Nga Robert Fisk
Ka ende izraelitë të nderuar që kërkojnë një shtet për palestinezët; ka saudistë të arsimuar mirë, të cilët kundërshtojnë Wahabizmin e çmendur mbi të cilin është themeluar mbretëria e tyre; ka miliona amerikanë të lëkundur, të cilët nuk besojnë se Irani është armiku i tyre dhe Arabia Saudite, miku i tyre. Por problemi sot është se as Lindja dhe as Perëndimi nuk janë miqtë tani të qeverisë. Kur kanali satelitor Al Jazeera i Katarit u kërkua të mbyllej nga sauditët dhe nga izraelitët, duhet të bëhet diçka e drejtë. Për të sjellë krerët e Arabisë Saudite dhe pushtuesit izraleitë në një aleancë është në fund të fundit një arritje. Por mos u bëni shumë romantikë për këtë. Kur paunikët sauditë sëmuren, ata kanë qenë të njohur për të fluturuar në Tel Aviv me avionët e tyre privatë për trajtim në spitalet më të mira të Izraelit. Dhe kur bombarduesit e Arabisë Saudite dhe Izraelit fluturojnë në ajër, ju mund të jeni të sigurt se do të bombardojnë Shiitët, në Jemen ose Sirinë respektivisht të njohur si sunitë.
Dhe kur mbreti Salman–ose më mirë personi i Kurorës së Arabisë Saudite Mohammad- drejton gishtin në Iran si kërcënimin më të madh për sigurinë e Gjirit, ju mund të jeni i sigurt se Bibi Netanjahu do të bëjë pikërisht dhe saktësisht të njëjtën gjë, duke zëvendësuar “sigurinë e Gjirit” sigurisht me “sigurinë izraelite”. Por është një biznes i çuditshëm kur sauditët vendosin ritmin e shtypjes së medias vetëm për t’u mbështetur nga ato fenerë të lirisë, demokracisë, të drejtave të njeriut dhe lirisë, e njohur në këngë dhe legjendë si Izraeli osë Shteti i Izraelit ose Bibi dhe kushtëzimet kabineti i tij do të kishin atë, shtetin hebraik të Izraelit.
Pra, le të shikojmë shkurtimisht përmes demonstrimit në fund të tolerancës izraelite ndaj lirisë së shprehjes që të gjithë ne e mbështesim, ushqejmë, e duam, e adhurojmë, e konsiderojmë si një gur themeli të demokracisë sonë, e kështu me radhë. Për këtë javë, Ayoob Kara, ministri i komunikacionit izraelit, zbuloi planet për të hequr kredencialet e gazetarëve izraelitë të Al Jazeera, mbyllur zyrën e saj të Jeruzalemit dhe për të marrë transmetimet e stacionit nga ofruesit lokalë të kabllove dhe satelitëve.
Kjo, njoftoi Ayoob Kara- një Druze izraelite (dhe kështu një ministër arab Likud) i cili është një mbështetës i kolonizimit nga hebrenjtë Izraelit – banorë të tokave arabe në Bregun Perëndimor- do të “sjellë një situatë që kanalet me bazë në Izrael do të raportojnë objektivisht”. Me fjalë të tjera, kërcënim për ta duke i sjellë ata në linjë.
Bibi Netanjahu shumë kohë më parë akuzoi Al Jazeera për nxitjen e dhunës në Jerusalem, veçanërisht në raportimin e tij për vrasjet e fundit të Jerusalemit – por pasi vetëm për çdo gazetar të huaj brenda dhe jashtë Izraelit i cili ka guxuar të jetë kritikues ndaj shtetit në një moment apo në një tjetër janë akuzuar për shpifje, si dhe anti-semitizëm dhe gënjeshtra të tjera, kjo është vetëm fillimi për kursin.
Personalisht, unë kam gjetur raportimin e Al Jazeera nga Izraeli mjaft patetik, një përkulje e zjarrtë për shtetin e ilustruar shumë dhimbshëm kur zëdhënsja e shefit të Katarit, shprehu live, tek një zëdhënës i qeverisë izraelite, ngushëllimet e saj në vdekjen e Ariel Sharonit, ish-përbindësh izraelit ministri i mbrojtjes i cili u quajt përgjegjës për masakrën e 1,700 palestinezëve në masakrat e kampeve të refugjatëve Sabra dhe Shatila të vitit 1982.
