Ergi Dini humbi jetën tragjikisht në një aksident disa muaj më parë duke lënë në mes ëndrrat. Por sot, vetëm pak kohë pas atij aksidenti, i ati, Dashamir Dini, me emrin e tij, ka marrë përsipër një nismë të madhe, e cila burimin e ka nga dhimbja – për ta kthyer atë në forcë dhe për ta vazhduar ëndrrën e të birit – në një formë tjetër.
Pak kohë pas humbjes së të birit, Dashamir Dini nuk zgjedh të mbytet nga dhimbja. Përkundrazi, këtë të fundit do që ta kthejë në forcë për të luftuar. Së fundi, ai ka marrë përsipër një nismë, një fushatë me emrin e Ergit, që ka qëllim të sensibilizojë sa më shumë të rinj për të respektuar rregullat në rrugë, në mënyrë që aksidente si ai i Ergit të mos përsëriten.
Dhimbja është e madhe, plaga e humbjes ende e hapur, por Dashamir Dini mendon se kjo është një formë për të mos rënë poshtë nga dhimbja: “Përmes kësaj lëvizjeje, e cila do të fillojë shumë shpejt, si fillim në shkolla, tek të rinjtë që janë më shumë të predispozuar për të nxituar e gabuar, ne duam t’u themi ndal aksidenteve. T’u themi të gjithëve “ecni me kujdes, ruajeni jetën…. Vdekja është kudo. Nëse ecën shpejt, gjithҫka mund të ndodhë, nëse nuk ke kaskë, nëse nuk ke rrip, jeta nuk ka asnjë vend ku të kapet. Dua që rasti i Ergit të shpëtojë jetë të tjera…” – thotë Dashamiri i përlotur.
“Ergi Dini, kundër aksidenteve rrugore”, një nismë e cila është konfirmuar zyrtarisht se do të ketë mbështetjen e Ministrisë së Brendshme dhe kreut të saj, Saimir Tahiri. I ftuar në program, Tahiri tha se ky është ndoshta rasti më i ndjeshëm që ka hasur gjatë karrierës së tij si ministër. Ai tha se e përshëndet pa masë këtë nismë duke theksuar se historitë personale vlejnë më shumë, sepse dhimbjen e tyre mund ta kthejnë në një forcë të madhe për të shpëtuar jetë të tjera.
I pyetur nëse mendon se bashkë me të do të afrohen edhe shumë të tjerë që kanë pasur histori të ngajshme me të afërmit e tyre, i ati i Ergit tha se shpreson që kjo nismë do të influencojë mjaft të rinj, por nuk kërkon të thyejë rekorde: “Unë nuk luftoj për Guinnes, as nuk kam asnjë interes financiar. Unë e quaj një lëvizje që pret mbështetje. Presim që lëvizja jonë do ta ketë sensibilizimin në shkolla dhe kryesisht tek të rinjtë. Unë jam në dispozicion të përcjell mesazhin që më ka lënë Ergi… Unë Ergin e kam dhe do ta mbaj gjithmonë me vete….”
Mes lotësh, Dashamiri shpreson se bashkë me dhimbjen dhe kauzën e tij do të bashkohen shumë të tjerë që kërkojnë të rritin sigurinë dhe të ulin në maksimun mortalitetin në rrugë. Nëse i biri mund të shpëtonte po do të kishte në kokë një kaskë, ai nuk di të përgjigjet, por tregon se “kjo është dhimbja ime më e madhe…” që tani do të marrë një formë tjetër./revistaclass
