Pandemitë ishin në mendjen e Jim Collins vite para se të shfaqej koronavirusi i ri. Në vitin 2014, laboratori i tij i bioinxhinierisë në MIT filloi të zhvillonte sensorë që mund të zbulonin virusin Ebola pasi ishte në një copë letër. Tani, ekipi i shkencëtarëve po punojnë për të identifikuar rastet e koronavirusit.
Ekipi është duke zhvilluar një maskë fytyre që prodhon një sinjal fluoreshenant kur një person i infektuar me koronavirus merr frymë, kollitet ose teshtin. Nëse teknologjia rezulton e suksesshme, ajo mund të adresojë të metat që lidhen me metodat e tjera të shqyrtimit, si kontrollet e temperaturës.
“Nëse kjo funksionon, mund të parashikoni që maska të përdoret në aeroporte”,- tha Collins.
“Ju ose unë mund t’a përdorim atë në punë. Spitalet mund t’a përdorin për pacientët kur hyjnë ose presin në si një ekran paraprak.” Mjekët madje mund t’i përdorin këto maska për të diagnostikuar pacientët menjëherë, pa qenë e nevojshme të dërgojnë mostra në një laborator. Në një kohë kur testimi dhe vonesat kanë vështirësuar aftësinë e shumë vendeve për të kontrolluar shpërthimet, mjetet që identifikojnë shpejt pacientët janë kritike. Collins tha se projekti i laboratorit të tij është në ‘fazat e hershme’, por rezultatet kanë qenë premtuese.
Shkencëtarët po eksperimentojnë gjithashtu me dizajnin: tani për tani, laboratori po debaton nëse do të vendosë sensorë në brendësi të një maskë apo të krijojë një sturkturë të vogël që mund t’i bashkëngjitet çdo maskë.
Sensorët e Collins përbëhen nga materiali gjenetik, ADN dhe ARN, që lidhet me një virus. Ky material është tharë në material pëlhure, duke përdorur një makinë të quajtur lyophiliser, që thith lagështi nga materiali gjenetik, pa e vrarë atë.n
Mund të mbetet i qëndrueshëm në temperaturën e dhomës për disa muaj, duke i dhënë maskave një jetë relativisht të gjatë. Sensorëve u nevojiten dy gjëra për t’u aktivizuar. E para është lagështia, të cilën trupat tanë e heqin përmes grimcave të frymëmarrjes: mukusi ose pështyma. Së dyti, ata duhet të zbulojnë sekuencën gjenetike të një virusi.
Collins gjithashtu tha se sensorët e tij duhet vetëm të identifikojnë një segment të vogël të materialit të koronavirusit, për t’a zbuluar atë. Pasi kjo arrihet, sensorët në maska lëshojnë një sinjal fluoreshente brenda një deri në tre orëve. Duke qënë se sensorët e Collins janë shumë specifikë, ata janë madje në gjendje të zbulojnë lloje të ndryshme të një virusi. Në rastin e Zikës, sensorët zbuluan dy lloje nga Afrika, një nga Azia dhe një tjetër nga Amerika.
Ekipi shpreson të demonstrojë se koncepti në të vërtetë funksionon brenda javëve të ardhshme./Opinion.al