Ayoob Kara, megjithatë, ka marrë në të vërtetë sugjerimin e tij nga arabët e tjerë. Dhe ai e pranon atë. Izraeli duhej të ndërmarrë hapa, tha ai, kundër “mediave, të cilat janë përcaktuar nga pothuajse të gjitha vendet arabe që në të vërtetë të jenë mbështetës i terrorit dhe ne e dimë këtë për siguri”. Pra, izraelitët, duket, tani marrin mësime për liritë e mediave nga “vendet arabe”. Jo vetëm sauditët, por nga “pothuajse të gjitha shtetet arabe” mediat e lira të të cilëve – që pot a mendosh me shtypin liberal të Egjiptit, Sirisë, Jordanisë, Algjerisë dhe po, “pothuajse” të gjithë mediat e Gjirit – janë bastione të së vërtetës, kundërshtarë që kundërshtojnë ashpër regjimet autoritare, të mbrojtura me kushtetutë nga abuzimi diktatorial. Falni buzëqeshjen e uritur. Por a është kjo me të vërtetë se si Izraeli dëshiron të përcaktojë vetveten? Epo, po, është, mendoj. Sepse nëse një aleancë e pashkruar ekziston mes Arabisë Saudite dhe Izraelit, atëherë të gjitha opsionet – siç thoshin presidentët dhe sekretarja amerikane Hillari Klinton – janë “në tryezë”.
Të burgosurit pa gjyq, ekzekutimet jashtëgjyqësore, abuzimet e të drejtave të njeriut, korrupsioni, sundimi ushtarak – le të themi menjëherë: të gjitha këto karakteristika i përkasin “pothuajse të gjitha” vendeve arabe muslimane sunite – dhe Izraelit në vendet që zë. Dhe, për të qenë një “mbështetës i terrorit” (citohet përsëri ministri izraelit Kara), së pari duhet të pyesim përse arabët e Gjirit Sunni kanë eksportuar luftëtarët e tyre – dhe paratë e tyre – ndaj islamistëve sunitë më të egër në Lindjen e Mesme. Dhe pastaj pyesni përse Izraeli kurrë nuk ka bombarduar këto krijesa të njëjta të mjerueshme – në të vërtetë, pyesni përse Izraeli u ka dhënë trajtim spitalor luftëtarëve të plagosur nga Sunni el-Nusra – me fjalë të tjera, Al-Kaeda, autorët e 9/11 – duke sulmuar shitët Hezbollahu dhe Alawiti (shiitët) udhëhoqën Sirinë, dhe kërcënuan të bombardonin vetë shiitin iranian, që është një projekt, që unë duhet të shtoj, për të cilën vetë Kara është plotësisht në favor.
As nuk duhet të harrojmë se Presidenti i çmendur i Amerikës dhe regjimi i tij i çuditshëm janë gjithashtu pjesë e konfederatës saudite izraelite anti shiite. Trupat e shitjes së armëve 350 miliardë dollarësh të Saudit, prekja e tij ndaj Iranit dhe urrejtja e tij ndaj shtypit dhe televizionit botëror e bën atë një pjesë intime të së njëjtës aleancë. Në të vërtetë, kur sheh një nga paraardhësit më të sinqertë të Trump-it, George W Bush, i cili gjithashtu e urren Iranin, u kërkohet Sauditëve dhe në të vërtetë bisedoi me Tony Blairin për bombardimin e selisë së Al Jazeera në Katar, ai që siguroi se familja e pasur bin Laden ishte duke u larguar nga Shtetet pas 9 shtatorit – kjo besëlidhje amerikano-saudite-izraelite ka një histori relativisht të gjatë.
Duke qenë një optimist iracional, ekziston një anë e pafajshme e fshehjes time gërvishtëse gazetareske që ende beson në arsim, mençuri dhe dhembshuri. Ka ende izraelitë të nderuar që kërkojnë një shtet për palestinezët; ka Sauditë të arsimuar mirë që kundërshtojnë vehabizmin e çmendur mbi të cilin themelohet mbretëria e tyre; ka miliona amerikanë, të cilët nuk besojnë se Irani është armiku i tyre dhe Arabia Saudite, miku i tyre. Por problemi sot në Lindjen dhe Perëndimin është se qeveritë tona nuk janë miqtë tanë. Ata janë shtypësit tanë ose zotëruesit, shtypësit e së vërtetës dhe aleatët e të padrejtësisë.
Netanyahu dëshiron të mbyllë zyrën e Al Jazeera në Jerusalem. Princi i kurorës Mohammad dëshiron të mbyllë zyrën e Al Jazeera në Katar. Bush në fakt bombardoj zyrat e Al Jazeera në Kabul dhe Bagdad. Theresa Maj vendosi të fshehë një raport qeveritar mbi financimin e “terrorizmit”, që të mos i mërziste sauditët – gjë që është pikërisht e njëjta arsye që Blair mbylli një hetim të policisë në Britaninë e Madhe për ryshfetin e pretenduar BAE-Saudite 10 vjet më parë.
Dhe ne pyesim pse shkojmë në luftë në Lindjen e Mesme. Dhe ne pyesim përse ekziston ISIS Sunni, i pa-bombarduar nga Izraeli, i financuar nga arabët Sunni të Gjirit, bashkëbiseduesit e saj selefistë sunitë, që u përkisnin presidentët dhe kryeministrat tanë të mjeruar. Mendoj që ne duhet të mbajmë një sy në Al Jazeera – ndërsa është akoma aty./Independent