Dielli po hyn në një nga minimumet e tij solare, në epokën kozmike dhe rrezatimi ultravjollcë po zvogëlohet me shpejtësi.
Studimet e reja tregojnë se shtresat më të larta të atmosferës së Tokës reagojnë dhe se ftohja e madhe po vjen.
“Ne shohim një trend të ftohjes”, thotë Martin Mlynczak nga Qendra Kërkimore Langleas në NASA.
“Lartë mbi sipërfaqen e Tokës, pranë buzës së universit, atmosfera jonë po humbet energjinë e nxehtësisë. Nëse trendet aktuale vazhdojnë, shtresat e sipërme të atmosferës së shpejti mund të bëhen ndoshta më të ftohtat që kur kërkimi kozmik ka filluar”, ka shtuar ai, raporton spaceweatherarchive.com.
Këto të dhëna u zbuluan nga Saber, një satelit i NASA-s, i cili monitoron emetimet e dyoksidit të karbonit (CO2) dhe oksidit të azotit (NO), dy substanca që luajnë një rol kyç në bilancin energjetik të ajrit nga 100 në 300 kilometra mbi sipërfaqen e planetit tonë.
Duke matur rrezatimin infra të kuqe të këtyre molekulave, Saber mund të përcaktojë gjendjen termike të gazit në majë të atmosferës së Tokës, ose në shtresën që shkencëtarët e quajnë termosferë.
“Termosfera është gjithmonë e ftohtë gjatë minimumit të Diellit dhe kjo është një nga mënyrat më të rëndësishme në të cilat cikli diellor 11-vjeçar ndikon në planetin tonë”, shpjegon Mlynczak.
Ndërsa cikli njëmbëdhjetëvjeçar i ndryshimit të Diellit afrohet, termosfera është pranë të qenit një ftohje rekorde. Mlynczak thotë se kjo mund të ndodhë brenda pak muajsh.
Studimet e fundit të Mlynczaki dhe bashkëpunëtorëve të e tij, tregojnë se gjendja e termosferës ndryshon në varësi të cikleve të Diellit dhe variacionet mund të përshkruhen duke përdorur pesë terma të thjeshtë: “shumë e ftohtë”, “të ftohtë”, “neutral”, “të ngrohtë” dhe “shumë të ngrohtë”.
“Ne jemi veçanërisht të kënaqur që SABER po grumbullon informacione kaq të rëndësishme për ndjekjen e efektit të Diellit në atmosferën tonë”, thotë James Russell, hulumtuesi kryesor i SABER në Universitetin Hampton. “Një rekord më shumë se 16-vjeçar i ndryshimeve afatgjata në gjendjen termike të atmosferës më shumë se 70 milje mbi sipërfaqen është diçka që ne nuk e prisnim nga një instrument të dizajnuar të zgjasë vetëm 3 vite në orbitë”.
