarëve të OKB, por asnjë vend nuk duhet ta përdorë atë sovranitet si mburojë kur kjo mburojë mbron armët e shkatërrimit në masë, promovon terrorizmin apo kryen genocide. SHBA nuk kërkon të imponojë një sistem mbi të tjerët. Por ne do të mbështesim vlerat universale të lirisë dhe të drejtave të njeriut. Dhe ne do të flasim për ato vlera sa herë që të na jepet mundësia.
Ja përse ne po dalim nga Këshilli i të Drejtave të Njeriut të OKB, një organizatë që nuk e meriton emrin që mban. Por ndonëse largohemi, vullneti ynë në lidhje me të drejtat e njeriut mbetet i njëjtë si përherë dhe zëri ynë do të dëgjohet gjithnjë e më shumë.
Ms. Haley is U.S. ambassador to the U.N.
