Emisioni “Stop” u ndal në Cërrik dhe rasti që transmetoi sot, ka nevojë për vëmendjen e të gjithëve. Hamide dhe Shefit Pëllumbi janë nënë e bir dhe të dy e kanë të pamundur të flasin, të lëvizin dhe të kujdesen për njëri tjetrin. Tomorr Feza është një banor i lagjes, i cili kujdeset për ata të dy.
“I shërbej të dyve, edhe plakës edhe djalit. Kam 6 muaj që i shërbej edhe plakës edhe djalit. Ky është paralizuar. Plakës i kemi marrë paracetamol, edhe ajo është paralizuar nga këmbët, nuk i shtrin këmbët, as nëna, as djali. Djali ka rënë nga skela duke punuar dhe një farë kohe vajti në spital në Greqi, u rregullua. U nda edhe nga gruaja, nga fëmijët, erdhi në Shqipëri. Punoi një farë kohe këtu edhe u paralizua nga këmbët, tani ka 6 muaj që rri kështu”.
Ai tregoi se nëna është e paralizuar prej gjashtë vitesh, ndërsa djali prej disa muajsh. Djali ka qenë në Greqi me gjithë familjen. Është divorcuar dhe më pas ka rënë nga skela. Tomorri tha, se ata kanë vetëm një pension 170 mijë lekë, me të cilin duhet të blejnë ushqime, pampersa, ujë e drita.
“Nëna merr pensionin kurse djali nuk merr asnjë lloj ndihme. Dokumentet i ka pasur në Greqi, tani nuk e dimë i ka apo jo. Marrin vetëm një pension, çfarë do të bëjnë përpara me të do marrin ilaçe, bebelina, ushqim, do lajnë dritat do lajnë ujë?”, tha Feza.
Asnjë nga institucionet nuk ka ardhur t’i shohë dhe përveç pensionit nuk kanë asnjë të ardhur tjetër. Shtëpia e tyre është në gjendje shumë të keqe dhe tavani është duke rënë.
Gazetarja e “Stop” shkoi në Bashkinë e Cërrikut, por nuk u lejua që të takojë kryebashkiakun.
Polici: Mirë prisni kur të mbarojë mbledhjen se është me këta të shoqatës gjermane.
Punonjësi: Ju lutem duhet që të bëni një kërkesë.
Gazetarja: Jo, jo! Kam ardhur për një rast delikat. Nuk pret.
Punonjësi: Kështu funksion institucioni shtetëror.
Gazetarja: Nuk funksionon kështu. Të lutem, thuaji kryetari, kur të mbarojë se dua të ngjitem, ta takoj, se dua të flas për një rast shumë delikat.
Punonjësi: Po më thuaj çfarë? Si? Bëni një kërkesë, një ankesë.
Gazetarja: Jo jo nuk bëj! Lajmëroje dhe thuaji që nuk iki dhe nuk bëj kërkesë.
Polici: Mirë, dakord! Ça të them unë?!
Gazetarja: Po pra merre pak në telefon.
Polici: E mora pra zonjë!
Gazetarja: Jo qëparë, Tani meqë mbaroi mbledhja. Meqë tha, që jam në mbledhje…
Polici: Na sill kërkesën
Gazetarja: Jo nuk ta sjell kërkesën, çfarë është kjo?
Polici: Mos i bjer asaj!
Gazetarja: Dua t’i bie! Kam dy orë që të flas, mund të vish pak? Mos më prek!
Polici: Epo dil atje! S’ke punë te xhami.
Gazetarja: Nuk dua të dal, hiqi duart.
Polici: Edhe ti largohu! Dil atje jashtë! Dil jashtë! Mos i bjer! S’komandohet ai nga ti.
Gazetarja: Ore ju jeni, apo?!… Nuk ju marr vesh.
Polici: Zonjë dil atje jashtë! Bëj një kerkesë me shkrim.
Gazetarja: S’dua të dal derisa të dalë ai.
Polici: S’del ai.
Gazetarja: Po mirë derisa të dalë këtu do t’i bie xhamit.
Polici: Mirë bjeri xhamit…
Emisioni “Stop” u lidh në telefon me kryetarin e Bashkisë Cërrik, Andis Alla, por ai u shpreh, se e ka axhendën të zënë dhe është nëpër mbledhje.
Gazetarja: A je kryetari i bashkisë?
Kryetari: Po unë jam, urdhëro kush jeni?
Gazetarja: 20 thirrje të kam rënë në telefon, jam këtu poshtë nga “Stopi”, të lutem hape për derën se kam një rast shumë delikat.
Kryetari: Atëherë unë isha në mbledhje sepse kam axhendën time dhe nuk mund të jem gjatë gjithë kohës në telefon.
Gazetarja: Po e pashë mbledhjen që mbaroi që shparë dhe jam këtu poshtë. A mund të më presësh pak?
Kryetari: Jo, jam akoma i zënë dhe kam axhendën time!
Gazetarja: Axhenda jote i nderuar zoti kryetar përfshin edhe qytetarët e Cërrikut.
Kryetari: Keni ardhur në një moment të papërshtatshëm.
Gazetarja: Kam ardhur në një moment të cilin duhet ta shihni. Kam ardhur për një rast ndihme, e kupton? Ndihme.
Kryetari: Ndihme? Po patjetër. Leje me shkrim aty dhe marrim masat e nevojshme.
Gazetarja: Ti e kupton kur flas apo jo?
Kryetari: Të kuptoj shumë mirë. Është një rast urgjent që kërkon ndihmë nuk mund të le kërkesë me shkrim. Përderisa kam ardhur, të paktën trego një pikë respekti dhe më prit në zyrë se je kryetar bashkie. Patjetër! Ok, do prisni se unë kam axhendën time. Kam njerëz në zyrë. Keni ardhur pa lajmëruar.
Gazetarja: Dy njerëz të sëmurë nuk mund të presin, siç mund të presë një mbledhje. Sidoqoftë unë këtu jam, do të pres. Mbaro mbledhjen tënde se këtu jam./ Burimi: Tv Klan
